Zonde dat erfelijk materiaal van uitzonderlijke hengst verloren is gegaan?

Van: De Paardenkrant
Aan: Floris van Leuken (vertegenwoordiger Holsteiner Verband), Kyra Swelheim (fokster), Joris De Brabander (hengstenhouder)
Na het overlijden van de al jaren onvruchtbare tophengst Carthago uitte Stoeterij Zangersheide, de vroegere pachter van Carthago, kritiek op de eigenaar, het Holsteiner Verband. Het Duitse stamboek heeft nooit willen meewerken aan het klonen van deze extreem waardevolle fokhengst, die helaas door steriliteit niet zijn maximale invloed op de fokkerij heeft kunnen uitoefenen. Heeft Zangersheide een punt? Is het zonde dat het erfelijke materiaal van deze uitzonderlijke hengst verloren is gegaan?

Van: Floris
In de huidige springpaardenfokkerij zijn er naar mijn mening te weinig hengsten beschikbaar die zowel genetisch als sportief gezien als fokhengst interessant zijn. Een trend is dat we met z’n allen gebruik willen maken van een handjevol uitzonderlijke hengsten, met name zijn dit bewezen hengsten die moeilijk of niet meer beschikbaar zijn.
De vraag is echter of we de moderne sportpaardenfokkerij vooruithelpen door gebruik te maken van topverervers uit het verleden of klonen van paarden die in het verleden excelleerden en naar alle waarschijnlijkheid hun niveau vandaag de dag niet zullen evenaren. Zeker wanneer de overeenkomsten qua exterieur en prestatie bij klonen in de meeste gevallen niet identiek zijn.
Topverervers uit het verleden zoals de Holsteiner hengsten Capitol, Landgraf I en Ramiro zouden de volgende generatie heden ten dage ook niet meer kunnen verbeteren.
Zeker is het zonde dat het erfelijk materiaal van een uitzonderlijke fokhengst als Carthago te vroeg verloren is gegaan, maar gelukkig heeft deze waardevolle vererver een aantal zeer interessante zonen en dochters nagelaten die inzetbaar zijn in onze moderne springpaardenfokkerij.

Van: Kyra
Het verhaal heeft twee kanten. Mijnheer Melchior van Zangersheide vindt dat Carthago nog veel goeds had kunnen betekenen voor de fokkerij en daar heeft hij zeker een punt. Maar belangrijker is dat de eigenaar zelf moet kunnen beslissen wat er met zijn paard gebeurt. Die mening moet te allen tijde gerespecteerd worden.
Daar komt bij dat als we Carthago, een hengst op leeftijd, nu nog steeds nodig denken te hebben voor de fokkerij, er iets goed mis is. Fokken doe je om vooruit te komen. Je wilt niet enkel blijven hangen aan hengsten die het goed doen en zekerheid bieden. Dat neemt niet weg dat ik Carthago een heel goede vererver vind, maar er zijn zat andere goede hengsten die veel voor de fokkerij kunnen betekenen. Die horen ook een kans te krijgen. Het is vooral belangrijk dat we niet terug in de tijd gaan, maar vooruitdenken met z’n allen.

Van: Joris
Ik vind dat er maar heel weinig paarden zijn waarvan het de moeite is om een kloon ervan de fokkerij in te sturen. De meeste goede hengsten hebben hun kansen in de fokkerij al gehad. Anderzijds vind ik wel dat als de mogelijkheid er is om weefsel af te nemen van een goede hengst, het dom is dit niet te doen. Je hebt dan in de toekomst altijd nog de keuze.
Daarom vind ik het niet slim van het Holsteiner Verband dat het geen weefsel van Carthago afgenomen heeft. Dan kon er later namelijk altijd nog besloten worden of zijn weefsel gebruikt zou worden om te klonen of niet. Die mogelijkheid is nu dus uitgesloten.
Daarnaast vind ik dat klonen toch wel tegen het algemene principe van de natuurlijke selectie ingaat. Je moet de klok niet willen terugdraaien. Carthago heeft toch een redelijke kans gehad in de fokkerij, dus ik zie het nut er niet van in om hem te laten klonen. Zoals ik eerder al zei kan het nooit kwaad om weefsel van zo’n hengst te isoleren en in bewaring te houden, voor het geval dat. Maar de toekomst is voor de jeugd: de jonge hengsten.

Deze [email protected] verscheen woensdag 29 mei 2013 in De Paardenkrant.

Poll

 Laden ...