Ga naar hoofdinhoud

Schimmelig geschenk

© Melanie Brevink
Over twee jaar organiseert het KWPN op het Nationaal Hippisch Centrum het Wereldkampioenschap voor jonge dressuurpaarden. Dat is mooi, maar als de FEI voor die tijd niet is gaan inzien dat de jurering van wedstrijden voor jonge dressuurpaarden op de schop moet, kan het kampioenschap net zo goed in Duitsland blijven.


Moest vorig jaar de PSI-prijstopper Sa Coeur aan de wereldtitel geholpen worden, nu stond daar ineens een Hannoveraanse schimmel op het podium. Dat dit paard met zijn weinig gedragen bewegingen, z’n haastige stap en zijn fout in een wissel op het schild werd gehesen is voor paardenkenners moeilijk te verdragen. Absoluut onacceptabel was het vijf minuten durende gepuzzel en gereken dat nodig was om dit paard aan een zilveren medaille te helpen.

Een goed jurylid is er trots op dat hij eerst cijfers geeft en na afloop wel een keer gaat kijken tot welke uitslag dit heeft geleid. Nu ging het andersom en rekenden de juryleden nét zo lang tot Dream Boy 0,02 minder kreeg dan de te bevoordelen Auheim’s Del Magico, het schimmelige geschenk van Verden 2014.

De massaal in oranje gestoken Nederlandse dressuurpaardenkenners die jaarlijks ter zelfkastijding naar Verden trekken (de jurering leidt elk jaar tot verbitterde discussies), zouden graag de aanleg van de jonge dressuurpaarden verwerkt zien in de jurering. Maar dat is nog maar de allereerste open deur die we na twintig jaar drammen bij de FEI ingetrapt moeten zien te krijgen. Het gaat natuurlijk om de beoordelaars. Als Maria Colliander, Andrew Gardner, Kurt Christensen en Dietrich Plewa volgens het Pavo-protocol hadden gejureerd, hadden ze er dezelfde puinhoop van kunnen maken.

Van mij mogen de paarden op het WK de FEI-proeven blijven lopen. Vijf- en zesjarige paarden lopen ‘thuis’ in Nederland, Duitsland, Denemarken en Zweden ook wedstrijdproeven. Daar gáát de sport om! Een paard met veel aanleg heeft minder moeite met de lastige FEI-proeven dan één met weinig. Waar het om gaat is dat de beste paarden bovenaan komen. Alleen kenners met veel ervaring en affiniteit met jonge paarden kunnen dat beoordelen.
Met het KWPN als gastheer moet in 2016 het paardenverstand gaan zegevieren. En de absolute onafhankelijkheid van het juryoordeel. Zodat een fout in een oefening níet de ene keer alleen maar een beetje in de basisgang en de volgende keer in de basisgang, de ‘submission’ en de algemene indruk wordt afgerekend. We hebben ons de afgelopen twintig jaar al iets te veel onverklaarbare medaillewinnaars laten aanleunen.

Dirk Willem Rosie, hoofdredacteur ([email protected])
Deze opinie verscheen woensdag 13 augustus 2014 in De Paardenkrant.

9 reacties op “Schimmelig geschenk

  • Puk

    Sorry maar dit heeft er niks mee te maken dat die schimmel daar stond! Ik zag er ook een die in de linker zijgangen totaal geen enkele buiging in het lijf had, rechts niet veel beter, de voltes als een plank en door het binnebeen viel, de wissels niet door het lijf of gewoon in 2 sprong, traag achter en de wielen iedere pas in het paard verdwenen! Is dat toekomst? Dat was een kwpner die heel hoog eindigde! Mee eens dat de beste paarden voor het zware werk niet boven komen. Maar het zijn zowel de Duitse als Nederlandse doodlopers die het podium vullen!

  • marieke

    Helemaal mee eens Puk!!!

  • Brekelmans

    De Heer Rosie legt hiermede terecht de vinger op de zeer gevoelige plek van de Duitsers.
    Het manupileren zit in hun bloed. Ze willen in alles de beste zijn en daartoe worden alle middelen ingezet. Eeen typisch voorbeeld is de verwerving van Totilas.
    Met alle respect maar Juryleden van de dressuur kijken naar de wijze van uitvoering van een proef en zien heel vaak de tekortkomingen van paard en ruiter niet. Te vaak wordt de beoordeling ook ingegeven door een spectaculaire verschijning. Heden ten dage is de kwaliteit van de fokkers en paarden vele malen groter dan dekwaliteit van de juryleden. Dit schaadt de fokkerij en de sport. Aan de juryleden moeten veel hogere eisen gesteld worden en zowel bij dressuur als bij keuringen zou er een mix moeten zijn van deskundige juryleden zowel uit de wereld van de fokkerij en de wedstrijdsport. Nu gebeurt het vaak dat de juryleden als scheidsrechters optreden en dat kan zeker niet de bedoeling zijn. Dit schaadt de sport en de fokkerij.

  • Maarten Aerts

    Brekelmans,
    Ik heb heel wat paarden zien lopen, weliswaar via clipmyhorse dus niet live erbij, maar bij enkele combinaties moest ik toch enkele keren slikken.
    Goeie paarden, zonder enige vorm van twijfel, maar op een manier voorgesteld die mij en veel anderen niet zint.

    Als ik dan zo’n paarden zie als Doctor de Encinasola (Spaande KWPN’er, van Scandic x Monteverdi x Clavecimbel) en zéker de manier waarop die werd voorgesteld, daar word ik dan weer heel vrolijk van. Mooi in balans, prachtige aanleuning, perfecte wissels.
    Niet zo spectaculair als een ander mss, maar wel kwaliteit in alles wat hij laat zien, inclusief de rijderij.

    En heel dikwijls zijn de Duitse jonge paarden gewoon mooier en losser aangereden dan de NL’se… en willen we niet net dat zien bij jonge paarden?

    Dat er met de jurering, zoals altijd bij dressuur, iets mis is geef ik grif toe, maar dit dan op ‘de Duitsers’ te steken… juryleden waren Engels, Duits, Nederlands, Belgisch,…

  • Paardenfokkerij-Olympus

    Wie de wijsheid in pacht heeft, die mag het zeggen!
    Maar wie heeft de wijsheid in pacht?
    Wie heeft het recht de integriteit van de jury ter discussie te stellen?
    Was er misschien ergens een punt niet ingevuld dat de uitslag wat langer duurde? Aan de traagheid kunnen tal van oorzaken aan ten grondslag gelegen hebben. Direct daar een complot theorie op los te laten vind ik niet meer dan het bedenken van je eigen waarheid.
    En misschien heeft de jury wel een ander beeld bij gedragenheid in relatie tot de vervolmaking van de natuurlijke bewegingen van een paard. Nederland heeft in het rijden een cultuur van plaatjes neerzetten. Hoe meer tegen de hand opgereden hoe beter. Hoe meer onderwerping aan het bit hoe beter. Hoe korter het paard hoe beter. Hoe sneller de achterbenen hoe beter.
    Wetenschappelijk onderzoek heeft echter bewezen dat bij meer belasten van de achterbenen(verzameling) de duur van de standfase langer moet zijn. Dit wordt soms ten onrechte gezien als een traag achterbeen. Wetenschappelijk onderzoek heeft bewezen dat een paard spasmen(die niet meer als spasmen worden gezien als gevolg van normvervaging) ontwikkelt als de achterbenen verder onder gedreven worden dan functioneel is en dat daardoor lichamelijke problemen en blessures door ontstaan.
    Kortom als je weinig kaas gegeten hebt van biomechanica en noodzakelijke wetenschappelijke basiskennis blijf je slechts klungelen.
    Helaas schort het hier in ernstige mate aan bij juryleden, trainers en journalisten, zodat echte objectiviteit ver te zoeken is.
    De omschrijving van hoe oefeningen uitgevoerd dienen te worden door de FEI,
    is nog steeds uitstekend. Jammer dat bij de praktische beoordeling zeer weinigen zich daar nog rekenschap van geven!
    Maar ja jurybeoordelingen mogen ook niet te veel afwijken, want dat is slecht voor de sport, toch? Ik heb daar andere ideeën over, want het schept mogelijkheden om kritisch na te denken en door discussie te groeien in kwaliteit van beoordelen.
    Sjaak Hoedjes
    Bergen NH

  • Brekelmans

    Citaat: Maar ja jurybeoordelingen mogen ook niet te veel afwijken, want dat is slecht voor de sport, toch? Ik heb daar andere ideeën over, want het schept mogelijkheden om kritisch na te denken en door discussie te groeien in kwaliteit van beoordelen.
    Sjaak Hoedjes
    Bergen NH

    Geachte Heer Hoedjes, ik ben het in grote lijnen met uw reactie eens maar niet met uw laatste alinea. Kritisch nadenken en discussieren moet in de opleiding en stages gebeuren.
    Van juryleden verwacht ik een kwaliteit die aangepast is aan minimaal het niveau van de proef.
    Het lijkt er inderdaad steeds meer op dat juryleden het beoordelen nog moeten leren tijdens het jureren. En daar wordt dan de deelnemer en het paard de dupe van. Dat kan toch niet de bedoeling zijn.

  • Paardenfokkerij-Olympus

    @6
    Gewaardeerde Brekelmans,
    Zelf denk ik dat uw verwachtingen van juryleden te hoog gespannen zijn. En de opleidingen kunnen wel een positieve bijdrage geven, maar het blijft een feit dat het menselijk oog niet in staat is alles tegelijk te registreren.Het menselijk oog is ook te traag. Focus je op de beenzetting dan zijn aanleuning, stelling en buiging buiten beeld om maar wat te noemen.Het draait dan allemaal om perceptie, datgene wat we menen te zien. Zo is de levende film ontstaan uit een jarenlange discussie in Amerika of dravers op een bepaald moment met alle vier de benen los van de grond zouden zijn (zweefmoment). De waarheid werd gevonden in een proef om een aantal fotocamera’s achter elkaar te zetten. Sindsdien zegt iedereen: “natuurlijk is er een zweefmoment. Dat kun je toch zien!!” Het menselijk oog was niet in staat om dat te zien. Het menselijk oog is niets veranderd! Perceptie dus.
    Zolang het eerste stapje van het skala, taktzuiverheid, al grote problemen oplevert om dit objectief te beoordelen dan wordt de gelijktijdige toevoeging van aanleuning(met voldoende halslengte),cadans, gedragenheid, buiging,effectiviteit ruiterhulpen, correctheid van de oefeningen etc. echt een groot probleem. De techniek is er om de beperkingen van het menselijk oog te compenseren, maar wordt uit zelfverheerlijking afgewezen.
    Kortom voortdurend worden combinaties de dupe van jurybeoordelingen zowel door te hoge of te lage beoordelingen. Te hoge beoordelingen strooien zand in de ogen van de deelnemer. Te lage beoordelingen dwingen de deelnemer tenminste nog tot een kritisch zelfonderzoek. Maar wedstrijden zijn niet meer dan een toetsingsmoment van je vorderingen in de rijkunst. Je rijdt niet tegen een ander. Je laat alleen je best mogelijke samenwerking en harmonie met je paard zien. En dan is het voor de jury altijd appelen met peren vergelijken. En de ene jury houd nu een maal meer van appelen en de ander meer van peren. Maar ben je echt goed, dan zal je kwaliteit zeker herkend worden al is het met de nodige perceptie.Doorgewinterde juryleden hebben zich genoeg afgeleiden, “ezelsbruggetjes”, eigen gemaakt.
    Sjaak Hoedjes
    Bergen NH

  • Karel de Lange

    Zo schimmelig als Rosie doet voorkomen, loopt Del Magico op deze video in elk geval niet. http://www.youtube.com/watch?v=8oRimYU80oY
    Terecht zegt Rosie dat het doel moet zijn om de beste paarden bovenaan te krijgen en dat alleen kenners met veel ervaring dat kunnen beoordelen. Maar ook kenners hebben een vaste referentie nodig om een juist oordeel te kunnen vellen. Anders wordt de beoordeling een persoonlijke en vooral door mode ingegeven willekeur waar de handel een dominante rol speelt.
    De zogenaamde aanleg die de Nederlandse kenners volgens Rosie voor het voetlicht zouden kunnen brengen heeft echter veel meer weg van een moderondje van het Dutch Walking Horse die met het extreme voorbeenzwaaien juist gespeend is van de aanleg die begint met de allesbepalende en gebalanceerde arbeidsdraf. Dat is de basis werkdraf in de dressuur en zonder een goede arbeidsdraf is er geen goede midden en uitgestrekte draf en ook geen piaffe (= verzamelde arbeidsdraf of de plaats)en ook geen passage (= verheven, verzamelde draf met zweefmoment).

  • eddy crul

    Karel de Lange, Volgens mijn bescheiden mening heeft u dit nu zeer juist verwoord.MAAR WAT BATEN KAARS EN BRIL,ALS DEN UIL NIET ZIENEN WIL.Voor alle duidelijkheid,met den uil bedoel ik hier niet de heer Dirk Willem Rosie, maar de zovele emotionele en passionele paardenliefhebbers die door om het even welke reden, nog niet in de gaten hebben dat we in de dressuur verkeerd bezig zijn of liever waren(want er is verbetering te zien). Ook ikzelf heb mij een tijdje laten meeslepen met de overdreven spectaculaire,harmonieloze combinaties en vergat hierbij het scala.Maar vooral in de draf en bijzonder in de uitgestrekte draf had ik al rap door dat het plaatje niet meer klopte.Om langs hoe meer dressuurliefhebbers hebben de moed om daar kritiek op te geven. Ook de opperste jury heeft een duidelijk signaal gegeven in Londen.Alleen bij de jonge paarden zullen het FEI nog eens duidelijk moeten bepalen op welk criterium er moet gejureerd worden en de jury daar gelijk op afstemmen.Indien dit niet dringend wordt vastgelegd zal er elk jaar wel een schimmel op het podium staan ,waarvan de ene helft van Nederland zegt dat het terecht is,en de andere helft zegt dat het onterecht is.Ik begrijp nog altijd niet dat het FEI bij het jureren van jonge paarden zoveel tinten grijs laat bestaan.?
    vr gr EC

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.