De eerste gasten die vandaag bij presentator Dirk Willem Rosie aanschoven in de eerste aflevering van Horses.tv waren niet de minsten: Olympische kampioenen Anky van Grunsven en Jeroen Dubbeldam. Zij spraken niet zo zeer over hun successen, maar over de intense band met hun (top)paarden. Zo'n sterke band dat de twee topruiters in hun carrière momenten hadden dat ze al wisten gewonnen te hebben voor het zover was.
Vanuit (een snikhete) studio op Outdoor Gelderland in Lichtenvoorde spraken Dubbeldam en Van Grunsven met Horses-hoofdredacteur Dirk Willem Rosie over dat wat alle paardensporters en -liefhebbers met elkaar verbindt: de liefde voor paarden.
Een pennymeisje en een voetballer
Over hoe die liefde begon voor Anky en Jeroen. Anky van Grunsven beschrijft zichzelf als een pennymeisje en wordt door haar kinderen nog altijd zo beschreven. “Ik wilde vooral wandelen en poetsen, niet zo nodig rijden. Dat kwam pas later. De omgang met pony’s vond ik het leukst”
Jeroen Dubbeldam, diens ouders een manege in Zwolle hadden, geeft eerlijk toe dat bekers hem naar de paardensport trokken: “Naast de manege waren voetbalvelden en tennisvelden en ik was vaker daar te vinden in mijn jeugd. Mijn zusje reed wel veel en kwam regelmatig met bekers thuis, dat gebeurde mij nooit. Toen dacht ik: ik moet de pony’s in. Het begon voor mij dus met de bekers, maar al vrij snel kwam ik er achter dat die bekers er alleen komen met liefde voor paarden. En die ontwikkelde zich ook snel bij mij.”
Bonfire, De Sjiem en Zenith
Dubbeldam en Van Grunsven hebben voor bepaalde paarden een bijzonder plekje in hun hart. Voor Van Grunsven is dat Bonfire: “Bonfire is wel heel speciaal voor. Hij gaf alles voor mij. Ik wist toen ik opstapte, hoe het zou gaan. Dat heb ik zo extreem met geen ander paarden gehad. Bij hem had ik het gevoel dat ik hetzelfde dacht als hem.”
Dubbeldam noemt uiteraard de onlangs overleden De Sjiem: “De Sjiem was mijn grootste leermeester. Van hem leerde ik dat het met geweld en afdwingen niet gaat lukken, maar alleen met een band tussen paard en ruiter.”
Dubbeldam noemt ook nog Zenith: “Met Zenith wist ik: als er 100% vertrouwen was, waren we onverslaanbaar.” Bijvoorbeeld op het Europees Kampioenschap in Aken (2015). “Daar wist ik eigenlijk van te voren al: hij gaat geen fouten maken. En ik had het gevoel dat hij nog drie dagen foutloos door kon springen.”
Daar slaat Anky op aan: “Op bepaalde concoursen wist je: het maakt niet uit wat de anderen rijden, wij zijn gewoon beter.”
Het gaat niet om de medailles
Beide ruiters, die een overvolle prijzenkast hebben, benadrukken. “Het gaat niet om de sportprestaties, niet om de medailles. Het gaat veel meer om alle momenten. Met bepaalde paarden heb je meer dan met menig mens.”
Passie voor het paard
Tot slot houden beide ruiters een pleidooi voor meer onderling respect binnen de paardenwereld. “Samen zijn we sterk. Natuurlijk heeft iedereen z’n eigen belangen. Maar of je nu een haflinger, een Fries of een topsportpaard hebt: de liefde voor het paard verbindt ons. Een beetje meer respect voor elkaar, zoals we respect hebben voor het paard, zou de paardenwereld goed doen”, aldus Anky.
De volgende aflevering wordt over twee weken live vanuit CSI Ommen uitgezonden