Bereden ME-er: ‘Met van alles bekogeld, maar we vertrouwden elkaar blind’

De Mobiele- en Arrestatie Eenheid moesten op de desbetreffende dag komen opdraven voor een demonstratie tegen het standbeeld van Jan Pieterszoon Coen in Hoorn. Met zijn collega’s en zijn paard James, die hij pas enkele weken te rijden had en in de eerste instantie niet gek van was, ging Lee-Roy naar Hoorn. Aan het begin was de sfeer goed, maar op een gegeven moment sloeg dat om en ontstond werd het grimmig. De ME was nog niet op linie, maar er kwam al een groep voornamelijk Molukse jongeren met kettingen en riemen hun kant op.

Onderuit

De ME trok hun wapenstokken en draafde op de groep af. Na de eerste charge probeerde de groep van acht beredenen weer een linie te vormen, maar toen kregen Lee-Roy en James een terrasstoel naar zich gegooid. Paard en ruiter probeerden in draf de stoel te ontwijken, maar James verloor zijn evenwicht en ging onderuit. “Ik trok snel mijn voeten uit de stijgbeugels en viel met mijn bovenbeen op de stoeprand. James viel nét niet op me, krabbelde op en rende ervandoor.”

Magisch moment

Een Molukse politieagent sprong voor Lee-Roy en gaf hem genoeg tijd om weg te rennen. “En toen kwam dat onverwachte, onverklaarbare, bijna magische moment: plotseling keerde James om, kwam terugrennen en ging pal voor me staan, met zijn hoofd omhoog, alsof hij zeggen wilde: kom maar, jij hoort bij mij, wij gaan samen verder”, vertelt de ME-er aan de Volkskrant.

Onafscheidelijk

Intussen was de ME weer op linie en werden er charges uitgevoerd. “James ging kneiterhard, totaal zonder angst, bijna een hoofdlengte voorop. We werden met van alles bekogeld, maar we hadden een geweldig samenspel, we vertrouwden elkaar blind. Zó mooi.” De inzet heeft de band tussen paard en ruiter compleet veranderd. “Sindsdien zijn we onafscheidelijk. Samen met hem ben ik dit jaar commandant geworden.”

Lees hier het hele artikel.

Bron: De Volkskrant