Ga naar hoofdinhoud

Melanie Mouthaan rekent af met speculaties omtrent overlijden Wilke C van de Wijdewormer

Wilke C Van de Wijdewormer en Melanie Mouthaan bij hun afscheid. Foto: Ingrid Truijens.
Wilke C van de Wijdewormer (Fabe 348 x Tjimme 275) heeft niet lang van zijn pensioen kunnen genieten. Kort na zijn afscheid op het NK voor Friese paarden werd het overlijden van de twintig-jarige Friese Grand Prix-hengst bekend gemaakt. Dat bracht op social media heel wat - ook negatieve - reacties teweeg. Met een verklaring heeft Melanie Mouthaan daar nu mee afgerekend.

“Helaas kwamen bij de lieve en positieve reacties ook vele speculaties naar voren, zelfs varianten waarbij ikzelf flink in een negatief daglicht gezet werd. Je zou zeggen, laat gaan…. maar als iets mij aan het hart gaat is het dat mensen denken dat ik niet goed voor mijn grote vriend ben geweest.”

Plotselinge inslapen

“Ik vond in eerste instantie niet dat ik een verklaring moest geven voor het plotselinge inslapen van mijn allergrootste vriend. Echter is wel gebleken dat het ook een keerzijde heeft als mensen je paard al jaren kennen door zijn bijzondere prestaties en daarmee ook snel een mening vormen. De komst van de computer en helemaal social media maakt dat dit ook zeer gemakkelijk, openbaar, gedeeld kan worden.”

Kort door de bocht

“Om deze reden heb ik er voor gekozen wél een verklaring te geven over enkele dingen. Ten eerste: mijn opmerking over zijn ‘versleten knieën en afschrijving’ was misschien wat kort door de bocht en blijkbaar niet handig in mijn geval. Hoe het zit, en daar heb ik overigens nooit een geheim van gemaakt, enkele maanden nadat wij Wilke hebben gekocht was hij niet zuiver op één voorbeen en bleek hij slijtage te hebben aan beide voorknieën. De eerste dierenarts die dit constateerde schreef hem toen mondeling ‘af voor de sport’.

Eenmalige behandeling

“Wij hebben vervolgens een second opinion laten doen bij een meer gespecialiseerde kliniek. Hier bleek dat de slijtage op zichzelf niet de kreupelheid veroorzaakte maar een los botfragmentje wat toevallig ook in die knie zat. De slijtage kwamen we dus ‘per ongeluk’ achter. Het fragmentje is met een kijkoperatie succesvol verwijderd en er heeft eenmalig behandeling plaatsgevonden van beide voorknieën. Hierna hebben we het geluk gehad dat met de juiste training, een goede smid en fysio hij nooit meer pijnlijk is geweest op zijn knieën. Ze kregen op de foto niet de schoonheidsprijs maar hij functioneerde er top mee. Zelfs met veterinaire keuringen maakte ik mij nooit zorgen dat hij er niet door heen zou komen. En geloof mij, doping hoef je daar niet te proberen want controleren doen ze!”

Voor de lol

“Dan over zijn afscheid want ook daar hadden mensen een mening over. Begin 2019 ben ik stap voor stap de training van Wilke al wat af gaan bouwen. Het enige waar we toen, voor de lol, nog aan deel hebben genomen is de pas de deux kür op muziek op Indoor Brabant. Daarna ben ik hem verder af gaan bouwen. Daarbij hoorde dagelijks op de wei en een enkele keer per week een ritje. Gaandeweg merkte ik dat zijn bulten, waar vele over hebben gespeculeerd, hem met name qua gewicht in de weg gingen zitten. Wat het is, CPL (ff intypen in Google).”

Progressief

“Wilke heeft het geluk gehad dat hij er voor het eerst echt last van kreeg rond zijn twaalfde. Wat we van deze aandoening weten is dat het met goed management wel redelijk onder controle gehouden kan worden. Echter blijft het progressief en wordt het steeds erger. In Wilke uitte zich dat in een toename van de omvang van de bulten, telkens als er een wondje op zat, er een ontsteking was of hij een einshuss had gehad, waar hij hierdoor erg gevoelig voor was.”

Goed te managen

“Gelukkig waren de bulten een soort gevoelloos en had hij er, zolang hij geen echte infectie aan had, totaal geen pijn aan. Ook tijdens zijn internationale carrière had hij dit namelijk al. Met de jaren nam dus de omvang wel toe en merkte ik, sinds dit jaar, dat het hem qua beweging beperkte. Niet vanwege de pijn maar door het gewicht en de onhandige plek van een onder zijn kogel. Daarnaast is de huid op deze bulten niet ‘normaal’ waardoor er snel wondjes komen die zeer slecht genezen. Tot kort geleden was dit heel goed te managen, al zag je de kwaliteit van de huid achteruit gaan en wist ik van de dierenarts dat er een keer een punt zou komen dat het niet meer te managen zou zijn.”

Helemaal stoppen

“Mijn planning met betrekking tot zijn afscheid was om hem licht door te rijden en verder af te bouwen tot zijn afscheid. Gaandeweg wist ik al wel dat ik geen Grand Prix-proef of kür meer zou doen. In juli merkte ik, waarschijnlijk ook door de afname van zijn spieren door het minder intensieve trainen, dat hij meer moeite ging krijgen met het rijden, wat we ook met het warme weer nog incidenteel deden. Toen heb ik besloten dat ik helemaal ging stoppen met hem rijden. Hij stond toen al enige tijd iedere dag een aantal uur de wei. Dit is ook wat hij de rest van de tijd, tot zijn dood heeft gedaan.”

Het afscheid

“Ik heb toen met mezelf afgesproken dat ik de week voor 21 september, het afscheid, er nog een keer op zou stappen en een stukje zou stappen om te kijken of dat ging. Zo niet dan zou ik hem alleen aan de hand voorstellen. In de periode dat hij alleen op de wei stond zag ik al dat zijn been vooruit ging. Het vele bewegen deed hem goed. Het kwam dan ook niet volledig als een verassing dat hij in stap heel goed voelde de week voor het afscheid en op dus besloot om ook nog een stukje er op te gaan. Tijdens dit ritje thuis was hij zo enthousiast dat hij, zoals altijd, begon te piafferen. Iets wat hij altijd graag deed en ook makkelijk. Wederom had ik mij bedacht, ik ga er gewoon op de 21e, kijk hoe hij voelt. Lukt het niet, stap ik af, lukt alleen stappen doen we dat.”

Echte wedstrijdmentaliteit

“Toen ik er op zat in Ermelo kwam zijn echte wedstrijdmentaliteit weer naar voren. Hij was niet te houden. Met losstappen – want losrijden mag je het niet noemen – merkte ik dat hij aanstalten maakte te piafferen en zelfs passageren. Omdat ik wist dat hij verder gezond was, dit geweldig vond om te doen en ik er niets kwaad mee kon doen in dit geval heb ik hem het ook tijdens ons laatste rondje laten doen.”

Altijd een showpaard

“Stapte hij kort door de spanning en ook wel doordat hij al maanden niets deed, ja logisch! En wat wil je, hij is (correctie, was) 20! Het is altijd een showpaard geweest en dit bleek nu ook maar weer. Het moest voor hem een mooi afscheid zijn voor ‘zijn publiek’. Ik had er ook vrede mee gehad als ik er naast had gelopen. Meningen zullen verschillen of ik het had moeten doen, maar ik kende hem twaalf jaar en heb op basis van die kennis deze keuze gemaakt.”

Passagerend en hinnikend

“Gelukkig bleek de week er na ook dat hij hier fysiek geen schade aan had geleden. Hij liep nog steeds iedere ochtend passagerend en hinnikend naar de wei, zoals hij al maanden deed. Toen sloeg het weer om…. de wei werd nat en het was onmogelijk om hem alleen met droog weer en op een perfect droge bodem neer te zetten. Binnenhouden is dieronvriendelijk, een paard met pensioen moet naar buiten kunnen! Frisse lucht en vrijheid! Dat verdiende hij ook!”

Gevaar voor ontstekingen

“Door het natte weer ging de kwaliteit van de huid op de bobbels (eigenlijk alleen de geen bovenop zijn kogel op zijn rechter achterbeen) die al niet top was maar met heel droog weer dicht bleef, snel achteruit. Dit resulteert in dagelijks open wondje met daarbij een zeer groot gevaar voor ontstekingen. Die doen de bulten ook weer groeien, waardoor deze hem nog meer in de weg gingen zitten.”

Koning

“Aan de zorg en het management op de stal waar hij stond lag het niet want hij werd letterlijk als de koning behandeld!! Stond in de droogste paddock bij slecht weer, mocht lang naar buiten, bij iedere verdenking van een wondje werd het meteen ontsmet want anders wist je zeker dat hij de dag er na doodziek op stal stond. Zelf keek ik hem ook iedere dag na en verzorgde alles zoals ik al twaalf jaar gewend was. Ik had zelfs de beslissing genomen om hem gedurende zijn pensioen, waarvan ik hoopte dat het nog jaren zou duren, op de pensionstal te laten staan waar hij twaalf jaar had gestaan. Dat betekent betalen voor volledig gebruik van de accommodatie plus extra service, want dat zou de kans het grootst maken dat hij nog zo lang mogelijk zou kunnen genieten van zijn pensioen. Een pensioen voor een echte koning!”

Niet meer te managen

“Helaas werd de huid zo slecht dat het niet meer te managen was, zoals de dierenarts al eerder voorspelde dat dit zou gaan gebeuren. Twee keer in iets meer dan een week werd hij ziek door de ontsteking en dit zou, met het natte vooruitzicht wat hoort bij dit seizoen, alleen maar erger worden…..”

Lijdensweg

“De bulten deden hem nooit pijn, maar waren onhandig. Echter bij een ontsteking werd zijn gehele been zo dik en daardoor pijnlijk en voelde hij zich zo ziek door de koorts, dat was een lijdensweg. Doordat zijn lymfevaten steeds slechter zijn geworden herstelt hij hier ook langzamer van. Hem iedere week een kuur antibiotica geven en vochtafdrijvers is niet het pensioen wat een paard verdient.”

Verlies verwerken

“Al met al heeft mij dit afgelopen vrijdag doen besluiten om hem zondagavond in te laten slapen, om verder lijden te voorkomen, wat tot mijn grote spijt onoverkomelijk zou zijn geweest als ik deze beslissing niet had genomen. Ik sta volledig achter alle keuzes die ik rondom Wilke heb gemaakt. Niet iedereen hoeft het er mee eens te zijn, maar ik hoop wel vanuit de grond van mijn hart dat hierdoor de speculaties ophouden en ik verder kan met het verwerken van het verlies van mijn grootste vriend.”

Lees ook:

Wilke C. van de Wijdewormer overleden

Grand Prix-hengst Wilke C van de Wijdewormer neemt afscheid

Bron: Horses.nl/FB

7 reacties op “Melanie Mouthaan rekent af met speculaties omtrent overlijden Wilke C van de Wijdewormer

  • Leonie

    Respect !!!

  • Margot Coljee

    Respect voor uiteenzetting. Ik vind het een wijs besluit, ik had hetzelfde gedaan.
    Laat de mensen maar kletsen.

  • Els Schiepers

    Geen enkel paard verdiend het om op zijn oude dag na dat ze ons zo hebben gediend af te zien. Een wijze keuze die je gemaakt hebt om het niet langer te rekken uit eigen egoïsme want dat is het dan als je het blijft rekken. Zeker met de winter voor de deur. Wij als ruiter gezin hebben heel veel respect voor jou beslissing en willen jou via deze weg veel sterkte wensen en dat de rust mag terugkeren.

  • Helga

    Respect.
    Afscheid nemen van je grote zwarte vriend is het zwaarste wat er is vooral als je zoveel mmoie jaren met elkaar hebt doorgebracht. Met de liefde die je voelt voor deze koning is zo’n beslissing erg zwaar, maar je hebt gelukkig het hart op de juiste plek en de keuze gemaakt voor wat het beste was voor Wilke, ongeacht de pijn die het jou gedaan zal hebben. Heel veel sterkte met dit verlies. Ik hoop dat je het snel een plekje kunt geven. Nogmaals diepe respect voor jou.

  • Paola

    Die negatieve toetsenbord terreur kan zo veel schade aanrichten bij mensen die echt vanuit hun hart met de paarden bezig zijn. En ook al denk je “ik trek me er niets van aan” is het zo kwetsend. Respect en sterkte!

  • Pauline

    Diep respect op de manier waarop jij met je paard bent omgegaan! Je hebt #wilke altijd correct behandeld en dat je deze keuze heb gemaakt om verder lijden te besparen, wees blij dat je dit voor #wilke heb kunnen doen! Je bent goud waard als MENS ☆

  • Janine

    Je weet wanneer je maatje zegt: Het is goed zo en help mij. Niemand anders kan dat bepalen.
    Een fries zal altijd voor je werken ondanks dat t eigenlijk niet kan.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.