Sloet: “Groepsgewijze keelverlamming is niet nieuw, maar we denken dat eigenaren er steeds opener over worden en het daarom vaker aan het licht komt. De aangetaste paarden zijn heel benauwd, hebben soms bloederige bellen aan de neus en maken een heel specifiek geluid.”
Roze bellen
Tijdens de uitzending werd een filmpje getoond van een zeer benauwd paard, een heftig beeld. “De roze bellen zijn een zeer slecht teken, deze paarden overlijden kort daarna of moeten worden geëuthanaseerd. Niet alle paarden gaan dood maar we zien wel regelmatig restverschijnselen, zoals cornage, ataxie, een dronkemansgang, en sommige eigenaren praten over een karakterverandering. Het komt bij alle paarden voor die in een groep worden gehouden en ook op verschillende leeftijden. Je ziet het dus niet alleen bij paarden in de opfok, maar bijvoorbeeld ook bij ET-merries die in een groep worden gehouden.”
Niet besmettelijk
Groepsgewijze keelverlamming is niet besmettelijk. “Maar het is nog niet bekend hoe het ontstaat, wellicht via het voer, of een virus. Het is lastig. Er zijn gevallen bekend waar de ene kant van de voergang is aangetast en de andere kant nergens last van heeft. Ook kan het zijn dat iemand een paar paarden verplaatst heeft of meegenomen uit de opfok, en dan vier weken later problemen krijgt. Bij navraag blijken dan in die opfok ook problemen te zijn. Het heeft dus tijd nodig om zich te ontwikkelen.”
Onderzoeksgroep
“Momenteel zijn we bezig een onderzoeksgroep samen te stellen om zo meer te weten te komen over de ziekte. Dit wordt gefinancierd door allerlei partijen waaronder de ‘Vrienden Diergeneeskunde’. Dit is belangrijk want het is echt een ernstige ziekte. Ik roep dan ook alle eigenaren op om contact op te nemen als ze dergelijke gevallen tegenkomen. Ze kunnen dan, ook volledig anoniem als ze willen, meewerken aan het onderzoek, om zo gezamenlijk achter de oorzaak van deze vervelende ziekte te komen.”
Meer weten over Groepsgewijze keelverlamming? Lees dan dit artikel.
Bron: KWPN
Met interesse het artikel van Marianne van Soest gelezen .
Twee jonge hengsten , die ik bij een opfokbedrijf had ondergebracht. Ik heb er veel tijd ingestoken om SAMEN met de eigenaar van het opfokbedrijf , de lokale dierenartsen en de faculteit
in Utrecht .
De eerste maanden was er een gestructureerde samenwerking en dacht men de oorzaak te hebben gevonden . Vervolgens heb ik na vele telefoontjes naar de betrokken partijen geen enkele feedback meer gekregen over de
voortgang van het onderzoek .
Zeer teleurstellend voor een gedupeerde eigenaar .
Ik kan wel melden dat 1 paard gratis naar Utrecht is gebracht voor onderzoek . Het andere paard met een enkelzijdige verlamming is nu in training en heeft geen nadelige effecten om als sportpaard te functioneren .
Mijn advies aan alle eigenaren is om zeker mee te werken aan het onderzoek , het gaat tenslotte om het welzijn van het paard., maar dat de eigenaar alle informatie over de voortgang van het onderzoek
Moet men dit niet in het voer zoeken? Zoals bv voordroog/kuil waarin bacterieen ontstaan, zoals bv schimmelsporen en/of Bacillus Cereus? Waardoor er Luchtzakmycose kan ontstaan!
Schimmelsporen/ bacterieen zijn niet altijd zichtbaar/tasbaar en daardoor moeilijk te traceren.