Pagina 5 van: Paardenkrant 1 – 2023

door Bettine van Harselaar

Met Quel Filou maakte Zibrandt-
sen een mooi Wereldbekerdebuut
in Mechelen, met bijna 70% in
de Grand Prix en ruim 73% in de
Kür. De inmiddels twaalfjarige ruin
werd als driejarige voor een mil-
joen verkocht op de P.S.I.-veiling,
won als vijfjarige zilver op het WK
voor jonge dressuurpaarden onder
Sacha Schulz. Een jaar later pakte
hij het brons onder Severo Jurado
Lopez. Kort daarna werd het paard
verkocht aan de familie Zibrandt-
sen, waar hij nu alweer bijna zes
jaar staat. Sinds 2022 brengt Anna
hem uit in de Grand Prix. “Helaas
is hij na het WK Jonge paarden
heel lang geblesseerd geweest”,
vertelt Zibrandtsen, die met Quel
Filou – zoals met al haar andere
paarden – ruim de tijd neemt om
hem te ontwikkelen. “Na zijn bles-
sure hebben we veel tijd genomen
om hem eerst in de basis weer ge-
noeg kracht en conditie te geven.
Ook heeft het lang geduurd om
bij hem de wissels en series goed
bevestigd te kunnen rijden. De
rest van de Grand Prix-oefeningen
leerde hij heel makkelijk. Nu hij
Grand Prix loopt, merk ik toch dat
hij, vooral voor op de wedstrijden,
nog wat extra kracht moet ontwik-
kelen. Maar we willen niet haasten,
alles komt stap voor stap.”

Goede band belangrijk
Zibrandtsen, die momenteel traint
bij Cathrine Dufour, vindt het
hebben van een goede band met
haar paarden heel belangrijk. “Een
paard kan nog zoveel talent heb-
ben, als het geen match met mij is
dan heb ik liever dat iemand anders
er blij mee wordt. Het moet mijn
danspartner kunnen zijn. Paarden
hoeven voor mij ook niet per sé

uit te blinken in de jonge paarden-
rubrieken, als ik maar voel dat ze
aanleg hebben voor het Grand
Prix-werk.” Met Quel Filou had
Zibrandtsen die juiste band al heel
snel. “Hij is heel grappig, het is net
een pony. Je kunt hem zo zonder
zadel en op een halstertje rijden.
Hij moet in de ring nog wat meer
settelen, dat komt vast met de tijd
wel. We willen nu vooral meer
ervaring opdoen op Grand Prix-
niveau. Thuis doet hij alles super
goed, dat moeten we nu ook nog in
de ring voor elkaar zien te krijgen.
In de Grand Prix kon ik in Meche-
len al heel mooie dingen laten zien.
De foutjes vind ik op dit moment
nog niet erg.”

Een Volvo winnen
Samen met haar ouders en twee ou-
dere broers heeft Zibrandtsen een
stal nabij Kopenhagen, waar zo’n
dertig eigen paarden staan. Samen
met haar broers werd Anna al van
jongs af aan op het paard gezet.
“Mijn moeder is opgeleid als fysio-
therapeut. Ze zei altijd dat paard-
rijden de beste sport was om je
fijne motoriek te ontwikkelen, dus
we moesten alle drie paardrijden.
Daar ontwikkelden we een goede
balans en core stability mee. Mijn
broers vonden het wat minder leuk
dan ik, maar omdat mijn moeder
ze altijd voorhield dat ze er later
in de topsport een Volvo mee kon-
den winnen, zijn ze toch best lang
blijven rijden. Totdat ze in de gaten
kregen – toen ze twaalf of dertien
jaar waren – dat het toch niet zo
makkelijk zou zijn om die Volvo te
winnen. Toen zijn ze gestopt, maar
ze zijn nog steeds betrokken bij de
stal.”
Op de stal van de familie Zibrandt-
sen werkt een team van zo’n tien
mensen, maar de amazone neemt

zelf het grootste deel van de dres-
suurtraining voor haar rekening.
“Dat klinkt misschien als veel,
maar veel paarden bij ons lopen
maar zo’n twee dagen in de week
een serieuze, zwaardere dressuur-
training. Verder worden ze goed
gemanaged en getraind door het
team: op de andere dagen gaan de
paarden in de aquatrainer, worden
ze gelongeerd en buiten gereden in
het bos met het oog op galoptrai-
ning. Soms doe ik nog een lichte
training onder het zadel. We willen
de training zo gevarieerd mogelijk
houden en ik vind het heel belang-
rijk dat paarden na een zware in-
spanning ook goed kunnen herstel-
len. Het werkt voor ons heel goed
op deze manier.”

Betaalbare veulens
Bijna alle paarden die bij Zibrandt-
sen op stal staan, werden als veu-
len aangekocht op veilingen of bij
particulieren. “We kopen ieder jaar
zo’n vier veulens. Degenen waar-
van we als ze drie zijn denken dat
ze goed genoeg zijn voor het top-
niveau houden we aan en voor de
rest – vaak nog steeds goede sport-
paarden – zoeken we een passende
plek. We kijken echt naar de lange
termijn met onze paarden.”
Naast Quel Filou heeft Zibrandt-
sen haar oude jeugd-paard Detriot
(v. Dimaggio) nog in de Grand
Prix lopen. Daarnaast heeft ze Uno
Don Olympic (v. Blue Hors Don
Olymbrio), die ze als zevenjarige
ook in de WK-finale voor jonge
paarden reed, in de Intermédiare II,
en Lumiere (v. Floricello) die ook
onderweg is naar het hoogste ni-
veau. “Lumiere wordt denk ik mijn
beste paard ooit”, zegt ze lachend.
En wat het nog mooier maakt, deze
paarden kocht ze allemaal als veu-
len aan, voor zeer betaalbare prij-

zen. “Met de veulens hebben we de
laatste jaren wel geluk gehad. We
hebben heel goede veulens kunnen
kopen voor relatief weinig geld.
Sommigen kochten we voor zo’n
drieduizend euro en dat lijken nu
onze beste paarden te gaan worden.
Paarden of veulens hoeven niet al-
tijd heel duur te zijn om toch heel
goed te worden. Het is eigenlijk
voor iedereen mogelijk om zo een
goed paard te kopen.”

Bijzondere vriendschap
door Arlando
En hoe gaat het nu met Arlando?
“Heel erg goed!”, klinkt het. “Hij
is helaas lang geblesseerd geweest.
Net voor corona hadden we hem
weer helemaal op niveau en wilde
ik nog wat wedstrijden met hem
rijden. Dat kon toen allemaal niet
doorgaan. Die comeback is er dus
nooit gekomen. Hij is voor mij
uniek, ik wil dat iedereen hem zich
herinnert zoals hij altijd was en ik

wil ook dat hij nog lang gezond kan
blijven. Het is echt een werkpaard,
hij houdt van aandacht. Daarom
loopt hij nog steeds onder het zadel
– mijn moeder rijdt hem – maar op
wedstrijden zal hij niet meer ver-
schijnen. Dit jaar heeft hij in Her-
ning een mooi afscheid gekregen,
dat was een prachtige afsluiting.”
Wat voor Zibrandtsen ook heel
waardevol is, is de bijzondere
vriendschap die ze aan Arlando
heeft overgehouden met Rickert
en Kaylee Wijnen. “Rickert was
bij Diederik al de hoefsmid van
Arlando en komt sinds we Arlando
kochten ook naar ons toe. Zo’n
beetje om de week is hij bij ons.
Daar is een heel mooie vriend-
schap uit voortgekomen, ook met
zijn vrouw. Ze waren er ook bij in
Mechelen. Op die manier kan de
paardensportwereld toch mensen
verbinden. En wanneer je dan ook
op persoonlijk level zo’n connectie
hebt, is dat heel bijzonder.”

DRESSUUR donderdag 5 januari 2023 | 5

Anna Zibrandtsen: ‘Een paard moet mijn danspartner zijn’
‘De paarden krijgen bij ons maar twee dagen per week serieuze dressuurtraining’
BIRKEROD – In Nederland werd de Deense dressuuramazone
Anna Zibrandtsen misschien wel het meest bekend toen ze in
april 2017 KWPN-hengst Arlando (v. Paddox) kocht. Ondanks
dat de inmiddels achttienjarige hengst al even uit de sport is, zat
Zibrandtsen de afgelopen jaren allesbehalve stil. Met oud WK
jonge paarden-medaillist Quel Filou (v. Quaterback) maakte de
28-jarige amazone vorige week haar Wereldbekerdebuut in Me-
chelen en er staan nog veel jonge talenten klaar.

Het Nederlandse publiek leerde Anna Zibrandtsen vooral kennen door de aankoop van KWPN-hengst Arlando (v. Paddox).
De Deense amazone bracht hem uit op het hoogste niveau, maar de hengst is inmiddels teruggetrokken uit de sport. FOTO’S
WWW.ARND.NL

Eén van de toekomstpaarden van Anna Zibrandtsen is deze Uno Don Olympic (v.
Blue Hors Don Olymbrio).

Met Quel Filou (v. Quaterback) – op de foto op het WK voor jonge dressuurpaar-
den met Severo Jurado Lopez – maakte Anna Zibrandtsen in Mechelen haar
Werelbekerdebuut.