Pagina 11 van: Paardenkrant 19 – 2022

door Eline Korving en Dirk Willem Rosie

Logisch dat Rixt van der Horst na
afloop van de Spelen van Tokio
twijfelde of ze door wilde met de
topsport. Of ze die enorme berg
van de komende Paralympische
Spelen opnieuw zou willen beklim-
men. Maar een nieuw paard en een
nieuwe eigenaar deden haar hart
weer sneller kloppen. Rixt van der
Horst is weer van de partij, met de
merrie Eisma’s Akuna Matata (v.
Arpeggio), haar ter beschikking
gesteld door Egbert van Hes, direc-
teur van Eisma Media Groep waar
ook Paardenkrant en Horses.nl deel
van uitmaken.

Erg onder druk
“Ik twijfelde of ik nog wel wed-
strijden wilde rijden”, vertelt Van
der Horst als Eisma’s Akuna Ma-
tata aan de pers is gepresenteerd.

“Ik was de afgelopen jaren het ple-
zier bij het rijden een beetje kwijt-
geraakt. Plezier is essentieel om de
topsport te blijven doen. Er is veel
gebeurd de afgelopen drie jaar. Ik
presteer altijd erg onder druk en ik
wil altijd voor mezelf de beste zijn.
Iedereen verwacht ook altijd dat ik
bovenaan in het klassement eindig,
dat is lastig om mee om te gaan.
Niet alleen de sport zelf, maar ook
alles erom heen is soms best een
uitdaging.”

Niet goed kunnen afsluiten
Op een gegeven moment ging de
topsport bij Van der Horst toch
weer kriebelen. “Ik kreeg het idee
dat ik nog niet helemaal klaar was.
In Tokio was ik erg verdrietig dat

we de Kür niet konden rijden. Ik
heb dat toen in mijn hoofd niet
goed kunnen afsluiten. Uiteindelijk
vind ik de sport veel te mooi om
niet te doen. Het is ook zonde dat je
geen gebruik maakt van je talent.”
De topsport is – zeker voor een
para-amazone – iets heel anders
dan gewoon paardrijden. “Heel
mijn omgeving moet meegaan in
mijn doelen en de plannen die ik
heb. Ik zet er alles voor opzij, maar
kan niet altijd alles doen en men-
sen moeten zich dan aanpassen aan
mij. Dan kom je er wel achter dat
het niet alleen maar het paardrijden
is en dat er nog veel meer dingen
belangrijk zijn.”

Alles weer vanaf nul
“Ik ging erover nadenken hoe het
zou zijn als het wel weer zou gaan
lukken. Als ik een paard zou vin-
den en het plezier weer terug zou

krijgen in het beoefenen van de
parasport. Ik was me er wel van
bewust dat ik met een nieuw paard
alles weer vanaf nul zou moeten
opbouwen. Dit is ook wel een uit-
daging, waarvan ik niet zeker wist
of het zou lukken. Ik heb uiteinde-
lijk bij veel mensen de vraag neer-
gelegd of ze nog een geschikt paard
wisten. En we zijn overal naartoe
gereden om paarden te bekijken en
te proberen.”

FB Oranjewoud en
Foppe Fonds
Van der Horst moest bij haar
zoektocht naar een paard de juiste
persoon tegen het lijf lopen. “Dit
gebeurde in de vorm van Egbert
van Hes. Ik had hem in septem-

ber al een keer gesproken, net na
Tokio op Landgoed Oranjewoud
in Friesland. Ik was met nog twee
andere pararuiters op bezoek bij
onze sponsor FB Oranjewoud. We
raakten aan de praat, omdat Egbert
voorzitter is van de Raad van Toe-
zicht van het Foppe Fonds (stich-
ting ter ondersteuning van sporters
met een beperking, red.).”
“We hadden het over Tokio en hoe
ik daarna op zoek moest naar een
nieuw paard. Toen zei hij al dat
ik maar op de bank moest gaan
swipen om te zien of er wat leuks
voorbij kwam en dat we dan wel
zouden kijken waar het schip zou
stranden. Ik heb dit eerst nog een
beetje afgehouden, omdat ik zelf
nog niet wist wat ik wilde en of ik
wel door wilde gaan. Toen ik daar
uiteindelijk van overtuigd was en
de motivatie had om er echt voor
te gaan, ben ik actief gaan zoeken.”

Gelijk enthousiast
Na drie maanden kwam Van der
Horst haar nieuwe ster tegen.
“Toen ik Eisma’s Akuna Matata
tegen het lijf liep, was ik gelijk
enthousiast en was het niet moei-
lijk meer om gemotiveerd te raken.
Het was natuurlijk wel een gok of
het zou lukken, maar ik heb het ge-
woon geprobeerd en dat heeft goed
uitgepakt.”
“Ik vond het gelijk een heel aan-
sprekend paard. Ze heeft een heel
vriendelijke uitstraling, dat vind ik
heel belangrijk bij een paard. Toen

ik erop stapte was het natuurlijk
wel even wennen, maar eigenlijk
deed ze heel erg haar best en dacht
met me mee. Deze eigenschap-
pen zijn erg fijn bij een paard. Zo
voelde ik meteen dat we een klik
hadden. Akuna heeft heel veel
kwaliteit en ik kan met haar zeker
veel bereiken.”

Mentaal erg zwaar
Als Rixt terugkijkt naar Tokio en
kijkt waar ze nu staat, is dat een
wereld van verschil. “Na Tokio

had ik het mentaal heel erg zwaar
en toen kwam alles eruit. De trein
kwam tot stilstand en ik besefte
ineens wat er allemaal gebeurd
was. Ik had nooit tijd om erover
na te denken, omdat ik altijd naar

een doel toewerkte. Van deze mo-
menten heb ik veel geleerd. Als ik
Akuna Matata zie, word ik super
blij en heb ik weer zin om elke dag
aan de slag te gaan. Zo spring ik
weer op een nieuwe trein.”

WK niet onmogelijk
Van der Horst heeft haar ogen ge-
richt op de Paralympische Spelen in
Parijs in 2024. “Ik wil wel meteen
proberen mee te doen voor de me-
dailles. Dat betekent dat alles heel
snel komt, wil ik mee kunnen doen

met de observatiewedstrijden voor
het WK in Herning. Ik weet niet of
Herning al haalbaar en realistisch
is. Elke dag wordt het steeds beter
en we groeien naar elkaar toe. Dus
ik zeg niet dat het onmogelijk is.”

SPORT woensdag 11 mei 2022 | 11

‘Plezier is essentieel om topsport te blijven doen’
Rixt van der Horst springt met Eisma’s Akuna Matata op een nieuwe trein
ORANJEWOUD – Met Uniek, Caraat en Findsley had Rixt van
der Horst al gegrossierd in medailles. En toen was daar die Para-
lympische finale in Tokio die niet bracht wat Rixt van der Horst
had gehoopt: geen plek in de Kür en na afloop van het kampi-
oenschap moest ze, volgens afspraak, afscheid nemen van haar
topper Findsley N.O.P..

Rixt van der Horst over haar nieuwe paard: “Akuna Matata doet heel erg haar best en denkt mee.” FOTO WWW.ARND.NL

Letterlijk aftasten
Daar waar valide topruiters normaal gesproken snel de draad met een nieuw
paard kunnen oppakken, hebben pararuiters zoals Rixt van der Horst een langere
gewenningsperiode nodig. Rixt geeft veel kleinere en deels ook heel andere
hulpen (waaronder stemhulpen) dan reguliere dressuurruiters. Logisch dat je dan
niet al snel tot topprestaties kunt komen.
Niettemin wonnen Rixt en Eisma’s Akuna Matata bij hun internationale debuut
in Waregem en was er een fraaie derde plaats in de Kür op muziek op het NK
in Ermelo.
“Voor mij is het met een nieuw paard letterlijk een kwestie van aftasten”, aldus
Van der Horst. “En Akuna moet leren te begrijpen wat ik bedoel. Daar gaat echt
wel wat tijd overheen. Ik had ook liever gewild dat ik Akuna eerst een paar
maanden thuis had kunnen trainen voordat we naar buiten kwamen. Maar het
kwam zoals het kwam. Ik moest me al heel snel richten op het NK als verplichte
observatiewedstrijd. Voordat we naar Waregem gingen, wat weer verplicht was
om deel te kunnen nemen aan het NK, hadden we na alle materialen op orde
te hebben gebracht, maar vier keer echt samen getraind.”
In Waregem ging het losrijden goed, maar in de proef slopen nog wel wat fout-
jes. “Op het NK ging het al weer wat beter. Gelukkig konden we in de Kür al iets
laten zien van wat we waard zijn.”

Akuna Matata: heel erg vertrouwd
Voor een parasporter is de klik met het paard nog belangrijker dan voor een ruiter
zonder beperking. “Met Akuna Matata voelt het heel erg vertrouwd. Ze zal nooit
gekke dingen doen als ik erop zit”, aldus Rixt van der Horst. “Als ik op haar rijd, is
ze wel een beetje een binnenvetter, dus ik voel wel dat ze het spannend vindt,
maar ze blijft haar best voor me doen. Ze is een heel eerlijk en lief paard. Ze is
eigenlijk net als ik: een beetje verlegen, maar ook heel vrolijk. We kunnen het
zeker goed met elkaar vinden.”

‘Egbert zei dat ik op de bank maar

wat moest gaan swipen’

‘Als ik Akuna Matata zie, word ik

super blij en heb ik weer zin om elke dag

aan de slag te gaan’’