Pagina 2 van: Paardenkrant 2 – 2022

Eventingdip

Na de Tweede Wereldoorlog heeft
Nederland in de eventing nooit meer
een Olympische medaille weten te
behalen. Zilver met het team op het
EK van 1989 in Burghley was achteraf
gezien een uitzondering. Toch leek
het er even op dat Nederland daad-
werkelijk structureel een woordje
mee kon spreken in de wereldtop.
De bronzen medaille op de Wereld-
ruiterspelen in Caen in 2014 was
een mooie start en de knappe zesde
plaats met het team op de OS van
Rio de Janeiro in 2016 een goed ver-
volg. Tim Lips en Merel Blom waren
de steunpilaren van wie daadwerke-
lijk iets verwacht kon worden.
Het tij keerde echter in 2020 en dat
begon met de plotselinge dood van
het absolute toppaard Bayro. De OS
en het EK afgelopen jaar draaiden
uit op teleurstellingen. Nu ook nog
eens alle toppaarden de stallen van
Merel en Tim hebben verlaten, zal er
van voor af aan weer opgebouwd
moeten worden. Gelukkig zijn er ta-
lentvolle jonge ruiters in opkomst en
kijkt de gesettelde top naarstig uit
naar nieuwe talenten. Maar het is
een feit dat de eventing momenteel,
zoals vaker de afgelopen decennia,
in een dip zit. Ik denk dat deelname
van een Nederlands eventingteam in
Parijs niet realistisch is.
Toch heb ik het gevoel dat het vertrek
van die toppaarden voorkomen had
kunnen worden. Lips wil graag gaan
voor zijn eigen prestaties en wil daar
ook met mensen om hem heen best
in investeren, al zit daar natuurlijk een
limiet aan. Ook bij Merel Blom merk
je dat dingen anders hadden kunnen
lopen als er een open dialoog was
geweest en er mogelijkheden naar
voren waren gekomen. Coach An-
drew Heffernan geeft aan dat hij er
alles aan heeft gedaan om goed met
eigenaren te communiceren, zodat
dat niet een oorzaak kan zijn.
Gelukkig is de KNHS zich bewust van
het feit dat er wat moet gebeuren.
Nog nooit waren de jeugdkaders zo
goed en sterk vertegenwoordigd, dus
daar gloeit hoop. Maar dan geldt toch
weer dat de stap naar de senioren
groot is en dat toppaarden die het
hoogste niveau aankunnen echt niet
zo bij hen komen aanwaaien. De
fokkerij in de evening neemt zeker
geen vlucht en dus blijft het vooral
hopen op geschikte spring- of dres-
suurpaarden.
De enige manier om weer uit de dip
te komen én vooral te blijven is zoals
Tim en Merel aangeven: een echt
goed plan maken met alle betrokke-
nen. En dan is het natuurlijk van groot
belang dat zo’n plan ook daadwerke-
lijk wordt uitgevoerd.

Jacquelien van Tartwijk, redacteur
[email protected]

OPINIE woensdag 12 januari 2022 | 2

COLUMN

Info

Van: Paardenkrant-Horses.nl
Aan: Frenk Jespers, Emmelie Scholtens,
Kirsten Brouwer

Frenk Jespers, voormalig KWPN HK-
commissielid FOTO WWW.ARND.NL

Emmelie Scholtens, Grand Prix-dres-
suuramazone

Kirsten Brouwer, Grand Prix-dressuur-
amazone

Van: F renk
Ik vond het meteen een goed initia-
tief toen ik het las. Ze geven een
goed voorbeeld. Met een sponsor
lijkt me dit ook goed haalbaar. Bij
gewone wedstrijden komt het na-
tuurlijk wel op de kosten aan. Je
hebt een jury extra nodig en die
mensen zullen toch betaald moeten
worden. Toch zijn de extra kosten
de moeite waard. Bij jonge paar-
dencompetities lijkt het me een
goede zaak. De beoordeling moet
zich dan richten op wat een paard
nodig heeft voor de africhting.
Sommige jonge paarden moet je
wat extra naar voren rijden. Dat
mag niet afgestraft worden. Losrij-
den betekent dat het van het begin
af aan nog niet honderd procent is.
Er hoort een vakkundige jury te
zijn die weet wat africhten is. De
kunst van de africhter is om het
op waarde te schatten. Hoe wordt
er met de problemen van de jonge
paarden omgegaan als ze fris of
bang zijn? Men moet niet voor-
zichtig gaan rijden om punten te
krijgen. Dat kan een averechts ef-
fect hebben. Het mag niet een be-
oordeling zijn zoals in een proef;
het heet niet voor niks losrijden.
Het is afhankelijk van hoe je paard
is of je soms extra naar voren rijdt
of juist net niet. Dat mag niet ge-
zien worden als brutaal of te voor-
zichtig. Naar de buitenwereld toe
is het in wezen positief. Een goede
ruiter kan er niks op tegen hebben.
Als het losrijden bij jonge paarden
meetelt, gaat het er meer om dat het
op een verantwoorde wijze gebeurt
vanwege het welzijn. Een pluspunt
erbij als het positief gebeurt. Een
vraagteken als het minder is. Bij ex
aequo zou het losrijpunt de door-

slag kunnen geven.

Van: Emmelie
Ja, ik vind van wel. Wat mij betreft
mag je het doortrekken naar bijna
alle niveaus. Nu zitten er vaak
stewards bij. Het voelt soms meer
alsof ze de ruiters alleen maar op
de vingers kijken op zoek naar een
foutje, maar het is belangrijker dat
er goed naar de paarden wordt ge-
keken of ze op een fijne en goede
manier losgereden worden. Het
gevoel moet weg dat de stewards
je alleen maar op je fouten wij-
zen. Je moet wel lekker positief
kunnen blijven rijden. Persoonlijk
zou ik niet zozeer een beoorde-
ling doen met punten. Misschien
meer dat ze hun bevindingen kun-
nen doorgeven aan de jury voordat
iemand aan z’n proef begint. Met
name als het losrijden niet op een
fijne en paardvriendelijke manier
heeft plaatsgevonden. Er zijn men-
sen die een goede proef neerzetten
maar niet fijn hebben losgereden.
Zeker in deze tijd is het losrijden
net zo belangrijk, zeker als er weer
publiek bij mag zijn.
Wat betreft de jonge paarden: het
is belangrijk dat de stewards ver-
stand hebben van jonge paarden rij-
den. Misschien zou daar eerst meer
communicatie over kunnen komen
met ervaringsdeskundigen die veel
met jonge paarden te maken heb-
ben. Met mensen met ervaring die
kunnen inschatten of het paard mis-
schien een keer wat te diep loopt
omdat hij erg fris is, enzovoorts.
Er zit wel een groot verschil tussen
een Grand Prix-proef rijden of een
jong paard dat voor de eerste paar
keer van huis af is. Vanuit de ste-
wards kant zou er meer flexibiliteit

mogen zijn.
Zodra ruiters of amazones niet
harmonisch en de paarden te strak
rijden moet er zeker ingegrepen
worden, ongeacht het niveau of de
leeftijd van het paard. Belangrijk-
ste in mijn ogen is dat de stewards
kunnen inschatten of iemand het
op een goede manier oplost om het
paard aan fijne hulpen te krijgen.
Het zijn levende dieren en ze zijn
niet allemaal hetzelfde.

Van: Kirsten
Ik vind dit wel lastig. Het is ten-
slotte toch het losrijden. Uit erva-
ring weet ik dat jonge paarden wild
of fris kunnen zijn. Hengsten last
hebben van spanning als je er net
op zit. Het eerste stukje van het
losrijden is weleens heel moeilijk,
bijvoorbeeld als je niet gelongeerd
hebt. Het losrijden zou niet mee-
genomen moeten worden in de
punten. Het moet wel in de gaten
gehouden worden zodat iedereen
op een eerlijke en nette manier
loswerkt. Het is goed dat daar ste-
wards voor zijn. Op het voorter-
rein moet er toezicht zijn. Soms
vind ik dat mensen hun paarden
niet helemaal oké opwarmen voor

de proef. Een beoordeling is niet
eerlijk want het ligt er helemaal
aan op wat voor paard je zit. Bij
de jonge paardenrubrieken kunnen
die paarden weleens bommetjes
zijn, zich opblazen en oprollen,
en dan kun je niet lekker met een
lange teugel en een neusje op de
loodlijn gaan losrijden. Een paard
kan bijvoorbeeld een keer te kort
in de hals zijn of tegengehouden
worden omdat hij onder de ruiter
uit wil lopen. Het gaat erom hoe
die ruiters daarmee omgaan en hoe
het wordt opgelost. Ik zou het niet
als beoordeling mee laten tellen,
want dan zou het braafste en mak-
kelijkste paard hoger scoren terwijl
een betere ruiter moeite kan hebben
met losrijden omdat een paard vol
spanning zit. Bij de dressuurjeugd
zou ik het ook niet doen. Het ene
paard heeft meer werk nodig bij het
opwarmen dan het andere paard. Er
moeten wel goede toezichthouders
zijn. De mensen die toezicht hou-
den moeten goed worden opgeleid
zodat ze echt goed kunnen beoor-
delen wat correct en niet correct
is. Als iemand niet correct losrijdt
moet hij of zij daar op worden aan-
gesproken.

De KNHS Hartog Trophy , de springcompetitie voor de jeugd,
geeft het goede voorbeeld: het losrijden krijgt ook een beoor-
deling. Zullen we dit gelijk maar even doortrekken naar de
dressuur? B ij de dressuurjeugd, maar ook bij de jonge paarden-
rubrieken? Zo leren we het goede paardrijden van jongs af aan.

ICSI is niet zaligmakend

De carriè reswitch van Toveks
Marylou (van top-springpaard
naar ICSI-merrie) kon op veel
kritiek rekenen. ‘Uitmelken’,
‘Het gaat alleen maar om het
verdienmodel’ en ‘Niks mooiers
dan een veulen met haar échte moeder in de wei’, dat waren de
reacties. Zit daar wat in? Is het wel ethisch verantwoord om ex-
topsportmerries in de nadagen van hun leven bloot te stellen aan
ICSI en/of ET? Een grote meerderheid van de respondenten op
Horses.nl, 90 procent, vindt ICSI in ieder geval niet zaligmakend.

EENS ONEENS
90% 10%

POLL

REAGEER VIA HORSES.NL

@

Informaticaweg 3
7007 CP Doetinchem
Telefoon redactie: (088) 29 44 900
E-mail redactie: [email protected]
Website: www.horses.nl/paardenkrant
ISSN: 2543-134X

Redactie
Dirk Willem Rosie (hoofdredacteur), Melanie
Brevink-van Dijk (bladcoördinator), Esther
Berendsen, Tamara van de Krol, Jacquelien van
Tartwijk, Wendy Krijgsman (stagiaire)

Secretariaat
Willy Prange

Vaste medewerkers
Eva van den Adel, Geert Bouius, Arnout Coppieters,
Koen Cromheecke, Martina Berk, Johanna Faber,
Bettine van Harselaar, Chris de Heer, Ria Hekkert,
Rick Helmink, Ferry Hollander, Mirjam Hommes,
Ellen Liem, Christine Linneweever, Dinette
Neuteboom, Sandra Nieuwendijk, Savannah
Pieters, Peter Poppelaars, Leontien Ruissen, Wendy
Scholten, Corine Schreuder, Jeroen Slot, Marlien
Smit, Nancy Versluis-Borsboom, Rosan Wilts

Abonnementen
Abonnementsovereenkomsten worden
uitsluitend aangegaan door Eisma Media B.V.,
namens wie de uitgever de abonnementen
verzorgt.
De Paardenkrant verschijnt zondag (nieuwsbrief)
en woensdag. Daarnaast verschijnen per jaar
een aantal themanummers en specials.

Eisma Media Groep Abonneeservice,
Daalakkersweg 2-72, 5641 JA Eindhoven,
telefoon (088) 22 66 647,
telefax (088) 22 66 675,
e-mail [email protected]

Abonnementen kunnen op elk gewenst tijdstip
ingaan. Opgave via www.horses.nl/paardenkrant
of via Abonneeservice. Abonnementen lopen
automatisch door, tenzij 30 dagen voor de
vervaldatum wordt opgezegd.

Ook voor informatie over uw lopende
abonne ment kunt u contact opnemen met
Abonneeservice. Een proefabonnement stopt
automatisch.

Abonnementsprijs (excl. 9% btw)
Per kwartaal € 96,05
Per halfjaar € 187,31
Per jaar € 365,01
Jaarabonnementen België en overige landen op
aanvraag.

Commercieel manager:
Jeroen van der Molen

Advertentieverkoop
Telefoon Springertjes (088) 29 44 980
Cindy Haentjens (088) 29 44 980
Marloes van der Holst (088) 29 44 828
E-mail [email protected]
Afsluittijdstip advertenties: twee dagen voor
verschijnen om 11.00 uur

Marketing
Lotte Wijnands (088) 29 44 981
E-mail [email protected]

Uitgever: Jeroen van der Molen
Directie: Egbert van Hes (alg. directeur)

Vormgeving en prepress: ZeeDesign, Witmarsum
Drukker: Persgroep Amsterdam

Bezorging: PostNL
Bij klachten over bezorging: bel (088) 22 66 647

© Niets uit deze uitgave mag zonder schrifte lijke toestemming van
de uitgever worden overgenomen op welke manier dan ook.

Eisma Media Groep, waarvan
dit vakblad onderdeel is, legt uw
klantgegevens vast voor de uit-
voering van de (abonnements)-
overeenkomst, of wanneer u in

het kader van dienstverlening contact heeft met Eisma Media Groep.
Ook als u dat niet expliciet heeft aangegeven kunt u per e-mail
over gelijksoortige producten en diensten van Eisma Media Groep
worden geïnformeerd, tenzij u daartegen bezwaar maakt. Als u geen
prijs stelt op informatie of aanbiedingen per e-mail dan kunt u dit
aangeven op [email protected]
Voor meer informatie verwijzen wij u naar het privacystatement op
www.eismabusinessmedia/privacy-statement.