Pagina 23 van: Paardenkrant 2 – 2023

Beste Bert,
Na het lezen van jouw reactie op
de vraag van Louis Konickx hoe de
KNHS op betere voet kan komen
met haar leden kan ik niet anders
concluderen: wat ben je toch een
grenzeloos optimistisch mens!
Sinds ik ooit, als organisator van
de International Stallion Show in
Zwolle, jou als sponsor van ons
evenement ontmoette, hebben wij
samen veel gedeeld. Lief en leed
zou je kunnen zeggen. We hebben
vaak samen gewonnen, maar ook
zeker verloren. Dat deden we altijd
met wederzijds respect en honderd
procent vertrouwen.
We hebben veel gelachen en ik heb
veel van je geleerd. Bijvoorbeeld
dat mijn manier niet altijd de enige
is om iets te bereiken en dat je dicht
bij jezelf moet blijven. Nu je me
via de Kettingbrief hebt gevraagd
hoe ik aankijk tegen veranderingen
in de sport en daarbij het functio-
neren van de KNHS nu ik zelf met
mijn kinderen op concours ga, rea-
geer ik daarom graag.
Klagen is tegenwoordig makkelijk.
Op social media weten gelijkge-
stemden elkaar heel makkelijk te
vinden. Waar vroeger een vereni-
ging ontstond uit mensen die samen
iets wilden bereiken, en de tegen-
standers zelf een podium moesten
creëren om een tegengeluid te laten
horen, is het tegenwoordig mak-
kelijk om je ongenoegen online te
uiten en daarvoor medestanders te
vinden. Dus wat ‘Den Haag’, de
gemeente, de energieleverancier of
sportbond ook besluit, je zult altijd
tegengeluid horen. En soms heb ik
de indruk dat met het toenemen van
onze maatschappelijke welvaart
ook de onvrede toeneemt. Maar dat
is een vermoeden waarvoor ik geen
bewijs heb.
Vereniging
Zoals je weet heb ik naar aan-
leiding van de vacante functie
van directeur van de KNHS deze
zomer een aantal keer gesproken
met de headhunter die de opdracht
had kandidaten te zoeken. Ik weet
nog wel dat ik naar aanleiding
daarvan een gesprek had met de
leden van het managementteam
van de KNHS en dat ik zei: ‘In de
voorbereiding op dit gesprek heb
ik het beleidsplan van de KNHS
doorgelezen, en het is allemaal
wel heel erg veel’. ‘Inderdaad’,
werd er collectief verzucht ‘dat is
het ook.’
Een vereniging is er voor en door
haar leden. Wat wil zeggen, een
vereniging is er om de belangen
van haar leden te behartigen, en
functioneert door de inzet van
leden. De KNHS is een federatie,
wat strikt genomen een vereni-
ging van verenigingen is. Wat je
bij de KNHS ziet, zie je bij veel
verenigingen. Ik heb de afgelo-
pen jaren bij twee verenigingen
in het vastgoed gewerkt als inte-
rim-directeur, en bij beide zag je
hetzelfde verschijnsel: de uitvoe-
rende organisatie was belangrijker
geworden dan het doel waarvoor
ze is opgericht. Zoals iedere ver-
eniging begon het ooit met een
groep gelijkgestemden die een ge-
zamenlijk belang hadden, dezelfde
activiteit beoefenden, of dezelfde
doelstelling hadden. Het leden-
aantal groeide, het werd te groot
voor de betreffende bestuursleden
die werk voor de vereniging naast
hun baan deden, er werd een uit-
voerende organisatie opgericht, er
kwam een kantoor, een directeur,
er werd vermogen opgebouwd, de
organisatie werd door anderen ge-
zien als spreekbuis, en ineens, op
een dag, stelde iemand de vraag:
voor wie doen we dit eigenlijk?
Dat is het moment waarop de uit-
voerende organisatie belangrijker
is geworden dan de leden.
Bij veel verenigingen raakt het le-
denbelang uit het oog. En door de
olifantenhuid die ontstaat door het
dagelijkse (online) commentaar en
klachten van leden, ontstaat bij de
uitvoerende organisatie een groot
incasseringsvermogen en vaak
weinig bereidheid om iets te ver-
anderen.
Als je als organisatie constateert
dat dat zo is, wordt het tijd om je-
zelf opnieuw uit te vinden. Want
als je het ledenbelang uit het oog
verliest, dan verlies je je bestaans-
recht. Dus is de vraag die de KNHS
zou moeten beantwoorden: hoe
geven we op een goede manier in-
vulling aan het ledenbelang?
Individueel belang
De KNHS heeft als belangrijkste
doelstelling paardensportbeoefe-
ning op de korte en lange termijn.
Je kunt daar van alles aan toevoe-
gen, zoals diervriendelijk, verant-
woord, door de jeugd etc., maar in
essentie gaat het om continuïteit
van de sport. Strikt genomen doet
de KNHS dat. En toch voelt dat
voor veel leden niet goed genoeg.
Oorzaak in mijn ogen is dat er aan
ledenbelang niet alleen het col-
lectieve aspect zit van het groeps-
belang van instandhouding en het
regelen van de sport, maar ook
een individueel belang, dat van de
sporter en zijn paard. En als je dan
kijkt hoeveel verschillende indi-
viduele belangen er zijn, die vaak
naast elkaar bestaan, maar soms
ook tegengesteld zijn, dan snap je
wel dat het voor medewerkers van
de KNHS ‘veel’ is.
En dat laatste maakt het inge-
wikkeld. De organisatie KNHS
die mijn dochter een brief stuurt
omdat ze in de verkeerde klasse
is gestart, doet dat natuurlijk om
de sport eerlijk te houden, het col-
lectieve belang. Hartstikke goed!
De mevrouw die ik daarna aan de
lijn krijg om mij vriendelijk uit te
leggen wat mijn dochter fout heeft
gedaan, doet dat goed en geeft in-
vulling aan ons individuele belang.
Kennelijk is hard werken door me-
dewerkers van de KNHS echter
niet de oplossing om de afstand tot
de leden te verkleinen. Hierboven
schreef ik al dat er wel erg veel
staat beschreven in het beleidsplan
van de KNHS. Ik las bijna honderd
doelstellingen zonder een concrete
datum waarop ze gerealiseerd moe-
ten zijn, en een groot aantal dilem-
ma’s waarin geen duidelijke keuzes
worden gemaakt.
Verbeteringen aanbrengen
Vooropgesteld, er is geen snelle en
simpele oplossing. Maar dat bete-
kent niet dat je geen verbeteringen
kunt aanbrengen. In mijn ogen
zouden de volgende stappen kun-
nen helpen.
1 Benoem het ledenbelang en
geef aan hoe je daar invulling aan
gaat geven. Check bij de leden
en de onder de KNHS vallende
organisaties hoe zij ledenbelang
ingevuld willen zien. 2 Maak als
bestuur keuzes welke doelstel-
lingen je concreet wilt bereiken.
Iedere doelstelling die niet expli-
ciet bijdraagt aan invulling van
ledenbelang kun je wegstrepen.
3 Stel termijnen waarbinnen je
die doelen gaat bereiken en reken
jezelf daarop af. 4 Als het belang
van de ene groep leden indruist
tegen het belang van een andere
groep leden, maak dan duidelijk
welk belang zwaarder weegt en
waarom. Elke beslissing die je
niet uit kunt leggen, is een slechte
beslissing. 5 Haal mensen vanuit
de praktijk binnen je organisa-
tie. Zij weten wat er speelt onder
de leden en kunnen je helpen bij
het invullen van het ledenbelang.
6 Breng het KNHS-centrum tot
leven. Voor iedere groep leden
moet dat het hart van de hippische
sport zijn waar je meerdere keren
per jaar komt. 7 Werk intensief
samen met andere partijen binnen
en buiten de sport: KWPN, FNRS,
concoursorganisatoren, verenigin-
gen, politiek, NOC*NSF, sporters-
clubs, trainersclubs, etc. Versterk
elkaar en doe niks dubbel.
Tevreden klanten, daar ga jij met
Anemone al jaren voor. Als de
KNHS dat klanten vervangt door
leden, dan komt het denk ik wel
goed.
KETTINGBRIEF donderdag 12 januari 2023 | 23
Als je het ledenbelang uit het oog verliest, verlies je je bestaansrecht
Bert van Kooten, oprichter en eigenaar van paardenvracht-
wagenbedrijf Anemone Horse Trucks uit Scherpenzeel, op-
perde in de voorgaande Kettingbrief ideeën ter bevordering
van de verstandhouding tussen KNHS-leden en hun paar-
densportfederatie. Gelijk een win-winsituatie: Anemone is
sponsor van de KNHS. Mede daarom krijgt Chris van Dam,
voormalig evenementorganisator van EQ International, een
vergelijkbare vraag voorgelegd van Bert van Kooten. Nu
Chris, door zijn paardrijdende kinderen, te maken heeft met
de KNHS in deze tijd waarin de sport veranderd is. De aan-
komende editie wordt toevertrouwd aan KNHS-bestuurslid,
dressuuramazone en wedstrijdorganisator Annemiek van der
Vorm.
Beste Annemiek,
Een van de leukste aspecten van een kettingbrief is dat je
het stokje mag doorgeven. Jij bent bestuurslid van de
KNHS. Je hebt zelf op Europees topniveau gepresteerd als
Junior en Young Rider. Je bent verantwoordelijk voor het
sportprogramma van grote evenementen, draait als eind-
verantwoordelijke verschillende sportsecretariaten, was
verantwoordelijk voor de dressuur tijdens de Olympische
Spelen en de Paralympics in Tokio, geeft les en rijdt zelf dres-
suur. Van huis uit ben je bovendien nauw verbonden met de
springsport. Je hebt ons veel geholpen op de evenementen
die we met EQ International in het verleden organiseerden.
Je bent een topper met bovendien een aanstekelijk vrolijk
karakter. Toen ik hoorde dat je toetrad tot het bestuur van de
KNHS vond ik je het best denkbare bestuurslid. Van jou zou
ik graag weten hoe je aankijkt tegen de toekomst van paar-
densport als Olympische discipline, welke invloed dierenwel-
zijn de komende jaren in dat kader speelt, en welke rol de
KNHS in jouw ogen zou moeten vervullen t.a.v. deze thema’s.
Hartelijke groet, Chris
De Kettingbrief
Bert van Kooten – Chris van Dam – Annemiek van der Vorm