Pagina 5 van: Paardenkrant 24 – 2021

door Bettine van Harselaar

D
e eerste bekende dressuurruiter die de weg naar Young

wist te vinden was – alweer jaren geleden – Tommie

Visser, met zijn Vingino. Young hielp het duo met suc-

ces op de rit en sindsdien kwamen er meer dressuurrui-

ters haar kant op voor trainingen. “Dat waren in eerste

instantie vaak mensen die een probleem hadden met

hun paard en dan wordt al snel gedacht dat ik alleen maar probleem-

paarden doe. Maar ik ben er gewoon goed in om een probleem direct

aan te pakken. Ik probeer daarbij vanuit het paard te denken: waarom

geeft een paard deze reactie en waar wordt dat door veroorzaakt?

Dat kunnen veel factoren zijn. Dat soort dingen uitvogelen vind ik

het leukste aan paardrijden. En dan maakt het niet uit of het western,

dressuur of springen is.”

Dinja van Liere kwam bij Young terecht via Albert Drost, de mede-

eigenaar van de merrie Haute Couture (v. Connaisseur). Hij kende

de reiningamazone al langer en het leek hem goed om qua training

eens iets anders te proberen. “Dinja keek me in begin wel wat raar

aan”, zegt Young lachend. “Ze vond me misschien wel erg direct,

maar dat wende gelukkig snel. Van daaruit zijn we samen verder ge-

gaan en we zijn snel een goed team geworden.”

Altijd dressuur gereden
Young zat vroeger vele jaren in het dressuurzadel. Haar ouders had-

den een manegebedrijf, waar ze veel paarden onder het zadel kreeg

en opleidde tot het Z-dressuur. “Daarna werden de paarden verkocht

en kwam de volgende. Ik reed bij de pony’s mee in de EK-selecties

en maakte vanaf mijn veertiende de overstap naar de paarden. De

paarden startte ik meestal tot het Z, maar ik zette al wel alle knoppen

erop, piaffe, passage, pirouettes… Ik was meer een trainer dan een

wedstrijdruiter.” Uiteindelijk ging ze de reining-kant op en behaalde

daarin grote successen en leerde veel over paarden. “Aan die carrière

heb ik heel veel gehad. Ik was een jaar of twintig toen ik switchte

naar reining en iedereen dacht: die is gek, wie gaat er nu cowboytje

spelen als je zo goed dressuur kan rijden? Maar bij reining was er

sprake van een andere benadering, een andere manier van denken en

dat sprak me erg aan. En dat stukje breng ik nu terug naar de dres-

suur.”

Ze verdiepte zich haar hele leven in paarden en paardrijden en ziet

in alle disciplines dezelfde dingen waar mensen tegenaan lopen. “Dat

zijn echt basisdingen zoals rechtrichten, op twee teugels rijden, aan

het been en aan de hulpen zijn. Daar ben ik gewoon heel consequent

in. Ik zeg altijd: ‘op een paard dat fijn loopt, kan iedereen goed zit-

ten.’ Maar wanneer een paard ineens aanzet of een onverwachte be-

weging maakt, is het belangrijk dat je ook dán bij je paard kunt

blijven.”

Fouten maken
Wanneer je een dressuurruiter die bij Young traint vraagt wat er ‘an-

ders’ aan is, dan komt vaak het antwoord dat Young veel meer vanuit

het paard denkt. Daar kan Young zich wel in vinden. “Als een paard

een fout maakt, is dat niet erg. Het gaat erom hoe je het oplost. En

vaak moet je het paard ook handig maken. Laat hem de fout maken

en los niet alles al op voorhand voor hem op. En misschien ben ik

ook wat directer in mijn bewoordingen. Ik zeg gewoon: nu buiten-

teugel, twee centimeter lager, twee centimeter hoger. Ruiters moeten

dingen doen, voelen wat er gebeurt en daarover nadenken. Rijden is

al moeilijk genoeg als je het simpel uitlegt.”

Om beter te laten voelen wat ze bedoelt, zet Rieky veel van haar

dressuur-lesklanten ook weleens op een westernpaard. “Dat zou voor

veel dressuurruiters goed zijn. Je wordt er zo handig van! De inwer-

king is heel klein en je rijdt bijvoorbeeld veelal met één hand. Je

krijgt er veel balans van. Andersom probeert Young ook vaak de

paarden van haar dressuur-klanten even uit. “Als ik ergens over twij-

fel, wil ik er altijd even op. Ik wil weten wat een ruiter voelt en hoe

een paard in elkaar zit. Als je langs de kant blijft staan, ben je soms

maanden aan het zoeken, terwijl ik het binnen een kwartier weet als

ik erop zit.”

‘Lijkt wel een dressuurstal’
Haar eigen reiningcarrière staat qua wedstrijden op een laag pitje:

alle toppaarden zijn verkocht. Er staan momenteel alleen nog enkele

dekhengsten en jonge paarden in Vorstenbosch. “Ik zal echt wel weer

de baan ingaan, maar heb geen ambities meer om heel de wereld over

te gaan. Dat heb ik al gedaan. Om in de flow te blijven vind ik het

wel belangrijk om te blijven showen, dat houdt je ruitergevoel

scherp. Maar momenteel vind ik het coachen leuker en het is fijn om

wat vaker thuis te zijn.” Nog altijd rijdt Young zo’n zeven tot acht

paarden per dag. Zowel western- als dressuurpaarden.

“Ik grap weleens: ‘het lijkt hier wel een dressuurstal!’, maar ik vind

het wel leuk dat veel dressuurruiters zo nieuwsgierig zijn. Ik heb nu

een leuke groep ruiters in beide disciplines. En daarnaast gaat ze mo-

menteel ook veel met Van Liere mee op pad en maakt ze een inter-

nationaal concours van begin tot eind mee. “Toen Dinja vroeg of ik

mee wilde op wedstrijd dacht ik: als we dit gaan doen, dan gaan we

het ook serieus doen. Als je topsport doet kan het niet half-half. Dus

we gaan er samen voor de volle honderd procent voor. Ik wil dus

ook van begin tot eind alles meemaken. Op een wedstrijd zie je hoe

een paard zich ontwikkelt, hoe ze zich gedragen en hoe de amazone

daar weer op inspeelt. Alleen door dat allemaal mee te maken kan je

het beste naar een piekmoment komen.”

Rieky Young: ‘Reining zou voor veel dressuurruiters goed zijn’

Reiningamazone Rieky Young heeft inmiddels een hele groep dressuurruiters en -amazones die bij haar komen trainen. Onder haar hoede reed Dinja van Liere de afgelopen maanden naar
fraaie successen in de dressuurring. FOTO WWW.ARND.NL

VORSTENBOSCH – Met reining-

amazone Rieky Young aan haar

zijde reed Dinja van Liere de afgelo-

pen maanden naar grote successen

in de dressuurring. Veel dressuur-

ruiters, onder wie Van Liere, weten

de weg naar Burgmeijer Quarter-

horses inmiddels blind te vinden.

Het lijkt een opmerkelijke combina-

tie, maar daar wil Young niets van

weten. Wat maakt haar succesvol als

dressuurcoach? Ze lacht: “Reining

is ook gewoon paardrijden en ook

gewoon dressuur. Ik voel me een

paardenvrouw. Geen dressuurtrai-

ner.”

‘Laat het paard

een fout maken,

los niet alles op

voorhand al op’

woensdag 16 juni 2021 | 5INTERVIEW