Pagina 5 van: Paardenkrant 27-2022

door Dirk Willem Rosie

Het brein van de doorgewinterde
professionals McLain Ward, Da-
niel Deusser, Scott Brash en Nicola
Philippaerts werkte zondagmiddag
ook anders. Géén van deze we-
reldtoppers, die elke week wel in
een barrage een korte route kiezen,
toonde interesse voor de kortste
weg richting dubbelsprong. Aan-
sporing genoeg, zou je denken,
met een half miljoen euro voor de
winnaar.

Raadsel
Het raadsel van Aken is dat de
nummers 9, 11, 18 en 25 van de
Wereldranglijst zich in de barrage
om de Grote Prijs van Aken op een
bijna kinderlijke manier de kaas
van het brood lieten eten door de
nummer 106. Een jonge Duitser,
die in tegenstelling tot sommige
van zijn concurrenten geen VIP-
behandeling had gekregen, maar
zich via kwalificaties een weg had
gebaand naar de Grote Prijs.
Bij het parcourslopen had Gerrit
Nieberg alvast naar de barrageop-
ties gekeken. “Ik zag die route bin-
nendoor naar de dubbel, maar wist
toen nog niet helemaal zeker of ik
dat wel zou wagen. In de barrage
durfde Daniel Deusser het niet aan
en toen heb ik op het voorterrein
aan Steve Guerdat gevraagd of de
wending binnendoor wel een optie

was. ‘Dat kan je doen’, zei Steve.
En toen heb ik het maar gedaan.”

‘Rust in m’n paard’
Niebergs strategie was helemaal
afgestemd op die wending voor de
heg langs naar de dubbelsprong.
“Ik wilde de rust in m’n paard hou-
den, dus ging ik niet al te dol van
start. De wending naar de dubbel
liep eigenlijk heel normaal.”
Met de tijdwinst van zijn sluip-
weg in handen, had Gerrit Nieberg
met Ben 431 (Balou 400 x Quincy
Jones) al een voorsprong op zijn
beroemde concurrenten toen hij
de laatste lijn op daverde. 50, 60
meter perfect geprepareerde gras-
piste lagen tussen hem en de groot-
ste Grote Prijs ter wereld. Met een
snelheid van dik 40 kilometer in ’t
uur zag de 29-jarige ruiter uit Mün-
ster zijn afstand naar de Rolex-oxer
vroeg, héél vroeg. Hij zeilde er soe-
verein overheen, een half miljoen
euro en de eeuwige roem rijker.
“Het is allemaal nog heel onwezen-
lijk”, zei de zoon van Lars Nieberg,
de man die wel twee keer team-
goud, maar nooit de Grote Prijs van
Aken won. “Aan mijn vader heb ik
het meeste te danken. Hij heeft veel
meer gepresteerd dan ik.”

Deusser teleurgesteld
Daniel Deusser, de winnaar van
vorig jaar én de winnaar van de
laatste Rolex-omloop in Den

Bosch, was na afloop teleurgesteld.
Hij zag zijn kans op de Rolex-bo-
nus van 500.000 euro in rook op-
gaan. “Ik duikelde heel snel van de
eerste naar de vierde plaats. Ik had
850.000 euro meer kunnen winnen.
Hoe denk je dat dat voelt? Als ik
had geweten dat Gerrit voorlangs
naar de dubbel zou rijden, had ik
het zeker ook gedaan.”

Domper
Na het feest van Rotterdam was
er voor Nederland de domper van
Aken. Waar bondscoach Jos Lan-
sink dan ook geen A-team had op-
gesteld. Voor Sanne Thijssens Hi
There (Nabab de Reve x Numero
Uno) was Aken zelfs nog maar de
tweede internationale 1,60 m.-wed-
strijd. De twee manches leverden
elk 8 strafpunten op, wat gezien de
omstandigheden geen slecht resul-
taat was.
“We hadden een beetje pech in
de eerste omloop”, vertelt Sanne,
“doordat Hi There zich vergiste in
hindernis 4. Toen kregen we een
slinger naar de sloot en het was al
een wonder dat we daar overheen
kwamen. Maar vervolgens kregen
we wel een fout. In de tweede man-
che was hij een beetje geschrokken
en zette hij een voet op het lint en
tikte tegen een plank. Lichte fout-
jes dus, maar wel jammer.”

Geen pony-springen
Sanne had voor de nog relatief on-
ervaren Hi There gekozen om zich
een keer te kunnen focussen op de
Grote Prijs. Met haar topper Con
Quidam natuurlijk. “Hi There had
al genoeg 1,50 en 1,55 gelopen,
had goed gepresteerd op het NK
en was vijfde in St Gallen. En één
keer moet de eerste keer zijn.”
Over Con Quidam was Sanne
Thijssen heel tevreden. “In de
eerste omloop van de Grote Prijs
sprong hij absurd goed. Heel safe.
De middelste oxer van de drie-
sprong was helemaal niet breed,
maar daar pakte hij net als veel
andere paarden toch de tweede
paal. Nee, ik vind niet dat er in
Aken te lomp gebouwd werd. Als
je daar gaat rijden, weet je wat je te

wachten staat. En dat is geen pony-
springen.”

Vallen en opstaan
Haar team-collega Jur Vrieling
kende een concours van ups en
downs. “En van vallen en opstaan”,
grapt Vrieling, met een verwijzing
naar zijn glijpartij met Long John
Silver in de eerste omloop van de
Grote prijs, die hem zelfs in het
gras deed belanden. Dat was een
hele dure valpartij, met 1,5 mil-
joen aan prijzengeld. “En een hele
zure”, vult Vrieling aan. Hij was
vooral met Long John de Grote
Prijs binnen gegaloppeerd om aan
bondscoach Jos Lansink te laten
zien dat hij wel degelijk klaar is
voor het WK in Herning. Dat was
wel nodig na de mindere prestaties
in de landenwedstrijd.

Aan de tijd denken
Echt verklaren kan Vrieling zijn

uitglijer op zondagmiddag niet.
“Met Long John moet ik altijd aan
de tijd denken, dus ik reed die wen-
ding zoveel mogelijk binnendoor.
Ik wil geen excuus zoeken, maar
er gleden wel meer paarden weg.”
Het was extra jammer omdat Long
John in de Grote Prijs een betere
indruk maakte dan op donder-
dagavond in de landenwedstrijd.
“Toen ik binnenreed, reageerde hij
een beetje terughoudend. En toen
kreeg ik gelijk op de eerste oxer al
een fout. Uiteindelijk moet ik dat
mezelf aanrekenen.”

Fiumicino
Voor de mooie momenten kon Vrie-
ling maar weer eens vertrouwen op
Fiumicino van de Kalevallei. In de
Prijs van Europa (1,60 m) was de
combinatie foutloos en twee dagen
later verdienden ze 30.000 euro met
de derde plaats in de 1,60 m. hoge
Prijs van Noord-Rijn Westfalen.

SPORT woensdag 6 juli 2022 | 5

‘David’ Nieberg verslaat vier Goliaths in Aken
Wereldtop laat zich door nummer 106 de kaas van het brood eten
AKEN – Alles is altijd anders in Aken, het concours dat zijn eigen
wetten schrijft. Met 45.000 toeschouwers in een immens stadion
rond een graspiste van 1,8 hectare worden koude paarden heet,
krijgen brave paarden de bibbers en winnen de ware vechtjas-
sen.

Gerrit Nieberg,
de enige die
de kortste weg
richting de
dubbelsprong
aandurfde en
de Grote Prijs
van Aken won,
schreef daarmee
geschiedenis.
FOTO’S WWW.ARND.NL

Sanne Thijssen vindt niet dat er te lomp gebouwd wordt in Aken. “Als je daar
gaat rijden, weet je wat je te wachten staat. En dat is geen pony-springen.”

Hollands feestje voor Kemperman
Het CHIO Aken nam afscheid van Frank Kemperman (66), die dertig jaar aan het
topevenement verbonden was, de langste tijd daarvan als bestuursvoorzitter.
Vanaf oktober neemt Kemperman zitting in de raad van toezicht. Kemperman
werd uitgezwaaid met een ‘wave’ van het publiek dat zwaaide met oranje
zakdoekjes.
“Geniet van je pensioen, blijf gezond en heel hartelijk dank”, sprak Jos Lansink,
de man die in 2006 in Aken wereldkampioen werd. Kemperman mocht een
ererondje ‘rijden’ op een witte omafiets die in een tulpenveld achterop een koets
was gezet. “Als jij trapt gaan de paarden lopen”, aldus de omroeper. Waarna
‘Kedeng kedeng’ van Guus Meeuwis het Hollandse feestje in Aken compleet
maakte.

Brede Duitse top
Bondscoach Otto Becker van het Duitse team had zijn toppers Daniel Deusser en
Christian Ahlmann vrij gegeven voor de landenwedstrijd, zodat zij zich met hun
cracks Killer Queen VDM en Dominator 2000 Z konden concentreren op de met
1,5 miljoen euro gedoteerde Grote Prijs. Hoe breed de top in Duitsland momen-
teel is, bleek wel uit de overwinning die Team Becker toch nog binnenhaalde.
Europees kampioen Andre Thieme hoefde met DSP Chakaria niet eens voor de
tweede manche naar binnen, toen hadden Jana Wargers, Christian Kukuk en
Janne Friederike Meyer de buit al binnen.
België had met de in Aken zeer sterk presterende Wilm Vermeir (IQ van ’t Steen-
tje), Nicola Philippaerts (Katanga van ’t Dingeshof), Jerome Guery (Quel Homme
de Hus) en Gregory Wathelet (Nevados S) veel pk’s aan boord en verwees Groot-
Brittannië naar de derde plaats.

Een omafiets, oranje zakdoekjes en Guus Meeuwis maakten het afscheid
van bestuursvoorzitter Frank Kemperman compleet.