Pagina 23 van: Paardenkrant 28 – 2021
Beste Harrie,
Bedankt dat je mij hebt uitgekozen
om deze kettingbrief voort te zetten!
Ik wil beginnen met te zeggen hoe-
zeer het een voorrecht is geweest
om de afgelopen seizoenen je team-
genoot te zijn. Niet alleen als Paris
Panthers bij de GCL-Tour, maar
ook binnen onze stal bij Evergate
Stables. Toen ik voor het eerst be-
sloot dat de springsport mijn hoofd-
carrière zou zijn, heb ik me vooral
gericht op ruiters die in staat waren
om eigenlijk hun hele carrière aan
de top van de sport te blijven. Je
bent een van de weinigen die al een
eeuwigheid in de top dertig lijkt te
staan.
Nu ik als ruiter mijn hoogtijdagen
beleef, merk ik dat ik reflecteer op
hoe ik hier ben gekomen, en ik
word eraan herinnerd dat ik alle
mensen die me onderweg hebben
geholpen zoals jij niet als vanzelf-
sprekend moet beschouwen. Ik
denk dat dit een redelijk goede ma-
nier is om een van je vragen te be-
antwoorden. Het spijt me als ik hier
van de hak op de tak spring, maar ik
schrijf dit als een gedachtestroom,
in plaats van een georganiseerd
essay dat ik op school zou schrijven.
Hulp zoeken
Ik veronderstel dat het enige advies
dat ik kan geven aan een opko-
mende Egyptische ruiter is om te
proberen alleen hulp te zoeken bij
mensen die ze respecteren en naar
wie ze opkijken. Het lijkt eenvoudig,
maar ik zal het uitleggen. Paarden
hebben een onbeperkte hoeveelheid
informatie die ze ons leren, en
daarom zie ik vaak ruiters, vooral in
Egypte, proberen om advies te krij-
gen van zoveel mogelijk mensen.
Vrienden, andere ruiters, trainers,
grooms, ouders, noem maar op. Ze
sturen hun rondes alle kanten op als
virale video’s en vragen om zoveel
meningen dat ze verdwalen in het
vertalen van alle verschillende per-
spectieven. Je kunt je voorstellen
hoe verwarrend dat moet zijn, zeker
als je nog niet helemaal zeker bent
over je eigen rijden.
Ik herinner me Harrie dat je me ver-
telde over alle verschillende ruiters
waar je zelf mee hebt getraind, en
tien tot vijftien dagen hebt doorge-
bracht met verschillende topnamen
in de sport van dat moment. Een be-
langrijk onderscheid is echter dat je
toen al een sterk begrip had van hoe
je paard zou moeten voelen en hoe
dingen gedaan moeten worden. Dat
stelde jou in staat om de informatie
op te nemen die voor jou logisch
was, en selectief te negeren wat niet
klopte. Veel ruiters zoeken nog te-
veel naar feedback voordat ze er
zelf achter zijn gekomen wat correct
horsemanship eigenlijk inhoudt.
Bovendien hebben ze meestal geen
toegang tot de expertise die we in
Europa of in de VS hebben, dus ze
krijgen niet eens aanwijzingen van
mensen die weten waar ze over pra-
ten. Om een lang verhaal kort te
maken, een advies dat ik ze zou wil-
len geven, is om op één pad te blij-
ven totdat ze zich veilig genoeg
voelen in hun rijden om alle ver-
schillende gezichtspunten te inter-
preteren die er zijn.
Egypte
Het is een zeer spannende tijd voor
de Egyptische springsport. Zoals je
al zei, hebben we voor het eerst in
zes decennia een team gekwalifi-
ceerd voor de Olympische Spelen.
We hebben drie ruiters die vijfsterren
Grand Prix’ hebben gewonnen en die
zich wekelijks kunnen meten met de
beste ter wereld. Ik denk dat het thuis
echt een nieuw leven in onze sport
heeft geblazen. Het is inspirerend om
ons te zien als de sterkste Arabische
natie in de sport, vooral nadat de Sa-
oedi’s, Qatarezen en Emiraten onze
regio zoveel jaren domineerden.
Net als in de rest van de wereld
groeit de sport in Egypte. Er zijn
verschillende ruiterclubs waar kin-
deren hun eerste stapjes kunnen zet-
ten, we hebben elk jaar nationale
kampioenschappen en er is veel ta-
lent, vooral bij de jongere generatie.
Ik hoop dat deze opwaartse trend
zich voortzet en dat we geld blijven
besteden aan het onderwijzen van
mensen, niet alleen over paardrij-
den, maar over alle aspecten van
echt horsemanship. De veerkracht
en vindingrijkheid van het Egypti-
sche volk stemt mij optimistisch dat
we steeds meer en meer kunnen bij-
dragen aan deze mooie sport.
Eigen projecten
Over Egyptische bijdragen gespro-
ken, ik zou graag nog een andere weg
willen inslaan naar de rest van jouw
vragen en uiteindelijk een van mijn
eigen projecten aansnijden die ik met
veel enthousiasme aankondig. Zoals
gezegd, heb ik het geluk gehad een
heel mondiaal leven te leiden. Ik ben
opgegroeid in Koeweit, en bezocht
vaak Egypte, heb twee jaar van mijn
adolescentie doorgebracht in Duits-
land en ben in 2009 naar de VS ver-
huisd om mijn opleiding te volgen.
Ik ben tot de zesde klas naar een
Franse school gegaan en ben van
jongs af aan gezegend met een pas-
sie voor paarden en sport, waardoor
ik over de hele wereld kon reizen.
Al deze ervaringen gaven me een
vrij unieke kijk op de wereld, maar
aangezien dit geen brief in de filo-
sofie is, zal ik me concentreren op
wat het me in staat stelde te ontdek-
ken met betrekking tot onze sport en
hoe het me ertoe bracht iets te bou-
wen dat nodig is voor haar evolutie.
In het kort: niemand doet het zoals
de Europeanen. Paarden maken deel
uit van de cultuur en er is enorm veel
respect voor paardenmannen en
-vrouwen. Er is een reden waarom
ongeveer 75% van de topruiters van
de wereld uit Europa komt en de
meeste kampioenschapsmedailles
waar om wordt gestreden in Euro-
pese handen komt. Dat gezegd heb-
bende, in Amerika zijn ruiters en
trainers veel analytischer.
Europeanen werken meestal op ge-
voel, terwijl Amerikanen in zekere
zin liever een recept hebben voor
succes. Zelfs de methodes waarin ze
lesgeven zijn veel meer procedureel,
waarbij zelfs de kleinste details nooit
worden weggelaten. Dit resoneerde
bij mij omdat ik zelf een student van
het spel ben, en ik hou ervan om din-
gen op te splitsen in dingen die con-
troleerbaar en repliceerbaar zijn. Ik
probeer de details te analyseren die
ik kan inwinnen van welke kant dan
ook, ondanks in de meeste situaties
gebruik te maken van mijn natuur-
lijke instincten. Ik maak waar moge-
lijk vergelijkingen met andere spor-
ten, en dit leidde me naar een recent
passieproject waar ik eindelijk de tijd
voor had tijdens de Covid-pauze.
Technologie achterhaald
Paardenspringsport is een sport die
diep geworteld is in zijn traditie. Zelfs
wanneer de sport steeds moderner
wordt – met snellere paarden, lichtere
materialen, technische parcoursen en
meer kunstmatige locaties – blijft de
technologie die wordt gebruikt om de
internationale springsport te bekijken
en te volgen ernstig achterhaald.
Geïnspireerd door datagestuurde
trajecten van andere grote sporten,
hebben we een intuïtief mobiel plat-
form gebouwd dat bijgewerkte, uit-
gebreide springsportstatistieken en
analyses binnen handbereik biedt.
Het wordt over een paar weken ge-
lanceerd, met tal van nieuwe inno-
vatieve functies die ik voorlopig ge-
heim zal houden. Ik kan alleen maar
voorstellen om JUMPR in de gaten
te houden; een nieuwe technische
oplossing voor hoe we onze sport
analyseren en volgen. Meer info
volgt zeer binnenkort!
Ik richt mijn vragen tot de Ameri-
kaanse springruiter Lucas Porter.
Inspirerend om ons te zien als sterkste Arabische natie
Beste Lucas,
Je hebt het geluk gehad om de afgelopen jaren te trainen met
de Nederlandse legende Jeroen Dubbeldam. Wat zijn enkele
lessen die je het meest bijblijven, vooral met betrekking tot
Amerikaanse methodologieën? Je maakt deel uit van de jon-
gere generatie ruiters uit de VS die doorbreekt in de schijn-
werpers. Maak je je zorgen over hoe moeilijk het is om kam-
pioenschapsteams te maken met de oudere generatie terwijl
die zo gevestigd is? Ik weet dat je een grote golfer bent, hoe
belangrijk denk je dat het is voor ruiters om andere hobby’s
te hebben?
Hartelijke groeten,
Nayel Nassar
Afgelopen week haakte springruiter Harrie Smolders in op het
feit dat het Egyptische springteam, waar springruiter Nayel
Nassar onderdeel van uitmaakt, zich voor het eerst sinds 1960
gekwalificeerd heeft voor de Olympische Spelen. Beide spring-
ruiters kennen elkaar goed omdat ze verbonden zijn aan Ever-
gate Stables. In deze brief licht Nayel Nassar toe hoe populair
paardensport is in Egypte en welk advies hij een opkomende
Egyptische ruiter zou meegeven die een carrière wil opbouwen.
Zal dat ook in lijn zijn met de voor- en nadelen die er vastzitten
aan de ruiterprogramma’s in Europa en de Verenigde Staten?
Niemand minder dan Lucas Porter neemt het stokje over.
De Kettingbrief
Harrie Smolders – Nayel Nassar – Lucas Porter
FO
TO
W
W
W
.A
RN
D
.N
L
woensdag 14 juli 2021 | 23KETTINGBRIEF
Veel ruiters zoeken nog teveel naar feedback
voordat ze er zelf achter zijn gekomen wat
correct horsemanship eigenlijk inhoudt