Pagina 8 van: Paardenkrant 28 – 2021
door Savannah Pieters
“Mijn opa Henk van Tuyl had een
grote stal met zowel spring- als
dressuurpaarden en tuigpaarden,
met goedgekeurde hengsten in alle
disciplines. Mijn oom is meer van
de springpaarden en mijn moeder
meer van de dressuurpaarden. Ik
ben dus opgegroeid met en tussen
de paarden, maar heb ik in mijn po-
nytijd meer dressuur gereden dan
gesprongen”, begint Romiëlle van
Tuyl enthousiast aan haar verhaal.
“In mijn middelbare schoolperiode
ben ik in de vakanties en mijn vrije
dagen bij Stal Luimstra gaan wer-
ken en toen na mijn studie in de
zorg de banen niet voor het oprapen
lagen, hebben zij me benaderd of ik
daar fulltime aan de slag wilde
gaan, en zo geschiedde.”
Carrièreswitch
Bij Stal Luimstra ging Van Tuyl als
stalamazone aan de slag en kreeg ze
meerdere springpaarden onder het
zadel. “Ik heb daar een hele mooie
tijd gehad en ontzettend veel kan-
sen gekregen, waar ik hen ook on-
wijs dankbaar voor ben. Na een
paar fantastische jaren, ben ik vorig
jaar toch van baan geswitcht. Ik
kon aan de slag bij het Martini Zie-
kenhuis in Groningen. Dat is een
besluit dat ik niet van het één op het
andere moment genomen heb. Ik
heb er zelfs meerdere nachten van
wakker gelegen. Ik mis de spring-
sport, de concoursen en de gezellig-
heid heel erg, maar heb uiteindelijk
voor het ziekenhuis gekozen met
het oog op de toekomst. In verband
met baangarantie en financiële
Met de zelf gefokte Elanta BVT (Johnson x Tuschinski) kijkt Romiëlle van Tuyl voorzichtig uit naar de Lichte Tour. FOTO KATRIEN STEENSMA
Van Tuyl: ‘We hebben altijd in Elanta geloofd’
op. Ik hoop dat zij binnenkort een
keer mee op concours kan, maar
veel haast heb ik niet. Ze is name-
lijk drachtig van de hengst El Sal-
vador.”
Fokkerij
“Ik heb bij Stal Luimstra de kans
gekregen om Midorina te kopen en
daar ben ik heel dankbaar voor. Mi-
dorina komt uit een lijn met veel in-
stelling, maar het wordt voor haar
wel haar eerste veulen. Dat is altijd
afwachten natuurlijk. Daarnaast
heb ik bij Stal Luimstra de kans ge-
kregen om een van hun fokmerries
te kopen, ik houd me namelijk
graag bezig met fokkerij. Ik heb
van deze merrie al wat nakomelin-
gen gereden en weet hoe ze fokt.
Dat is heel fijn, ook met het oog op
de hengstenkeuze. Ik vind het altijd
heel interessant om te volgen wat
de nafok van jongere en meer be-
wezen hengsten doet.”
Toekomst
Hoewel Van Tuyl veel liefde heeft
voor de paardensport en –fokkerij
en de springsport erg mist, heeft ze
geen spijt van haar besluit om in
het ziekenhuis te gaan werken. “Ik
heb zelf nog een aantal jonge
springpaarden staan, die met een
jaar of wat ook gereden kunnen
worden. Daarnaast fokken mijn
moeder en stiefvader spring- en
dressuurpaarden, dus daar staat
ook nog genoeg toekomst op stal.
Ik heb mijn paarden ook bij hen
staan, ze hebben een heel fijne ac-
commodatie met alles er op en
eraan en ben hen heel dankbaar dat
ik daar gebruik van mag maken. Ik
denk dat ik al met al voor iemand
van mijn leeftijd zeker niet mag
klagen met wat ik heb”, besluit ze
tevreden.
overwegingen. Op deze manier heb
ik altijd een buffer. En hoe erg ik
het ook mis, de springsport komt
vanzelf wel weer.”
Focus op dressuursport
Maar nu de springsport op een
lager pitje staat, heeft de amazone
wel weer de gelegenheid om de
dressuursport meer op te pakken.
“In mijn tijd bij Stal Luimstra had
ik het heel druk en als ik dan thuis
kwam, had ik of geen puf of geen
tijd meer om mijn dressuurpaard
Elanta te rijden. Ze heeft denk ik
zo’n anderhalf jaar stil gestaan en
ik had tot voor kort twee jaar geen
concoursen meer met haar gereden.
Sinds november ben ik haar weer
aan het rijden en eigenlijk was het
direct opstappen en wegrijden. Ik
merk dat ze nu, ten opzichte van
voor haar ‘vakantie’, wat volwas-
sener is geworden in het galop-
werk. Ze heeft een heel actief
achterbeen en maakte voorheen
haar wissels dan niet helemaal
mooi af. Nu lijkt dat een stuk
beter.”
Veel vertrouwen
De twaalfjarige merrie werd gebo-
ren in de stallen van de familie Van
Tuyl. “Elanta was als driejarige al
heel apart en we hebben altijd in
haar geloofd. Op concours heeft ze
ook echt een showelement. De eer-
ste paar jaar heb ik vrij rustig aan
met haar gedaan. Ik werkte haar
vaak naar kampioenschappen toe
en gaf haar dan weer een paar
weken vrij. Dat werkt heel goed
voor haar en ze heeft ook altijd
veel zin om weer te gaan werken.
Dat ze nu op dit niveau loopt, vind
ik al heel mooi. Een echte lange
termijnplanning heb ik niet met
haar, wat dat betreft ben ik meer ie-
mand die met de dag kijkt hoe het
gaat.”
Lichte Tour
Toch droomt de amazone stiekem
al wel van de overstap naar de Prix
St. Georges. “Ik les bij Odilia Ar-
kema en dat bevalt me hartstikke
goed. Het klikt goed. Samen wer-
ken we nu naar een niveau hoger.
De drafonderdelen zitten er over
het algemeen goed op en daar
scoort ze ook vaak zevens en soms
zelfs achten voor. Het meeste werk
zit ‘m nog in de galoptour. Hoewel
de wissels al beter gaan dan voor-
heen, kunnen de series nog wat
aandacht gebruiken. Datzelfde
geldt voor de pirouettes, maar dat
is denk ik ook wel een stukje
kracht en balans. Ze moet sterker
worden en alle puzzelstukjes
moeten maar net in elkaar val-
len.”
Voorkeur voor merries
Van Tuyl prijst de merrie om haar
meewerkende karakter. “Ze heeft
heel veel ijver en inzet en doet al-
tijd goed haar best. Soms wil ze
zelfs iets te goed haar best doen”,
vertelt de amazone lachend. “Het is
dan aan mij om rustig te blijven,
maar dat is wel iets dat ik over me
heb. Ik heb bij Stal Luimstra voor-
namelijk merries gereden, ook een
aantal bloederige merries. Dat ligt
me heel goed en ik heb ook een
voorkeur voor merries.”
Springamazone
“Ik denk dat ik toch ook wel meer
springamazone dan dressuurama-
zone ben. Ik was laatst op con-
cours in Eext en daar stond een
klein parcours naast de losrijbaan.
Ik zei toen tegen mijn moeder dat
ze de hindernissen wel wat lager
mocht zetten, maar ik heb het uit-
eindelijk niet gedaan. Dat is mis-
schien wel heel gek”, vertelt ze.
“Ik maak met de dressuurpaarden
die ik gereden heb ook gebruik
van balkjes en maak regelmatig
sprongetjes. Anderzijds doe ik met
mijn springpaarden weer veel
dressuurwerk, dat is toch de basis.
Als het dressuurwerk niet goed
voor elkaar is, kom je in het par-
cours uiteindelijk ook niet ver-
der.”
Midorina
Hoewel Van Tuyl momenteel niet
meer zo fanatiek is in de spring-
sport als voorheen, heeft ze nog wel
een jong springpaard op stal. “Mi-
dorina is een vierjarige merrie van
Douglas. Ik ben met haar net be-
gonnen met het maken van wat
sprongetjes en dat pakt ze heel goed
visitekaartje
Naam: Romiëlle
van Tuyl
Leeftijd: 29 j
aar
Woonplaats: Dr
ogeham
Wedstrijdpaard
en: Elanta BV
T (Johnson x
Tuschinski)
en Midorina (D
ouglas x Quasi
modo van de Mo
lendreef)
Trainer: Odili
a Arkema voor
dressuur, Hest
er Klompma-
ker voor sprin
gen
Hoogste niveau
: ZZ-Zwaar dre
ssuur, 1,40m s
pringen
Toekomstdoel:
‘Continu en me
t plezier blij
ven streven
naar het best
e, voor zowel
mezelf, als
voor en met
mijn paarden.’
woensdag 14 juli 2021 | 8INTERVIEW
DROGEHAM – Bovenaan uit-
slagenlijsten van Subtopwed-
strijden duikt de naam van
Romiëlle van Tuyl steeds vaker
op. Opvallend is dat de amazone
actief is in zowel de dressuur- als
de springsport en dat doet ze
niet onverdienstelijk. Toch staat
de springsport op het moment
op een wat lager pitje en is de
dressuursport meer op de voor-
grond komen te staan. Met de
zelf gefokte Elanta BVT
(Johnson x Tuschinski) kijkt ze
dan ook voorzichtig uit naar de
Lichte Tour.
“Ik denk dat ik toch wel meer een spring- dan
een dressuuramazone ben”