Pagina 19 van: Paardenkrant 3 – 2022

door Nancy Versluis-Borsboom

H
et heeft een tijd geduurd voordat we er klaar voor waren
en het was ook niet zo’n heel makkelijke weg, maar ik
merk nu dat Don Camillo blijft verbeteren en dat het
steeds een beetje makkelijker gaat”, aldus de amazone,
die behalve Don Camillo nog twee paarden heeft waar-
mee ze mikt op het hoogste niveau. “Het was bij hem

echt een kwestie van veel geduld en doorzettingsvermogen, maar dat
maakt de ervaring dat het nu lukt wel des te mooier. Ik zeg weleens:
‘zonder strijd geen overwinning’ en dat lijkt bij ons wel echt van toe-
passing. Ik denk ook dat ik er nog meer van kan genieten juist omdat
het niet vanzelf ging.”

Veel power
Het was bij Don Camillo vooral een kwestie van alle energie onder
controle krijgen en met veel geduld steeds weer opnieuw zorgen dat
hij meer op het achterbeen kwam volgens zijn amazone. “Hij was
altijd al snel en tot niet eens zo lang geleden kon hij zomaar ineens
ontploffen in de ring”, blikt Van Craaikamp terug. “Ik heb hem al van
jongs af aan en ben met hem ook in de basis gestart. Mijn vriend zei
weleens dat Don pas tot zijn recht zou komen als hij een jaar of twaalf
was en dat is eigenlijk ook uitgekomen. Hij begint het spelletje nu
echt steeds beter te begrijpen. Dat merk je in de proef en ook aan de
scores. Eerst was ik blij met iets boven de zestig procent, maar inmid-
dels heeft hij ook al boven de 65% gelopen en er zit nog meer in. Hij
heeft me echt verrast.”

Drie wedstrijdpaarden
Behalve Don Camillo heeft Van Craaikamp, die voor de geboorte van
haar dochter rustig tien paarden per dag reed, nu ook nog de Lichte
Tour-paarden Hope (v. Sorento) en Elvira-Oase (v. Sir Oldenburg) te
rijden en dat vindt ze genoeg. “De geboorte van mijn dochter heeft
echt wel voor een ommekeer gezorgd in mijn leven. Vroeger zat ik
de hele dag op een paard en ging ik ook overal opzitten, maar nu ik
moeder ben merk ik dat ik er anders tegenaan kijk en wil ik mijn tijd
ook anders verdelen”, vertelt de amazone uit Bergen. “Ik heb nu drie
eigen paarden, die ik zelf heb opgeleid. Met deze paarden kan ik in
mijn eigen tempo starten zonder dat ik rekening hoef te houden met
de wensen van een eigenaar of koper. Als het dan een keer iets langer
duurt, dan is dat niet erg. Zo kan ik me ook volledig richten op de
ontwikkeling van mijzelf en de paarden.”

Motivatie
Met Hope verwacht Van Craaikamp, die voor begeleiding in de
training kan rekenen op haar schoonvader – Lichte Tour-jury Jan

Frido Sijp – dat ze binnenkort de overstap naar de Zware Tour kan
maken. Met Elvira-Oase focust ze zich eerst nog iets langer op de
Lichte Tour. “Hope gaat heel fijn in de training, maar zij moet weer
wat wedstrijdroutine krijgen en dat vind ik zelf ook wel weer fijn”,
aldus Van Craaikamp. “Ik merk toch dat ik een stukje motivatie
haal uit de wedstrijden en dat het mij wel helpt in de training als
ik ergens naartoe aan het werken ben met mijn paard. Dat merkte
ik ook aan mijn lesklanten toen we weer in een lockdown gingen.
Mensen denken dan toch sneller: ach, het kan wel wat makkelijker.
Als er geen wedstrijden op de planning staan, dan heb ik dat zelf
soms ook.”

Ieder paard is anders
Wat voor Van Craaikamp erg belangrijk is in de opleiding van een
paard is dat je altijd op zoek moet willen gaan naar wat het beste bij
dat paard past. “Je kunt niet zeggen ‘zo doe ik het altijd’, want ieder
paard is anders. Om het beste uit een paard te kunnen halen, moet je
ook kijken hoe hij het beste leert, wat het beste past qua voer, bewe-
ging en het aantal trainingsdagen om een paar voorbeelden te noe-
men”, aldus de amazone. “Zo ben ik bijvoorbeeld voor Don ook heel
lang bezig geweest om een goed zadel te vinden. Bij hem ging ieder
zadel scheef liggen, maar nu heb ik sinds een tijd een Sella-zadel dat
voor hem op maat gemaakt is. Dat is echt een verademing. Wat voor
mij extra leuk is, is dat ze daar bij Sella ook zo blij mee waren dat ze
mij nu zijn gaan sponsoren.”

Toekomst van de sport
Met één paard in de Grand Prix en twee onderweg heeft Van Craai-
kamp sportief gezien genoeg om naar uit te kijken, maar tegelijk
maakt ze zich ook zorgen over de toekomst van de paardensport.
“Voor mij is een eerlijke opleiding van een paard, waarbij je als rui-
ter misschien wel heel veel geduld en doorzettingsvermogen moet
hebben om je doelen te bereiken, maar waarbij je dat wel doet op
een manier waarop je paard ook happy is, ontzettend belangrijk.
De ervaring die ik in de loop van de tijd heb opgedaan draagt daar
alleen nog maar meer aan bij. Het paardenwelzijn is gewoon een
heel belangrijk aandachtspunt”, aldus Van Craaikamp, die ook veel
voldoening haalt uit het lesgeven. “Daarom ben ik nu nog bewuster
bezig om te proberen de boodschap over te brengen dat het niet al-
leen om het uurtje training gaat wanneer je erop zit, maar dat alles
wat erom heen gebeurt ook heel belangrijk is. Bij mijn paarden thuis
is dat makkelijk, daar heb ik het hele management zelf in de hand en
zorg ik ervoor dat het hele plaatje klopt. Ik probeer dat echter ook
over te brengen als ik les geef of ergens een clinic geef. Ik vind dat
echt belangrijk en denk ook dat dat je daar als trainer een belang-
rijke rol in kunt spelen.”

INTERVIEW donderdag 20 januari 2022 | 19

Larissa van Craaikamp: ‘Het hele plaatje moet kloppen’
BERGEN – Larissa van Craaikamp

rijdt al een aantal jaar met verschil-

lende paarden mee in de Subtop en

maakte thuis ook al meerdere paar-

den klaar voor het hoogste niveau.

Hoewel het Grand Prix-werk haar

dus niet vreemd was, kwam het er

afgelopen zomer pas voor het eerst

van om echt zelf in de koningsklasse

de ring binnen te rijden en dat was

slechts het begin. Na het Grand

Prix-debuut met haar eigen Don

Camillo (v. Tuschinski), waarbij ze

de zestig procent ruimschoots pas-

seerde, realiseerde Van Craaikamp

inmiddels ook al scores boven de

65% en er zit nog meer in.

Dressuuramazone Larissa van Craaikamp met van links naar rechts: Don Camillo, Hope en Elvira Oase. FOTO CHANICE CASTRICUM

‘Het paardenwelzijn is

gewoon een heel belangrijk

aandachtspunt’

‘