Pagina 2 van: Paardenkrant 3 – 2022

Maak dat je wegkomt
“Toucheren (lees: het met een stok
tegen de benen slaan op het mo-
ment dat het paard over de hindernis
springt) is niet in strijd met dieren-
welzijn en leidt niet tot pijn of lijden
en brengt geen schade toe aan het
paard.” Aan het woord… Nee, niet
Ludger Beerbaum, maar FN-baas
Sönke Lauterbach.
Dezelfde Sönke Lauterbach die Duitse
ruiters nog een half jaar extra schorst
als ze al door de FEI zijn veroordeeld
wegens dopinggebruik? Ja, diezelfde
bondsbons wringt zich nu in bochten
om te verklaren waarom zijn orga-
nisatie het barreren (want dat is het
gewoon) nog steeds niet heeft ver-
boden. Sterker nog: dezelfde club die
al begint te mekkeren als een dres-
suurpaard twee centimeter achter
de loodlijn komt, heeft het met een
stok tegen de paardenbenen slaan
gewoon als geoorloofde trainings-
methode in zijn reglementen staan.
De huilbui van de FEI, dat de praktij-
ken die via RTL naar buiten kwamen
‘totaal onaanvaardbaar’ zijn, kan ik
niet serieus nemen. Lausanne moet
eerst maar eens die balk uit z’n eigen
oog verwijderen en zich doodscha-
men voor Tokio en de ‘verwerking’
van dat trauma. Niet jammeren over
een tik met een stok als je zelf je
schouders ophaalt over paarden die
doodsmakken maken.
Ik kon het niet geloven. Pas toen col-
lega Esther Berendsen mij de passage
uit het FN-reglement voorlas, moest ik
voor waar aannemen dat wat ik op
die video’s had gezien een goedge-
keurde, Duitse trainingsmethode was.
Het land dat zich beroept op zijn klas-
sieke rijkunst strooit zand in de ogen
van zijn juryleden. Die bij de op stijl
verreden Springpferdeprüfungen de
hoogste cijfers geven aan voorbenen
langs de oren en achterbenen die
tot in de hemel reiken. Zo wordt een
springpaard Bundeschampion!
Maar ook: zo worden er dus spring-
paarden verkocht in Duitsland. Zou-
den kopers weten hoeveel tikken
tegen hun benen die perfect in de
manieren springende paarden heb-
ben gehad?
Het land dat qua trainingsmethoden
en paardenwelzijn een erg hoge pet
van zichzelf op heeft ziet barreren dus
als een aanvaardbaar hulpmiddel. En
heeft kennelijk nog niet geleerd wat
Albert Voorn dertig jaar geleden al
van Ian Millar leerde: laat het paard in
zijn waarde! Laat het springen zoals
het wil springen. Of zoals Jan Greve
het zo mooi formuleerde: accepteer
de ‘bedrading’ van je paard. Probeer
van een langzame geen snelle en
van een rechte geen ronde te maken.
Ik voeg daar aan toe: als je paard
je niet bevalt, fok of koop dan maar
een betere. Of maak dat je heel ver
wegkomt.

Dirk Willem Rosie, hoofdredacteur
[email protected]

OPINIE donderdag 20 januari 2022 | 2

COLUMN

Info

Van: Paardenkrant-Horses.nl
Aan: Leunus van Lieren, Jonna Schel-
straete, Anne Meulendijks

Leunus van Lieren, trainer en Grand
Prix-dressuurruiter FOTO WWW.ARND.NL

Jonna Schelstraete, Grand Prix-dres-
suuramazone

Anne Meulendijks, Grand Prix-dres-
suuramazone FOTO WWW.ARND.NL

Van: Leunus
Voor de junioren is het misschien
wat moeilijker om aan de bak te
komen. Zelf was ik niet heel erg
geschokt ofzo. Voor ons is het in
het buitenland meestal gunstiger
dan in het binnenland. Het is te
hopen dat er genoeg wedstrijden
zijn om naartoe te gaan. Dat is
meer een punt van zorg. Ik vind
het wel goed dat ze één wedstrijd
in het buitenland moeten rijden.
Ze kunnen niet met een rondje om
de kerk in het kader komen. Ze
moeten afstemmen op de interna-
tionale sport en niet op de natio-
nale sport.
Je zult inderdaad over voldoende
geld moeten beschikken om dit
te kunnen doen. Maar hoe kom
je anders aan de knowhow om
goed te kunnen rijden? Je zult
les moeten nemen. En vaak les-
sen, wil je goed worden. Dat is
niet gratis. Er is volgens mij nog
nooit iemand in het kader geko-
men op een manegepaard. Je zult
wel bepaalde financiële middelen
moeten hebben. Het is ieder zijn
eigen puzzeltje hoe je die ver-
werft. Sommige mensen hebben
het heel makkelijk en sommige
mensen moeten daar van alles
voor doen. Ik heb alles zelf op-
gebouwd, ben met helemaal niks
begonnen.
Ik vind die kaderscore van 75
procent wel absurd hoog. Die
eisen zijn te scherp gezet. Vol-
gens mij hebben ze nu niemand
meer in het U25-kader zitten.
Thamar zit al heel wat jaren in het
seniorenkader. Hierdoor blijft ze
misschien net in het kader of gaat
ze er net uit. Ze willen blijkbaar
heel weinig mensen in het kader
hebben. Tijdens de Spelen was

Thamar thuisblijvende reserve.
Als je als thuisblijvende reserve
al niet meer in het kader zit, zijn
de eisen niet een beetje te hoog?
Je kunt je eisen wel hoog leggen,
maar het moet wel haalbaar zijn.

Van: Jonna
Ik ben het tot mijn spijt volledig
eens met deze stelling wanneer
het de jeugd betreft. De klassen
t/m de U25. Aanvankelijk waren
er in 2020/2021 meer dan veertien
kaderwedstrijden. In 2022 zijn er
maar bij zes CDI’s in Nederland
jeugdrubrieken. De kosten voor
deelname zijn van circa €17,50
naar minimaal €500 per paard
gestegen. Het aantal deelnemers
per kaderwedstrijd is onbeperkt.
Bij internationale rubrieken zijn
er normaal gesproken circa twin-
tig deelnemers waarvan veelal
maximaal de helft Nederlands is.
Dus: tien kaderdeelnemers per
CDI. Bestaande kaderleden bij
CDI hebben voorrang, dus er zijn
slechts enkele plaatsen over. Wie
bepaalt wie gaat? Er is geen pro-
tocol! Een tweede of derde paard
op een kaderwedstrijd wordt on-
mogelijk. En waarom? Vanwege
NOC*NSF? Die stelt eisen aan
kaderscores van de senioren, niet
aan de jeugd! De vele juryleden
bij de huidige kaderwedstrijden
worden buitenspel gezet. Zij ju-
reren immers vrijwel geen CDI’s!
Opvallend is dat de kaders wel
via CDI’s samengesteld gaan
worden terwijl de zogenaamde
observatiewedstrijden voor bij-
voorbeeld uitzending naar EK’s
blijven bestaan. Een ander jury-
corps dan die bij CDI’s. Meten
met verschillende maten? Daar-
bij is er nog steeds geen duidelijk

protocol en zijn er geen transpa-
rante selectiecriteria voor deze
EK-observaties. Het klopt dat
binnen de Nederlandse dressuur
grote veranderingen nodig zijn.
En wel nú! Nederland zakt verder
en verder weg met de prestaties.
Dat vereist inzicht, strategie, lef
en vooral doorpakken. Wat de
KNHS nu doet is de jeugd de
sport ontnemen terwijl de ver-
anderingen juist vanuit de jeugd
dienen te komen! Dat is niet ver-
standig. En nogmaals: waarom?

Van: Anne
In zekere zin is de kritiek terecht.
Er zijn zo weinig internationale
dressuurwedstrijden, waar vaak
maar een, twee of drie startplek-
ken zijn en waar waarschijn-
lijk eerst de kaderleden naartoe
mogen. Hoe kom je in het kader
als je niet internationaal mag star-
ten? Ik hoop dat er een uitzonde-
ring wordt gemaakt zodat een
ruiter de kans krijgt om internati-
onaal te rijden boven iemand an-
ders als diegene in Nederland op
bepaalde wedstrijden laat zien dat
het een aanstormend talent is. Het
gehele jaar door kun je op één of

twee handen tellen wat de wed-
strijden zijn en waar mensen in-
ternationaal naartoe gaan. Als je
ziet wat het kost om in Engeland
een wedstrijd te rijden! Je bent zo
een paar duizend euro kwijt. Dat
is bijna niet te doen. Het is niet
helemaal realistisch als nieuwko-
mers daar naartoe moeten. Is het
haalbaar om buiten de observa-
tiewedstrijden nog drie internati-
onale wedstrijden te rijden in het
hoogseizoen? Dat wordt vrij las-
tig. Bij de jeugd is het weer een
ander verhaal. Je ziet veel nieuw-
komers. Bovendien moeten ze
naar school. De senioren doen het
voor hun beroep, maar de jeugd
is afhankelijk van hun ouders.
Zonde, dan wordt het een rijke-
lui-sport. Iemand met talent maar
weinig middelen komt niet in het
kader. Aan de andere kant vind ik
het wel een goede regel omdat ik
de jurering in het buitenland vaak
objectiever vind. Meer juryleden
uit verschillende landen. Waarom
doen ze niet wat aan de jurering
in Nederland? Zorg dat er op een
kaderwedstrijd een buitenlands
jurylid bijzit.

Dressuurruiters moeten voortaan drie in plaats van twee keer
naar een CDI (waarvan één buiten Nederland) om in aanmer-
king te komen voor een kaderplaats. Het bericht dat Horses.nl
daar over plaatste, maakte veel los. Dressuur zou hierdoor he-
lemaal een ‘rijkelui-sport’ worden en nieuwkomers maken geen
kans meer. Is deze kritiek terecht?

Losrijden dressuur onderdeel
laten uitmaken van beoordeling

De KNHS Hartog Trophy, de
springcompetitie voor de jeugd,
geeft het goede voorbeeld: het los-
rijden krijgt ook een beoordeling.
Zullen we dit gelijk maar even
doortrekken naar de dressuur?
Bij de dressuurjeugd, maar ook bij de jonge paardenrubrieken? Zo
leren we het goede paardrijden van jongs af aan. Een kleine meer-
derheid, 63 procent, is het hier mee eens.

EENS ONEENS
63% 37%

POLL

REAGEER VIA HORSES.NL

@

Informaticaweg 3
7007 CP Doetinchem
Telefoon redactie: (088) 29 44 900
E-mail redactie: [email protected]
Website: www.horses.nl/paardenkrant
ISSN: 2543-134X

Redactie
Dirk Willem Rosie (hoofdredacteur), Melanie
Brevink-van Dijk (bladcoördinator), Esther
Berendsen, Tamara van de Krol, Jacquelien van
Tartwijk, Wendy Krijgsman (stagiaire)

Secretariaat
Willy Prange

Vaste medewerkers
Eva van den Adel, Geert Bouius, Arnout Coppieters,
Koen Cromheecke, Martina Berk, Johanna Faber,
Bettine van Harselaar, Chris de Heer, Ria Hekkert,
Rick Helmink, Ferry Hollander, Mirjam Hommes,
Ellen Liem, Christine Linneweever, Dinette
Neuteboom, Sandra Nieuwendijk, Savannah
Pieters, Peter Poppelaars, Leontien Ruissen, Wendy
Scholten, Corine Schreuder, Jeroen Slot, Marlien
Smit, Nancy Versluis-Borsboom, Rosan Wilts

Abonnementen
Abonnementsovereenkomsten worden
uitsluitend aangegaan door Eisma Media B.V.,
namens wie de uitgever de abonnementen
verzorgt.
De Paardenkrant verschijnt zondag (nieuwsbrief)
en woensdag. Daarnaast verschijnen per jaar
een aantal themanummers en specials.

Eisma Media Groep Abonneeservice,
Daalakkersweg 2-72, 5641 JA Eindhoven,
telefoon (088) 22 66 647,
telefax (088) 22 66 675,
e-mail [email protected].

Abonnementen kunnen op elk gewenst tijdstip
ingaan. Opgave via www.horses.nl/paardenkrant
of via Abonneeservice. Abonnementen lopen
automatisch door, tenzij 30 dagen voor de
vervaldatum wordt opgezegd.

Ook voor informatie over uw lopende
abonne ment kunt u contact opnemen met
Abonneeservice. Een proefabonnement stopt
automatisch.

Abonnementsprijs (incl. btw)
Paardenkrant print jaar: € 456,71
Paardenkrant online jaar: € 166,75
Paardenkrant kwartaal: € 120,34
Horses Premium: € 2,99
Jaarabonnementen België en overige landen op
aanvraag.

Commercieel manager:
Jeroen van der Molen

Advertentieverkoop
Telefoon Springertjes (088) 29 44 980
Cindy Haentjens (088) 29 44 980
Marloes van der Holst (088) 29 44 828
E-mail [email protected]
Afsluittijdstip advertenties: twee dagen voor
verschijnen om 11.00 uur

Marketing
Lotte Wijnands (088) 29 44 981
E-mail [email protected]

Uitgever: Jeroen van der Molen
Directie: Egbert van Hes (alg. directeur)

Vormgeving en prepress: ZeeDesign, Witmarsum
Drukker: Persgroep Amsterdam

Bezorging: PostNL
Bij klachten over bezorging: bel (088) 22 66 647

© Niets uit deze uitgave mag zonder schrifte lijke toestemming van
de uitgever worden overgenomen op welke manier dan ook.

Eisma Media Groep, waarvan
dit vakblad onderdeel is, legt
uw klantgegevens vast voor de

uitvoering van de (abonnements)- overeenkomst, of wanneer u in
het kader van dienstverlening contact heeft met Eisma Media Groep.
Ook als u dat niet expliciet heeft aangegeven kunt u per e-mail
over gelijksoortige producten en diensten van Eisma Media Groep
worden geïnformeerd, tenzij u daartegen bezwaar maakt. Als u geen
prijs stelt op informatie of aanbiedingen per e-mail dan kunt u dit
aangeven op [email protected].
Voor meer informatie verwijzen wij u naar het privacystatement op
www.eismabusinessmedia/privacy-statement.