Pagina 3 van: Paardenkrant 30 – 2021

door Dirk Willem Rosie
Jessica von Bredow-Werndl en TSF
Dalera BB (v. Easy Game) wonnen
in Tokio alle drie de proeven. Ze
evenaarden Isabell Werth en Bella
Rose op hun sterkste punten en
overtroefden de nummers 1 van de
wereld met hun houding en hun
power in draf, de (als je dat zo mag
noemen) zwakkere punten van
Bella Rose.
Op en neer
De voormalige nummer 1 van de
wereld zit ontspannen naast haar
opvolgster als ze gevraagd wordt
naar haar emoties bij dit historische
moment.
“Kijk maar naar de uitslagen van de
afgelopen dertig jaar”, spreekt
Werth het journaille toe. “Dan zul
je zien dat ik niet steeds de nummer
één was. Het gaat in de sport op en
neer. Dat is normaal.”
‘Bella was geweldig’
“En als je me vraagt hoe ik me van-
daag heb gevoeld, dan luidt het ant-
woord: fantastisch! Bella was
geweldig. Als je de ring uitkomt en
je hebt het gevoel dat je hebt kun-
nen laten zien wat je wilde, dat er
niets was wat je beter had kunnen
doen, dan kan je alleen maar heel
erg blij en tevreden zijn. Op de laat-
ste lijn begon het beetje publiek dat
er was mee te klappen op een pi-
affe-passage-tour van Bella die
voor mijn gevoel niet beter kon.
Dat moment was heel speciaal voor
mij, het kwam precies overeen met
hoe ik mij voelde.”
Geen tien winnaars
“De concurrentie was hier echt heel
sterk. En dat is precies wat we alle-
maal graag willen. Er kunnen nu
eenmaal geen tien winnaars zijn.
We móeten besluiten wie het goud,
het zilver en het brons krijgt. Ik kan
hier heel goed mee leven. De sport
was hier geweldig, daar gaat het
om. Soms heb je net het voordeel,
soms niet, zo is de sport.”
Isabell Werth kon het stokje in elk
geval overgeven aan een landge-
note, iemand die al langere tijd
knabbelt aan de poten van Werths
troon: Jessica von Bredow.
Tranen
“Ik was doodzenuwachtig toen ik
Isabell zag rijden”, aldus de nieuwe
Olympische kampioene. “Het was
zó geweldig! Ik heb mezelf natuur-
lijk niet zien rijden, dus ik kon ook
niet zeggen of ’t beter was of niet.
Toen ik het percentage van Isabell
hoorde, barstte ik in tranen uit. Het
was het moment dat ik me reali-
seerde dat het kon gebeuren. Ik kon
Olympisch kampioen worden. Dat
was zó emotioneel, ik kon alleen
maar huilen. Ik stond daar tegen-
over al die journalisten en kon me
gewoon niet inhouden.”
Benadering van het ideaal
Von Bredow genoot net zo van haar
eigen proef als het handjevol be-
trokkenen van de hippische bubbel
in Tokio en de duizenden liefheb-
bers die zich thuis aan de buis ver-
gaapten aan deze benadering van
het ideaal. Von Bredow: “Van de
eerste tot en met de laatste seconde
was Dalera bij me. Ze luisterde zó
precies naar mijn hulpen. Ik moest
echt oppassen dat ik niet te veel
deed. Of te weinig. Ze had al haar
antennes op mij gericht en ik kon
alles tot in de kleinste details van
haar vragen. Een ongelooflijk ge-
voel.”
Wonderen
Maar er gebeurden onder het kunst-
licht van die donkere tropisch
avond meer wonderen. Als Char-
lotte Dujardin bij de persconferen-
tie achter de microfoon plaatsneemt
kan ze nog steeds niet geloven dat
er een Olympische medaille om
haar hals hangt. Met eremetaal in
de landenwedstrijd had ze nog wel
rekening gehouden, maar in de
Kür?! Ze had niet eens geoefend!
“De muziek was pas drie dagen ge-
leden klaar. Dit was de eerste keer
dat ik ‘m reed. En Pumpkin (zo
heet Gio op stal, red.) heeft in z’n
hele leven nog maar één keer een
Kür gelopen. Dit is absoluut onge-
looflijk.”
De lamme en de blinde
Maar het ongelooflijke is ook dat
Dujardin deze gloednieuwe Kür,
die ze reed met een onervaren
paard, helemaal volstampte met
technische uitdagingen om de
moeilijkheidsgraad naar het maxi-
male op te schroeven. “Ik wou strij-
dend ten onder gaan”, zei Dujardin.
“Maar het was eigenlijk het verhaal
van de lamme en de blinde. We
hadden dit nog nooit eerder gedaan,
maar wilden er toch allebei voor
vechten.”
De rand der mogelijkheden
Zat er in de Spécial nog een dure
fout, die haar land het zilver kostte,
dit keer reed Charlotte Dujardin
met het mes tussen de tanden, op
zoek naar de rand der mogelijkhe-
den, en hield ze zich foutloos
staande in een Kür waar de energie
en het lef van afspatten.
Met haar tweede bronzen medaille
haalde Charlotte Dujardin de roeis-
ter Katherine Grainger en tennisster
Kathleen McKane Godfree in als
succesvolste Britse Olympiër aller
tijden.
Het nieuwe normaal
Terug naar de vrouw die de spot-
lights van het Equestrian Park com-
pleet naar zich toetrok. Jessica von
Bredow vertelde dat ze in haar
Olympische droom met Dalera
begon te geloven toen ze in de Kür
op het EK in Rotterdam (2019) het
gevoel kreeg dat ze alles van haar
grote Trakehner merrie kon vragen.
Sindsdien is TSF Dalera BB een
soort symbool geworden voor het
nieuwe normaal in de internationale
dressuursport.
Die staat sowieso in het teken van
de harmonie. Maar de Easy Game-
dochter heeft daar nog een element
aan toegevoegd. Ze belichaamt de
grondwet van de dressuur, dat alles
in de proef eruit moet zien alsof het
paard het zelf wil doen. Het ‘schijn-
baar uit vrije wil’ heeft in TSF Da-
lera BB van de Olympische ster
Jessica von Bredow een briljante
ambassadeur gevonden.
Jessica von Bredow maakt eind aan een tijdperk
‘Schijnbaar uit vrije wil’ heeft in TSF Dalera BB een briljante ambassadeur gevonden
»Vervolg van voorpagina
TOKIO – Op de Olympische Spelen van Tokio kwam een eind
aan het tijdperk Isabell Werth. Niet dat de amazone, die de afge-
lopen vijf jaar met twee paarden onverslaanbaar was, aan kracht
heeft ingeboet. Maar er is nu eindelijk een concurrent opgestaan
die nóg beter is. Die in rust, ontspanning en aanspanning een nog
completer plaatje kan laten zien.
Met Gio – aka Pumpkin – reed Charlotte Dujardin met het mes tussen de tanden
haar Kür. “Ik wilde strijdend ten onder gaan. We wilden er allebei voor vechten.”
Het was drie op een rij voor Jessica von Bredow-Werndl in Tokio. Met haar TSF Dalera BB (v. Easy Game) pakte ze naast
het teamgoud, ook het individuele goud in de Kür. Het zilver was voor landgenote Isabell Werth en Charlotte Dujardin
kreeg tot eigen verrassing het brons omgehangen. FOTO’S WWW.ARND.NL
vrijdag 30 juli 2021 | 3SPORT
Total US toont zich een voorbeeldige leerling
Tokyo 2020 was ook de doorbraak van GLOCK’s Total US op het hoogste inter-
nationale niveau. “Hij heeft hier laten zien wat hij kan”, aldus Edward Gal als hij
in het individuele Olympische kampioenschap de zesde plaats heeft behaald
met zijn negenjarige Totilas-zoon. Met een Kür waarvan hij de moeilijkheidsgraad
nog weer wat had verhoogd. “Hij groeide echt in de wedstrijd. En datgene wat
hij thuis al kon heeft hij nu hier, onder moeilijke omstandigheden, ook laten zien.”
In de ring kreeg Edward Gal weer het Kentucky-gevoel. Met het grote stadion, de
lichten en – natuurlijk – de muziek van Totilas. “Die heb ik speciaal voor de Olym-
pische Spelen aangehouden. Ik vind het echt mooie muziek, maar nu is het wel
tijd voor wat anders.”
GLOCK’s Total US toonde zich in Tokio een voorbeeldige leerling, zelfs in de om-
gang op stal. “Daarin heeft hij me nog wel verrast. Hoe snel hij zich ontspande
in deze vreemde omgeving en hoe hij leerde om bijvoorbeeld relaxed te stappen
aan de hand.”
Als sportman verliet Edward Gal Tokio met een blij gevoel. “Maar ik ben ook blij
dat we weer naar huis kunnen. Je komt hier voor de sport en dat was geweldig,
maar voor de rest is het niet echt fijn om hier te zijn. Op een gegeven moment
wil je wel echt een keer van je kamer af.”
“Datgene wat hij thuis al kon heeft hij nu hier, onder moeilijke omstandig-
heden, ook laten zien”, aldus Edward Gal over GLOCK’S Total US (v. Totilas).