Pagina 6 van: Paardenkrant 30 – 2021
door Dirk Willem Rosie
Zelfs eigenaren mochten niet mee
naar de Olympische Spelen in
Tokio, zo streng zijn de anti-coro-
naregels. “Dat ik hier toch ben is te
danken aan de Marokkaanse fede-
ratie”, zegt Willeke Bos terwijl een
blik op haar accreditatie leert dat ze
in Tokio als ‘coach’ door het leven
gaat.
“Dit is toch uniek”, zegt Willeke la-
chend als haar fraaie hengst All At
Once (Ampère x Gribaldi) de
Grand Prix-proef heeft afgelegd.
“Dit is het hoogste podium dat je
paard kan behalen, de grootste eer
die je als fokker en eigenaar kan
krijgen. Dus dat wou ik ondanks
alle corona-perikelen wel meema-
ken!”
‘We houden ‘m tot Tokio’
Het ís wat. Dat je als fokker en ei-
genaar met je paard mee kunt naar
de Olympische Spelen. Wat een
kunde en doorzettingsvermogen is
daar wel niet aan vooraf gegaan!
Willeke Bos: “Het was elf jaar ge-
leden niet zo dat ik dacht: kom, laat
ik met dit veulen later maar eens
naar de Olympische Spelen gaan.
Maar op een gegeven moment zie
je ‘m doorgroeien en dan ontstáát er
iets. Twee jaar geleden zeiden we:
‘we houden ‘m in elk geval aan tot
Tokio.’ Maar dan ben je er natuur-
lijk nog lang niet. Ook Yessin moet
aan kwalificatienormen voldoen.
En als dat dan lukt, is ‘t natuurlijk
fantastisch.”
Kans
Hoe vaak komt het voor dat een
fokker nog eigenaar is als zijn
paard op dat allermooiste podium
loopt? “Ik realiseer me terdege hoe
bijzonder dit is. Dat dit ‘once in a
lifetime’ is. Maar wij dachten twee
jaar geleden gewoon: áls we een
kans willen maken om dit te berei-
ken, dan moeten we dat met All At
Once en Yessin gaan doen. We heb-
ben erop gehoopt, we hebben er-
naar toe gewerkt en hij lóópt hier!”
2007
Voor de meeste fokkers zijn de
Olympische Spelen iets onbereik-
baars. En wie zo’n paard al heeft
voortgebracht, moest meestal een
leven lang selecteren om dit hoge
doel te bereiken. Maar Willeke Bos
begon met haar Stal 104 pas in
2007 serieus te fokken. En voor
haar is ‘Tokio’ slechts één van de
successen die ze eigenlijk direct
heeft geboekt, zonder daarvoor in
(paarden)generaties te hoeven den-
ken. Want ze fokte ook meervoudig
kampioen Jameson RS2 (Zack x
Negro) en de volle zus van All At
Once, Fynona (Ampère x Gribaldi),
die dit jaar onder Marten Luiten
met spectaculair hoge scores goud
dolf op het EK voor young riders.
Succes om de hoek
“All At Once en Fynona zijn allebei
van 2010, dus het is snel gegaan”,
zegt Willeke Bos. “We hebben een
jonge fokkerij, maar die kan kenne-
lijk ook succesvol zijn.” De fokster
uit Wijdewormer vindt het moeilijk
om van zichzelf te zeggen dat ze
het goed heeft gedaan, maar de fei-
ten wijzen daar wel op. Als je
goede merries koopt en vervolgens
de juiste hengstenkeuzes maakt,
kan het succes om de hoek liggen.
Veulenveilingen
“In 2007 zijn we op zoek gegaan
naar heel goede merries om daar
een fokkerij mee op te bouwen”,
vertelt Willeke Bos. “Maar de
goede merries waren óf ontzettend
oud, óf ontzettend duur. Dus toen
hebben we gezegd: ‘laten we eens
op veulenveilingen gaan kijken.’
Daar hebben we van goede fokkers
een koppel veulens gekocht. Dat is
onze basis geweest.”
Het is heel hard gegaan met Stal
104. In een paar jaar tijd vlogen ons
de kampioenshengsten, keurings-
kampioenen en topdressuurpaarden
om de oren. Welke momenten rang-
schikt Willeke Bos in haar persoon-
lijke top drie?
Top drie
“Tokio is natuurlijk met kop en
schouders nummer één”, antwoordt
Willeke Bos. “Maar toen we de
kampioene van de Nationale Mer-
riekeuring hadden, was dat ook een
geweldig moment.”
Die kampioene was Jatilinda, de
dochter van All At Once. In 2017
werd dit product van een Willeke-
hengst en een Willeke-merrie kam-
pioene van Nederland nadat in
datzelfde jaar haar halfbroer
Jameson RS2 was uitgeroepen tot
kampioen van de KWPN Heng-
stenkeuring.
“Jatilinda is voor mij héél speciaal.
Omdat ze zo dicht bij mij staat. En
omdat m’n dochter er nu op rijdt.”
Vitalis
Over de nummer drie in het rijtje
van successen hoeft Willeke ook
niet lang na te denken. Dat zijn niet
de successen van de multikampioen
Jameson RS2. “Nee, dat is dan toch
de goedkeuring van Vitalis. Dat
was voor mij de allereerste keer.
Toen dacht ik echt: is zoiets voor
mij wel weggelegd. En dat was zo,
het overkwam me.”
“Het is een samenloop geweest van
de keuzes die we hebben gemaakt.
Met welke merries begin je te fok-
ken? Het uitgangsmateriaal, dat is
nog wel het belangrijkste. En dan
hengsten zoeken waar je in gelooft,
die nog iets kunnen toevoegen aan
je merrie. En vervolgens het pro-
duct bij de juiste ruiter krijgen.”
Nachtje slecht geslapen
Maar dan is het nog niet klaar. Het
duurt erg lang voor je fokproduct
Grand Prix loopt. En hoe dichter je
paard bij dat doel komt, hoe waar-
devoller het wordt. “Ja…”, zegt
Willeke. “Ik heb wel een nachtje
slecht geslapen hoor, toen All At
Once het vliegtuig in ging. Maar ri-
sico’s horen er gewoon bij. Daar
moet je tegen kunnen. En verder is
het een kwestie van geduld hebben,
volhouden en je doel voor ogen
houden.”
Dochter
“Maar ik ben niet alleen fokker. Ik
houd de paarden ook aan voor mijn
dochter en voor Yessin. Dus het
gaat bij ons óók om de sport. En als
je gek bent van de sport, wíl je naar
de Olympische Spelen. En nu sta ik
hier. Ik ben übertrots, echt über-
trots. En uh… Parijs is nou best wel
dichtbij…”
Bos: ‘Parijs is nou best wel dichtbij…’
‘Übertrotse’ Willeke Bos over het succes dat bij haar om de hoek lag
TOKIO – In het Marokkaanse begeleidingsteam van Yessin Rah-
mouni bevond zich een vrouw met lange blonde haren. Nou is de
verder oer-Hollandse Yessin geboren met een dubbel paspoort,
waardoor hij in Tokio zijn tweede vaderland mocht vertegen-
woordigen. Maar door de aderen van die blonde vrouw stroomt
alleen Noord-Hollands bloed. Wat niet wegneemt dat Willeke Bos,
de fokster en eigenaresse van Yessin Rahmouni’s paard All At
Once, de Marokkaanse kleuren met verve droeg.
Dankzij de Marokkaanse federatie kreeg Willeke Bos, de fokster en eigenaresse
van All At Once die onder Yessin Rahmouni deelnam aan de Spelen van Tokio,
de kans om in Tokio aanwezig te zijn. FOTO’S WWW.ARND.NL
Geen dollartekens
All At Once en Yessin Rahmouni waren als individuele combinatie in Tokio en
kwalificeerden zich in de Grand Prix met 66,599% niet voor de Kür. “Ik ben te-
leurgesteld in mezelf”, zei Yessin Rahmouni na afloop. “Met zo’n goed paard had
ik het gewoon veel beter willen doen. Een paard dat de eigenaren voor mij heb-
ben aangehouden. Dit was niet z’n beste optreden en dat was wel wat ik wilde:
pieken op het belangrijkste moment.”
“Maar het begon gelijk al vervelend. Ik wilde in één keer de baan binnen galop-
peren, maar die jongens hadden het hekje nog niet open gedaan. Dus toen
moest ik in de hoek ineens op de handrem. En een paar keer kort draaien. Pal
voor je aan je proef begint. Daar raak je dan toch door geïrriteerd, dan zit je er
niet helemaal lekker in. Ik dacht: doe gewoon dat hek open!”
Ondanks het feit dat het stadion in het Equestrian Park megagroot is, met kale
stoeltjes in plaats van joelend publiek, was All At Once heel scherp. “Dat had ik
ook niet verwacht. Op het voorterrein kon ik er nog best aan rijden. En in de ring
dacht ik: ik moet niet te veel aan hem zitten, want hij vindt het spannend. Dan
merk je dat ‘ie nog geen twintig proeven op dit niveau heeft gelopen.”
“Ik ben super blij met Willeke, dat ze me al die jaren de kans heeft gegeven om
All At Once te rijden. Je mag wel weten dat er best een hoop mensen achteraan
hebben gezeten. Dan is het heel erg lekker als je een eigenaresse hebt die er
nog niet misschien over nadenkt om haar paard voor de Spelen weg te doen.
De meeste eigenaren veranderen als de dollartekens in hun ogen komen te
staan, maar Willeke wordt daar niet anders van.”
vrijdag 30 juli 2021 | 6INTERVIEW
“Er hebben best veel mensen achteraan gezeten”, vertelt Yessin Rahmouni
over zijn Olympische troef All At Once. “Dan is het fijn dat je een eigena-
resse hebt die er nog niet misschien over nadenkt om haar paard voor de
Spelen weg te doen.”
‘Ik ben niet alleen fokker,
het gaat bij ons óók om sport’