Pagina 7 van: Paardenkrant 31 – 2021

door Ellen Liem

M
yrna van Wijk begon destijds met Friese paarden.

“We hebben thuis altijd Friezen gehad. Mijn vader

mende er een beetje hobbymatig mee en ik reed dres-

suur. Ik wilde heel graag Z worden, maar daarna

hield het met deze Friezen een beetje op. Toen kwa-

men de warmbloeden”, vertelt Van Wijk, die vervol-

gens met meerdere paarden de Subtop bereikte. Met de springgefokte

Entree van de Kempenhoeve (v. Pavarotti van de Helle) schopte ze het

tot de Intermédiaire II, maar de overstap naar de Grand Prix zat er toen

niet in. “Het was mijn droom om Grand Prix te rijden, maar net dat

laatste beetje kreeg ik er niet uit. Entree was heel groot en niet de snel-

ste. Een paard waarbij ik veel been moet geven is voor mij niet echt

een optie.”

Beter rijden dan lopen
Dat komt doordat Van Wijk zestien jaar geleden een ongeluk heeft

gehad. Bij het opstappen schrok haar paard en kwam de amazone on-

gelukkig ten val. Daarbij brak ze haar kuit- en scheenbeen, onderging

drie operaties en hield er spierdystrofie aan over. “Ik begin iedere dag

met stallen mesten om een beetje op te warmen en daarna ga ik rijden.

Soms zit ik met veel pijn op het paard, maar ik klaag zeker niet. Paarden

zijn mijn lust en mijn leven en dit is wat ik het liefst doe. Ik was liever

gezond geweest, maar heb geluk dat de pijn redelijk stabiel is en inmid-

dels heb ik ermee leren leven. En op een paard zitten gaat me beter af

dan lopen.”

Bang en lastig
Haar huidige Subtoppaarden Soerikov en Exelent waren aanvankelijk

niet de makkelijksten. “Soeri had nog nooit een wedstrijd gelopen en

Ex was L zonder winst. Ze waren bang en lastig op vreemd terrein en

eigenlijk konden ze nog geen B proef lopen. Het heeft een paar jaar ge-

duurd totdat ik ze fatsoenlijk konden rijden”, blikt Van Wijk, die zelf

ook last had van angst, terug. “Er was nog een keer een paard op mijn

dystrofie-been gevallen en ik was ontzettend bang. Ik heb ook overwo-

gen om ze te verkopen, maar mijn trainster Emmelie (Scholtens, red.)

zei: ‘Je hebt nu zulke goede paarden onder je kont, niet opgeven’. Ge-

lukkig gaf ik niet op en nu zijn het de meest betrouwbare paarden die ik

me kan wensen. Bij deze is het opstappen en ze lopen. Zo kan ik er wel

tien op een dag rijden.” De amazone traint sinds drie jaar bij Scholtens.

“In de eerste les was Ex zo bang en ging het zo slecht dat het nergens

op leek. Ik durfde bijna niet te vragen of ik terug mocht komen. Em-

melie is altijd mega positief en eerlijk en snapt gelukkig ook mijn

angst.”

Tranen van geluk
Met de elfjarige Oldenburger Soerikov debuteerde Van Wijk onlangs in

de Grand Prix. “Ik heb staan huilen toen ik dat eerste punt in de Grand

Prix binnenhaalde. Ik was zó gelukkig en het voelt nog steeds onwer-

kelijk. Dat was toch een soort van levensdoel. Echt super gaaf, helemaal

als je een paard vanaf niks hebt opgeleid”, jubelt Van Wijk, die vooral

het piaffe- en passagetalent van Soerikov roemt. “De piaffe en passage

zijn Soeri’s tweede natuur en kosten hem totaal geen moeite. Ik klik een

keer en hij piaffeert aan. Echt een droompaard en ik denk dat ik er nooit

meer zo één ga vinden. Wij kopen geen heel dure paarden, daar hebben

we geen budget voor. Dan is het echt heel veel mazzel als er zo één uit

komt rollen. Soeri is misschien niet de meest gigantische beweger, maar

wel super correct. Zo zie je dat je er met zo’n paard ook kan komen.”

Boven het hek
Verder heeft de amazone Just Perfect (v. Desperado) te rijden die ze als

vijfjarige kocht en tot nu toe nog niet uitbracht op wedstrijd. “In galop

bokte hij boven het hek uit, maar ik was verliefd op zijn hoofd. Ik had

buikpijn van angst om erop te gaan, daar schaam ik me ook niet voor”,

bekent Van Wijk. “Het heeft twee jaar geduurd voordat ik durfde te ga-

lopperen. Op een gegeven moment zei mijn moeder: ‘nu moet je galop-

peren!’ Daardoor is het gelukt, anders was het denk ik niks geworden.

Inmiddels pakt Just het werk super op en het wordt zeker een zeventig

procent paard. Later dit jaar gaan we beginnen in het Z2 of ZZ-Licht.

Ik heb helemaal geen haast en er is niemand die er druk achter zet.”

Gezonde zenuwen
Van Wijk kampte eerder met faalangst, maar die tijd is voorbij. “Bij het

oprijden van de AC-lijn klapte ik helemaal dicht. Dan kreeg ik het ge-

voel dat de jury dacht: wat komt die kluns doen? Maar sinds een paar

wedstrijden is dat gevoel helemaal over. Nu rij ik voor mezelf en heb

maling aan iedereen. Heel maf, ik weet niet wat ik meemaak en ook niet

waar het door komt. Vroeger had ik een week van te voren al buikpijn,

dat was echt niet leuk. Nu heb ik een beetje gezonde zenuwen. Dat is

veel fijner op wedstrijd gaan.”

Volgende droom
Voor de toekomst staat internationaal starten op het verlanglijstje van

Van Wijk. “Ik kom niet uit een vermogende familie en kan internationaal

rijden niet betalen. Daarom is het de bedoeling dat Soeri een keer ver-

kocht wordt. Er was al veel vraag naar hem, maar ik wilde eerst de

Grand Prix halen en eigenlijk wil ik nu meer. Hij zou tegen de zeventig

moeten kunnen scoren en ik hoop dat ik dat er eerst nog zelf uit kan rij-

den. Ik verwacht dat Just de opvolger gaat worden en zou dan heel graag

internationaal willen starten. Dat is de volgende droom.”

Myrna van Wijk: ‘Zo kan ik er wel tien rijden’

“Wij kopen geen heel
dure paarden, daar
hebben we geen bud-
get voor. Dan is het
echt heel veel mazzel
als er zo één uit komt
rollen”, vertelt Myrna
van Wijk die met Soe-
rikov (v. Sanzio) kort-
geleden debuteerde in
de Grand Prix. FOTO
FOTO4U

VUREN – Haar eerste droom

was de klasse Z en haar tweede

de slipjas. Die dromen kwamen

ruimschoots uit en het volgende

doel van dressuuramazone

Myrna van Wijk werd de

Grand Prix. Dat liet even op

zich wachten en haar zenuwen

werkten ook niet mee. Jaren-

lang werd de ambitieuze ama-

zone bij het binnenrijden van

de ring onzeker, maar die tijd is

nu voorbij. Van Wijk zit hele-

maal in de flow en debuteerde

onlangs met Soerikov (v. San-

zio) in de koningsklasse en ook

met haar Lichte Tour-paard

Exelent K (v. Westpoint) zitten

de scores flink in de lift.

‘Tegenwoordig rij ik voor

mezelf en heb ik maling

aan iedereen’

woensdag 4 augustus 2021 | 7INTERVIEW