Pagina 7 van: Paardenkrant 34 – 2021

door Arnout Coppieters

W
e gaan even terug in de tijd, om precies te zijn naar 4 ja-

nuari 2019. Rond vier uur ‘s middags overkomt Gert-Jan

Bruggink iets wat alle ruiters en amazones al wel eens is

overkomen: een val. “We waren net terug van vakantie.

Het was een vrijdagnamiddag en ik was eigenlijk aan het

laatste paard van de dag toe. Die bleek helaas nog wel

heel fris en vrolijk na onze vakantie en voor ik het goed en wel besefte, lag

ik op de grond.”

Kunstheup
Brute pech dus voor Bruggink, die vrij snel besefte dat het ernstig was.

“Toen ik van de eerste klap bekomen was, probeerde ik recht te staan en

te wandelen, maar dat bleek een onmogelijke zaak”, vertelt Bruggink. Een

ziekenhuisopname volgde. Bij de foto’s werd een breuk in de heup vast-

gesteld. Een flinke domper. Niet alleen betekende het een voorlopige streep

door de sportieve ambities van Bruggink, maar ook het revalidatietraject

beloofde zwaar te worden. “Het was in eerste instantie niet geheel duidelijk

wat de meest ideale behandelwijze was. Er was meteen sprake van een

kunstheup, zeg maar een prothese, maar anderzijds had ik van een aantal

mensen gehoord dat dit wel een risico inhoudt omdat je dat in principe

slechts één keer kan vervangen. Ze hebben dus eerst geprobeerd om mijn

heup te repareren, maar na verloop van tijd bleek dat dat niet voldoende

zou zijn. Er bleef dus eigenlijk maar één optie over. Op aanwijzen en aan-

raden van een oud-ruiter ben ik dan toch voor een operatie en een kunst-

heup gegaan, uitgevoerd door een specialist.”

Revalidatietraject
Het revalidatietraject van de springruiter viel dus uiteen in twee delen.

Enerzijds was er de revalidatie na de eerste operatie. Dat resulteerde onder

meer in 2020 in de deelname aan een paar nationale concoursen in Duits-

land en aan het CSI2* in Wierden. “Ik heb toen een paar internationale ru-

brieken meegereden, maar het voelde niet helemaal zoals het moest zijn.

Door corona was het sowieso niet echt optimaal om toen competitief te

zijn. Vervolgens heb ik de heupprothese gekregen.” Anderzijds was er dus

de revalidatie na de heupprothese. “Het was een zware operatie en revali-

datie. In die mate dat mijn partner Pia-Luise en ik ons tijdens het revalida-

tietraject de vraag hebben gesteld of het wel allemaal goed zou komen en

of ik wel ooit weer op niveau zou kunnen meedraaien.”

De kracht is terug
Die vraag lijkt intussen wel beantwoord. Bruggink is terug en lijkt het rij-

den nog niet verleerd. “Het was een goed begin in Houten. Een overwin-

ning als kers op de taart is uiteraard helemaal mooi, maar ik was toch

vooral blij omdat het gevoel goed zat. De pijn in mijn heup is weg en het

rijden ging eigenlijk als vanouds. Ik heb ook weer ongeveer evenveel

kracht in mijn beide benen. Dat is toch handig bij het paardrijden en hard-

lopen”, glimlacht Gert-Jan Bruggink.

Niet overmoedig worden
In Houten knoopte hij meteen opnieuw aan met de overwinning. Hij haalde

het nota bene voor zijn stalruiter Julius Ehinger en deed dat met zijn eigen

fokproduct Floris. “Het was eigenlijk totaal onverwacht. Ik had niet ver-

wacht te winnen, laat staan een rankingproef. Floris had de dag ervoor ook

al nul gelopen en voelde eigenlijk geweldig aan. Hij had door mijn revali-

datie natuurlijk ook een jaar niet internationaal gesprongen, dus het was

toch even kijken wat het zou geven. Toen ik het parcours liep, was ik me

daar ook wel van bewust. Ik mocht niet overmoedig worden, maar het lukte

eigenlijk allemaal heel mooi. Het spreekt voor zich dat ik daar zeer tevre-

den mee ben.”

Gedwongen deelname
Nochtans had het niet veel gescheeld of Bruggink was helemaal niet aan

de start verschenen in Houten. “Ik werd eigenlijk door mijn vrouw ge-

dwongen om deel te nemen”, lacht Bruggink. “We hadden de week er-

voor in Vragender gesprongen en dat ging eigenlijk heel goed. Pia-Luise

heeft vervolgens de organisatie in Houten gebeld met de vraag of ik ook

mocht deelnemen. Die mensen waren zo vriendelijk om dat inderdaad

toe te staan en vervolgens heeft ze me toen verplicht om effectief deel

te nemen. Dat was toch even slikken de week ervoor. Ik dacht bij

mezelf: misschien moet ik toch even wat hoger oefenen komende week.

Gelukkig heeft het allemaal goed uitgepakt. Een overwinning doet altijd

naar meer smaken. Ik ben ook heel blij dat ik mijn internationale rentree

kon maken op een concours zoals in Houten. Het is echt een heel mooi

evenement, een prachtige wedstrijd. Alles is tot in de puntjes verzorgd

en het is er altijd topgezellig. Alle complimenten zijn voor de organisa-

tie.”

Risico’s vermijden
Een stevige blessure en revalidatie blijven wel vaak een aandachtspunt.

“Ik moet inderdaad voorzichtig blijven en geen grote risico’s nemen.

Er is uiteraard een inherent risico verbonden aan paardrijden, dat valt

niet uit te sluiten, maar je kan ook simpelweg vallen met de fiets. Het

is een kwestie van de risico’s niet te gaan opzoeken. Bij de echt moei-

lijk te rijden paarden zal ik dus iets meer mijn verstand moeten gebrui-

ken.”

Parijs 2023
Een geslaagde rentree, afgerond met een overwinning in de ranking-

proef. Dat lijkt alsof Bruggink klaar is om opnieuw zijn plek binnen de

Nederlandse springtop op te eisen. Toch wil Bruggink zich niet vastpin-

nen op een groot doel. “Het is niet zo dat ik nu meteen de bondscoach

ga bellen om een plek in het EK-team op te eisen”, lacht Bruggink.

“Laten we nu maar even kijken wat de toekomst brengt. Ik ben al blij

dat er na corona weer wedstrijden op een veilige manier kunnen en

mogen doorgaan en dat mijn revalidatie goed verlopen is. Daarna gaan

we ons voorbereiden op de Spelen in Parijs”, besluit Bruggink met een

knipoog.

Na revalidatie weer winst voor Gert-Jan Bruggink

Na een lang revalida-
tietraject waarbij Gert-
Jan Bruggink zelfs een
nieuwe heup kreeg, is
de springruiter weer
terug in de ring. FOTO
WWW.ARND.NL

DE LUTTE – Het was een

nare val voor Gert-Jan Brug-

gink. Een dikke twee jaar ge-

leden maakte de ruiter uit De

Lutte op een brutale manier

kennis met het aardopper-

vlak. Het leverde hem uitein-

delijk een nieuwe heup en

een lange revalidatie op. Die

revalidatie bereikte een voor-

lopig hoogtepunt op het CSI

in Houten vorige week. Met

zijn zelfgefokte Floris (v.

Vampire) won hij de ran-

kingproef op vrijdag. Wat de

volgende doelen zijn van

Bruggink, is op dit moment

nog onzeker. Eén ding is wel

duidelijk: zijn rentree

smaakte naar meer.

‘Ik probeerde recht

te staan en te

wandelen, maar dat

bleek onmogelijk’

woensdag 25 augustus 2021 | 7INTERVIEW