Pagina 9 van: Paardenkrant 34 – 2021

door Ellen Liem

S
venja Grimm rijdt al haar hele leven en kwam in haar jonge

jaren in Duitsland uit bij de jeugd. Op haar achttiende besloot

ze in Amsterdam de studie International Business te gaan vol-

gen. “Ik wilde niet volledig afhankelijk zijn van de paarden.

Voor een uitwisselingsjaar ging ik naar Chili en had het daar

heel erg naar mijn zin. Toen kreeg ik een goed aanbod van

een exportbedrijf en kwam ik op een punt in mijn leven dat ik dacht: ik

ga ervoor! Ik heb veel gereisd en dat was heel cool. Maar uiteindelijk

miste ik de paarden heel erg.”

Alles op z’n plek
Vervolgens ontmoette Grimm de Chileense dressuurruiter Mario Vargas

en besloot samen met hem een dressuurstal op te zetten. “Voor mijn baan

reisde ik over de hele wereld en ik was vaak maanden van huis. Maar

toen werd het toch een beetje ingewikkeld”, blikt Grimm, die haar werk

en de dressuurstal ruim drie jaar combineerde, terug. “Ik droomde groot

in het bedrijfsleven, maar mijn passie voor de paarden was toch groter.

Toen viel alles op z’n plek. Mario had al een stal, die hebben we uitge-

breid en we investeerden in nieuwe paarden.”

Heel speciaal
Onder die paarden Kadiene, die Grimm in Nederland vond. “Vanuit Chili

ga ik altijd een paar keer per jaar naar Duitsland om familie en vrienden

te zien en door mijn studie ken ik veel mensen in Nederland. Daarnaast

gaan Mario en ik ieder jaar een paar weken naar Europa om verschillende

stallen te bezoeken en toen kwam Kadiene op ons pad. Ze was nog niet

onder het zadel, maar ik was direct weg van haar: zó los en soepel in haar

lichaam.” En zo vloog de merrie naar Chili en maakte Grimm haar zelf

zadelmak. “Kadiene was gelijk heel makkelijk te rijden en geeft een heel

speciaal gevoel, echt waanzinnig. Toen Mario erop ging zei hij: ‘nu snap

ik wat je bedoelt, dit paard is van een andere planeet.’”

Geen profs
De dressuursport in Chili is niet groot en zo leidde Grimm de merrie

voornamelijk thuis rustig op. “Er zijn in Chili best veel paarden en de

springsport is groot. Maar dat is niet te vergelijken met de dressuur. Er

zijn wel wat dressuurwedstrijden, maar iedereen rijdt voor de hobby en

er zijn geen profs. Voor de jonge paarden is het perfect. Ze kunnen op

een relaxte manier de wedstrijden leren kennen. Er zit geen druk achter

en ik neem alle tijd. Ik vind dat ik goede paarden heb, maar was ook heel

benieuwd naar waar we staan en wat anderen er van zouden vinden.”

Behoorlijke organisatie
En zo besloot Grimm naar Nederland te komen waar ze sinds ze afgelo-

pen juni haar uitvalsbasis heeft bij Stal Laarakkers van Vai Bruntink en

Sjak Laarakkers. “Eigenlijk wilde ik vorig jaar al komen, maar dat kon

niet door corona. Toen afgelopen juni de grenzen in Chili opengingen

hebben we alles in gang gezet. Dat was een behoorlijke organisatie”, zegt

Grimm, die in totaal twaalf paarden heeft en zes daarvan heeft meege-

nomen naar Nederland. “Dit is een mooi aantal en de drie hele jonkies

zijn thuisgebleven. Zij hebben nu lekker even vakantie.” Grimm traint

de paarden samen met haar partner. “We hebben niet ieder onze eigen

paarden, maar wisselen het af. Bij deze trip heeft Mario ervoor gekozen

om zelf niet te starten zodat ik meer ervaring kon opdoen. Maar het plan

is dat Mario in de toekomst zeker weer in de ring verschijnt. Hij staat nu

een beetje in de schaduw, maar heeft een heel groot aandeel. Mario traint

mij in Chili en heeft van mij een betere ruiter gemaakt. Ik reed in Duits-

land wat bij de jeugd, maar het échte rijden, is echt zijn werk.”

Voelt als familie
Grimm kende Bruntink en Laarakkers al langer en via gemeenschappe-

lijke vrienden groeide dat uit tot een hechte vriendschap. “We kochten

in 2019 drie jonge merries in Nederland en ik vond Vai mooi rijden.

Toen vroeg ik haar om de merries te trainen en voor te stellen in de IBOP

voordat ze naar Chili vlogen. Die samenwerking gaf een heel fijn gevoel

en vorig jaar zijn Vai en Sjak bij ons in Chili geweest. Naast de trainin-

gen breng je dan ook veel tijd samen door en dat klikte heel goed.

Daarop is het plan ontstaan om naar Nederland te komen. We hebben

een heel mooie vriendschap opgebouwd en dat gaat veel verder dan een

samenwerking. We helpen en ondersteunen elkaar waar mogelijk. De

afgelopen maanden hebben Vai en Sjak me geholpen met de puntjes op

de i en hebben we alles een beetje meer gepolijst. Het voelt echt als fa-

milie.”

Kilometers nodig
De paarden die Grimm nu in Nederland rijdt zijn, naast Kadiene, de vijf-

jarige La Diva (v. Gamble H), de evenoude Lafayett (v. Ebony), de ne-

genjarige Hertenswing (v. Blue Hors Zack), de tienjarige Doctor Rossi

(v. De Niro) en de elfjarige Finest of Class (v. Amazing Star). En daarmee

zit er nog meer succes aan te komen voor de amazone. Zo werd ze met

Lafayett afgelopen weekend met 81,20% derde in de Subli-kwalificatie

in Tolbert. “Kadiene heeft nu vrij, die hoeft niks meer te bewijzen. De

twee vijfjarigen breng ik uit in de Subli Competitie en met de andere

paarden ligt de focus op het Grand Prix-werk. Zij liepen eerder succesvol

Lichte Tour en zijn nog jong voor het hoogste niveau. Daarin heb ik nog

geen ervaring en kilometers nodig. Voor de komende tijd gaan we nog

wat wedstrijden uitzoeken.”

WK grootste doel
Eind september gaat Grimm weer naar huis, maar volgend jaar wil ze

zeker weer naar Nederland komen met als grote doel een plek in de Ne-

derlandse afvaardiging van het WK voor jonge paarden. “Het WK op

dezelfde bodem als waar we nu de Pavo Cup hebben gewonnen, lijkt me

fantastisch. In Chili hebben we ook nog drie jonge goedgekeurde heng-

sten die volgend jaar klaar zijn om mee te gaan naar Nederland. Ik kijk

heel erg uit naar de toekomst. Dit voelt pas als het begin.”

Svenja Grimm: ‘Kadiene is van een andere planeet’

“Toen we Kadiene
kochten was ze nog
niet onder het zadel,
maar ik was direct weg
van haar: zó los en soe-
pel in haar lichaam”,
vertelt Svenja Grimm
over de merrie waar-
mee ze de Pavo Cup
voor zesjarigen won.
FOTO PAARDENKRANT/MELANIE BRE-

VINK VAN DIJK

VLEDDERVEEN – “Svenja

wie?”, dacht menig dres-

suurliefhebber toen Svenja

Grimm vorige week de Pavo

Cup won. En dat is ook niet

gek: de amazone werd gebo-

ren in Duitsland en emi-

greerde zeven jaar geleden

naar Chili. Daar vloog ook

Kadiene (v. Zhivago) als nog

niet zadelmakke driejarige

naartoe, een merrie die in

Nederland nog geen resul-

taat achter haar naam had

staan. Vanuit Chili maakte

Grimm onlangs met zes

paarden de reis naar Neder-

land met als mooiste resul-

taat tot nu toe de

overwinning in de Pavo Cup

voor zesjarigen.

‘Dit voelt pas als

het begin’

woensdag 25 augustus 2021 | 9INTERVIEW