Pagina 2 van: Paardenkrant 34 – 2022

Van de baan
Ik vraag me af wat er toch aan de
hand is met de organisatie van in-
ternationale eventingwedstrijden. Het
seizoen begon zo mooi met Outdoor
Horst voor het eerst zo vroeg in het
seizoen. Er was goede deelname,
zelfs Michael Jung had de wedstrijd in
de aanloop naar Kentucky ingepland.
Ook Oudkarspel wist weer een mooie
wedstrijd op de kaart te zetten.
Daarna was het even gedaan. Even-
ting Emmeloord liet weten dat de
zesde editie volgend jaar pas plaats
zal vinden in een nieuw concept. Al
snel volgde de afgelasting van Rens-
woude Horse Trials, omdat de spon-
soren hard geraakt waren door de
economische ontwikkelingen. Geluk-
kig was er nog wel Maarsbergen, maar
dit najaar bleek ook dat de 35e editie
van het Achterhoeks Hippisch Festijn
werd afgelast omdat er bestuursleden
zijn uitgevallen en er daardoor onvol-
doende parate kennis is.
En nu gaat de eventingwedstrijd in
Kronenberg komend weekend ook
niet door. Te weinig deelname zelfs.
Dat baart toch zorgen, want dan is er
toch ergens iets niet goed afgestemd.
Dat betekent tevens dat de jeugd, die
het EK al wel achter de rug heeft, hun
NK voor dit jaar ongeveer op de buik
kan schrijven. Het kampioenschap was
daar immers gepland nadat het eerder
al verplaatst was van Renswoude naar
Varsseveld. Voor het KWPN is het ook
nog zoeken naar een plek voor het
kampioenschap voor vijfjarige even-
tingpaarden, wat het stamboek bij
gebrek aan wedstrijden waarschijnlijk
zelf weer moet gaan organiseren.
Er zal nu vooral gekeken moeten wor-
den naar de vraag wat er toch aan de
hand is met die afgelaste wedstrijden.
Het is voor eventingruiters heel verve-
lend voor hun planning, maar het is
helemaal zuur voor de organisaties
die er al veel tijd, geld en energie in
hebben gestoken. Een eventingwed-
strijd met een cross heb je niet zo
even van de grond. Het vergt veel en
een lange voorbereiding. Voor een in-
ternationale wedstrijd heeft de FEI dan
ook nog de nodige eisen, naast een
flinke financiële bijdrage.
De KNHS heeft zeker een taak om dit
goed te evalueren en te kijken naar
oplossingen. Zo zijn er misschien ook
mogelijkheden tot samenwerking
van wedstrijden onderling, in kennis,
kunde en/of materiaal. Het is vooral
belangrijk dat er grondig gekeken
wordt hoe zoiets voorkomen kan wor-
den…
Ik hoop echt dat het waar is en dat
de meeste wedstrijden volgend jaar
weer in alle glorie terug zijn. Het zal
toch moeilijk worden om al die vrijwil-
ligers weer te motiveren. Ik vrees dan
ook dat, als er niet iets structureels
gebeurt, zulke mooie wedstrijden de-
finitief van de baan zijn.

Jacquelien van Tartwijk, redacteur
j.vantartwijk@eisma.nl

OPINIE woensdag 24 augustus 2022 | 2

COLUMN

Info

Van: Paardenkrant-Horses.nl
Aan: Tristan Tucker, Bart Veeze, Marieke
van der Putten

Tristan Tucker, dressuurruiter en trainer Bart Veeze, dressuurruiter en opleider
jonge paarden

Marieke van der Putten, internationaal
Grand Prix-amazone

Van: Tristan
Een ruiter hoort slim genoeg te
zijn om te snappen dat het hier
om een kampioenschap gaat. Het
publiek moet wel aangemoedigd
worden om te supporten. Dat is
het grote verschil tussen springen
en dressuur. Eén van de redenen
dat mensen liever naar dressuur
kijken is dat het sport is; je kunt
er enthousiast over zijn, meege-
trokken worden in de emotie en je
bewondering tonen. Ruiters moe-
ten zich erop voorbereiden dat
het bij elk groot kampioenschap
gebeurt en hun paard leren dat de
omgeving waarin ze hem brengen
anders is dan die van een natio-
nale wedstrijd of basiswedstrijd.
Ze moeten begrijpen dat ze hun
paard in kampioenschapsomstan-
digheden brengen. Het gaat erom
dat de paarden daar gewend aan
raken en ermee leren omgaan.
Natuurlijk is het moeilijk, je kunt
zo’n omgeving niet creëren. Maar
er is tegelijkertijd een level van
vertrouwen en management dat
je je paard kunt geven om ze een
idee te geven wat voor dingen ze
kunnen tegenkomen.
Het is heel slecht voor de sport
als we hierover regels zouden
maken en tegen iedereen zouden
zeggen dat ze geen geluid mogen
maken. Als mensen hun emoties
moeten onderdrukken verandert
dat de beleving. Ik vind het ook
een slechte zaak als ruiters social
media gebruiken en via die weg
mensen verzoeken niet te klap-
pen bij de laatste lijn, omdat hun
paard daar om wat voor reden dan
ook gevoelig voor is. Ik kan me

voorstellen dat ze bang zijn dat
het paard een verkeerde ervaring
opdoet. Maar ze brengen zichzelf
en hun paarden, waar ze verant-
woordelijk voor zijn, in die omge-
ving. Het enige wat je kunt doen
is je paard leren controle te heb-
ben over zichzelf zodat hij de situ-
atie onder controle heeft. Ruiters
moeten naar zichzelf kijken en
hun paard leren om kampioens-
paard te zijn en de dingen te leren
die daarbij horen.

Van: Bart
Via ClipMyHorse heb ik naar
de kür op muziek gekeken. Het
was abnormaal wat voor sfeer er
hing op die avond van de kür. Ik
vond het fantastisch dat er muziek
klonk als de proef klaar was; net
zoals dat altijd bij het springen
gebeurt als ze foutloos zijn. Het
stadion ging natuurlijk helemaal
uit zijn dak. Tijdens de Grand Prix
schrok het paard van de Britse
Grand Prix-ruiter Gareth Hughes
alleen wel van het publiek. Als
Gareth Hughes dan een vier heeft
gekregen voor het halthouden is
dat wel heel lullig. Daarom is dit
een moeilijke stelling. Het ligt er
toch aan wat zo’n jury er op dat
moment mee doet. Ik heb er min-
der moeite mee als ze het door
de vingers zouden zien. Die rui-
ter kan er eigenlijk niks aan doen
dat hij afgestraft wordt voor het
niet stilstaan of schrikken. Ik vind
eigenlijk dat daar een regel voor
moet komen. Het makkelijkste
zou zijn als mensen na de proef
klappen. Gedurende dat laatste
lijntje dat na X begint, die twin-

tig meter, kan het publiek ook nog
wel wachten.
Aan de andere kant hing er zo’n
fantastische sfeer. Het WK was
nu in Denemarken. In tijden is
het niet voorgekomen dat er zo’n
uitzinnig publiek zat. Sommige
ruiters hadden daar voordeel aan
en andere ruiters weer een na-
deel van. Er zullen paarden zijn
geweest die het laatste lijntje
doortrokken omdat ze een beetje
geholpen werden. Maar bij een
hele sensibele is dat wel moeilijk.
Het is wel een beetje oneerlijk als
er bij de ene ruiter wel wordt ge-
klapt en bij de andere ruiter niet.
Maar je kunt het publiek ook niet
gaan verplichten om bij iedereen
te klappen. Het publiek doet het
uit een soort enthousiasme.

Van: Marieke
Dit is wel een heel moeilijke
vraag. Bovendien denk ik niet
dat de kiss and cry-room invloed
heeft gehad op het klappen. Dit
stadion was zo groot. De kiss and
cry-room is maar een heel klein
stukje op de korte zijde waar het
team van de ruiter staat. Ik kan
me niet voorstellen dat je op dat
plekje echt invloed kunt hebben

over het hele stadion of ze wel of
niet mogen klappen. Ik heb wel
gezien dat ze gelijk stopten met
klappen als het paard niet goed
reageerde op het publiek.
Het heeft twee kanten. Het ene
paard kan misschien net wat beter
worden van het klappen en zijn
oefening net wat expressiever
laten zien en het andere paard
wordt er juist heel gespannen
door waardoor er een oefening
helemaal mislukt. Ik ben heel
benieuwd naar de mening van de
jury, want uiteindelijk is het aan
de jury wat zij hiermee moeten of
kunnen doen. Het is vooral heel
moeilijk voor de juryleden om
hier eerlijke punten op te geven.
Op dit soort dingen kun je je ei-
genlijk niet voorbereiden. Het
geeft wel extra sfeer aan de hele
wedstrijd, zowel voor publiek als
voor de ruiter geeft het een extra
kick-gevoel als het goed uitpakt.
En er zijn meer wedstrijden waar
het wordt gedaan. In Aken en op
de grotere wedstrijden in Amerika
is het ook vaste prik dat ze klap-
pen.

Op het WK dressuur in Herning klapte het Deense publiek bij
veel combinaties mee als ze de laatste lijn op kwamen. Geweldig
voor de atmosfeer, maar het beïnvloedde soms wel de prestatie.
En bij favoriet Catherine Laudrup-Dufour bleef het plotseling
stil…. Moet de FEI regels opstellen om dit tegen te gaan? Of zou
dat betutteling zijn van iets wat in aanleg juist heel mooi is: be-
trokkenheid van het publiek.

Veiligheid gaat voor traditie, ook
bij tuigpaardsport

De KNHS staat niet toe dat aan-
gespannen rijders zonder veilig-
heidshelm op het NHC rijden. Ook
‘traditioneel gerij’ dient aan de
nieuwe eisen te voldoen. Is dat
een moedig besluit waarmee
consequent wordt vastgehouden aan veiligheidseisen waarmee nie-
mand het oneens kan zijn, of is het een inbreuk op een waardevolle
traditie en is het doodzonde dat we veel aangespannen rubrieken
nu niet meer in Ermelo kunnen bewonderen? De meerderheid van
de respondenten op Horses.nl vindt met name dat laatste.

EENS ONEENS
34% 66%

POLL

REAGEER VIA HORSES.NL

@

Informaticaweg 3
7007 CP Doetinchem
Telefoon redactie: (088) 29 44 900
E-mail redactie: [email protected]
Website: www.horses.nl/paardenkrant
ISSN: 2543-134X

Redactie
Dirk Willem Rosie (hoofdredacteur),
Melanie Brevink-van Dijk (bladcoördinator),
Esther Berendsen, Tamara van de Krol,
Jacquelien van Tartwijk

Secretariaat
Willy Prange

Vaste medewerkers
Eva van den Adel, Geert Bouius, Arnout Coppieters,
Koen Cromheecke, Martina Berk, Johanna Faber,
Bettine van Harselaar, Chris de Heer, Ria Hekkert,
Rick Helmink, Ferry Hollander, Mirjam Hommes,
Ellen Liem, Christine Linneweever, Dinette
Neuteboom, Sandra Nieuwendijk, Savannah
Pieters, Peter Poppelaars, Leontien Ruissen, Wendy
Scholten, Corine Schreuder, Jeroen Slot, Marlien
Smit, Nancy Versluis-Borsboom, Rosan Wilts

Abonnementen
Abonnementsovereenkomsten worden
uitsluitend aangegaan door Eisma Media B.V.,
namens wie de uitgever de abonnementen
verzorgt.
De Paardenkrant verschijnt zondag (nieuwsbrief)
en woensdag. Daarnaast verschijnen per jaar
een aantal themanummers en specials.

Eisma Media Groep Abonneeservice,
Daalakkersweg 2-72, 5641 JA Eindhoven,
telefoon (088) 22 66 647,
telefax (088) 22 66 675,
e-mail [email protected]

Abonnementen kunnen op elk gewenst tijdstip
ingaan. Opgave via www.horses.nl/paardenkrant
of via Abonneeservice. Abonnementen lopen
automatisch door, tenzij 30 dagen voor de
vervaldatum wordt opgezegd.

Ook voor informatie over uw lopende
abonne ment kunt u contact opnemen met
Abonneeservice. Een proefabonnement stopt
automatisch.

Abonnementsprijs (incl. btw)
Paardenkrant print jaar: € 456,71
Paardenkrant online jaar: € 166,75
Paardenkrant kwartaal: € 120,34
Horses Premium maand: € 2,99
Jaarabonnementen België en overige landen op
aanvraag.

Commercieel manager:
Jeroen van der Molen

Advertentieverkoop
Telefoon Springertjes (088) 29 44 980
Cindy Haentjens (088) 29 44 980
Marloes van der Holst (088) 29 44 828
E-mail [email protected]
Afsluittijdstip advertenties: twee dagen voor
verschijnen om 11.00 uur

Marketing
Lotte Wijnands (088) 29 44 981
E-mail [email protected]

Uitgever: Jeroen van der Molen
Directie: Egbert van Hes (alg. directeur)

Vormgeving en prepress: ZeeDesign, Witmarsum
Drukker: Persgroep Amsterdam

Bezorging: PostNL
Bij klachten over bezorging: bel (088) 22 66 647

© Niets uit deze uitgave mag zonder schrifte lijke toestemming van
de uitgever worden overgenomen op welke manier dan ook.

Eisma Media Groep, waarvan
dit vakblad onderdeel is, legt
uw klantgegevens vast voor de

uitvoering van de (abonnements)- overeenkomst, of wanneer u in
het kader van dienstverlening contact heeft met Eisma Media Groep.
Ook als u dat niet expliciet heeft aangegeven kunt u per e-mail
over gelijksoortige producten en diensten van Eisma Media Groep
worden geïnformeerd, tenzij u daartegen bezwaar maakt. Als u geen
prijs stelt op informatie of aanbiedingen per e-mail dan kunt u dit
aangeven op [email protected]
Voor meer informatie verwijzen wij u naar het privacystatement op
www.eismabusinessmedia/privacy-statement.