Pagina 4 van: Paardenkrant 35 – 2021
Kort na de landenwedstrijd over-
heerst de blijdschap bij de drie
teamruiters. “Als je allemaal goede
proeven kunt rijden, misschien wel
je beste proeven ooit, op het mo-
ment dat het er om gaat, het mo-
ment waar je vijf jaar naar
toegewerkt hebt, kun je alleen maar
heel blij en tevreden en trots zijn”,
concludeert Sanne Voets. “We heb-
ben echt gereden voor wat we
waard zijn”, vindt ook Rixt van der
Horst. “We kunnen onszelf dus ook
niks kwalijk nemen.” Frank Hos-
mar, die met Alphaville N.O.P. (v.
Sandreo) naar 74,814% reed in
Grade V, heeft iets meer moeite met
de uitslag. “We hadden gehoopt op
goud en als ik kijk naar de proef die
ik vandaag heb gereden en de proef
van eerder deze week, dat is ge-
woon een wereld van verschil. Al-
leen in de punten niet, dus dat is
gewoon doodzonde. Dus ja, ik heb
wel een klein beetje het gevoel dat
ik hen teleurgesteld heb.”
Niet de punten
Voets en Van der Horst ontkennen
dat in alle toonaarden. “Frank, je
hebt gedaan wat je kon en zo sim-
pel is het”, aldus Voets. Van der
Horst vult aan: “Je hebt zo goed ge-
reden, daarna is het niet meer in
jouw handen.” “Er is ook niks fout
gegaan”, bevestigt Hosmar. “Mijn
paard was super. Ik was zó blij toen
ik de ring uit kwam… Van de week
was ik niet blij. Toen had ik foutjes,
allemaal kleine dingetjes stapelden
zich op. Vandaag was heel anders:
elke pas die hij zette was van mij.
Dat is een topgevoel en dan hoop je
ook dat je de punten krijgt die daar-
bij horen. Als ik van de week beter
had gereden had ik misschien nu
hogere punten gehad, zo zie ik het
dan een beetje. Maar goed, ik ben
superblij met de zilveren medaille
hoor!” In de individuele test won
Hosmar met 73,405% alsnog de
bronzen medaille.
Koele koppen
“Het is nog nooit zo close ge-
weest”, vertelde de uitgelaten
bondscoach Joyce van Rooijen-
Heuitink. “Dit is een zilveren me-
daille met een gouden rand. Frank,
Rixt en Sanne hebben zo goed ge-
reden. Het zijn ruiters met zulke
koele koppen. Sanne zei, voordat ze
als laatste van ons team de ring in
moest: ‘ik pak ze.’” Ze vervolgt:
“Nog nooit wonnen we zilver in de
landenwedstrijd op de Paralympi-
sche Spelen.” Als het aan Van
Rooijen ligt is er over drie jaar
goud in Parijs “Dat moet mogelijk
zijn. We hebben in Nederland zo-
veel talent en zoveel goede paarden
en ruiters. Ik zie dat wel zitten.”
“Het is nog nooit zo spannend ge-
weest”, zei ook Sanne Voets, die als
laatste starter de meeste druk had
en wederom liet zien daar heel goed
mee om te kunnen gaan. Haar proef
werd beloond met 78,20% en dat
bleek net niet genoeg om de Britten
van het goud af te houden. “Het
doel was om mijn beste proef ooit
te rijden. Dat is gelukt”, aldus een
tevreden Voets. “Geen van ons
heeft fouten gemaakt en dat moet
ook in dit format waarbij er geen
streepresultaat is voor het team. Dat
is gewoon heel goed.”
‘Als een pro’
Volgens de drie is ook de teamsfeer
debet aan het succes van Team
Oranje. “We kunnen met z’n drieën
en ook met Maud de Reu die er nu
voor het eerst bij is, ontzettend
goed. De sfeer was vanaf de lucht-
haven, of eigenlijk al vanaf de qua-
rantaine in Aken, super.” Voets:
“Maud is nog piepjong en draait
haar eerste Paralympische spelen,
maar staat hier echt als een pro. Ze
heeft de eerste dag een teleurstelling
te verwerken gehad, haar paard
schrok en daardoor haalde ze de in-
dividuele finale, waarin ze echt wel
thuishoorde, net niet. Maar ze heeft
heel snel de knop omgezet. Van
even balen en teleurgesteld zijn naar
er weer zijn voor de rest van het
team, naar helpen waar ze kon en
ons aanmoedigen. Dat vind ik ook
echt wel een compliment waard.”
Sanne, Frank en Rixt naar bijna-goud in spannende landenstrijd
»Vervolg van voorpagina
TOKIO – Met 0,656% hield het ongeslagen Britse paralympische
team de Nederlanders in Tokio van de gouden medaille. Een zil-
veren plak dus, maar voor bondscoach Joyce van Rooijen-Heui-
tink is het er wel één met een gouden randje. Eén waarmee die
ultieme gouden medaille in Parijs over drie jaar binnen handbe-
reik lijkt te zijn. “Ik zie dat wel zitten.”
Alle lof van Sanne Voets is voor haar vosruin. “Als je op een paard zit als De-
mantur, dan geniet je gewoon.”
De eerste zilveren teammedaille voor de Nederlandse paradressuurruiters, ook voor het eerst zonder streepresultaat. Nog
niet eerder was de gouden teammedaille zo dichtbij. Van links naar rechts Sanne Voets, Frank Hosmar en Rixt van der
Horst. FOTO’S FEI/LIZ GREGG
Blijdschap bij Frank Hosmar als hij de ring uitkomt in de landenstrijd. Het pun-
tentotaal op het scorebord stemt hem daarna wat minder tevreden.
Pech voor Rixt van der Horst
De Paralympische Spelen zijn vroegtijdig ten einde gekomen voor Rixt van der
Horst en Findsley N.O.P. (Belissimo M x Obelisk). De merrie struikelde op onge-
lukkige wijze tijdens het wandelen. Uit voorzorg werden er in de kliniek een aan-
tal diagnostische onderzoeken uitgevoerd. Van der Horst is positief, maar stelt
de gezondheid en het welzijn van de merrie boven alles en meldde af voor de
Kür. “Finn wordt goed verzorgd en is in goede handen hier”, schrijft de amazone
op haar Facebook-pagina.
Ultiem voorbereid
De in Tokio met twee gouden en één zilveren medaille bekroonde Sanne Voets
geeft in de interviews alle eer aan haar dertienjarige paard Demantur RS2 N.O.P.
(Vivaldi x Elcaro). “Als je op een paard zit als Demantur dan geniet je gewoon”,
zei ze onder andere na de eerste gouden proef, de Individuele proef. En na de
Kür op muziek: “Demantur is een heel talentvol paard. Hij heeft zoveel expressie
in zijn beweging en zoveel souplesse.”
Een andere succesfactor lijkt de gedegen voorbereiding van de amazone. Zo
reed ze zelfs in een verwarmde binnenmanege om de omstandigheden in Tokio
na te bootsen. In de speciaal geprepareerde manege in Schaijk trainde ze twee
weken aaneengesloten, onder begeleiding van inspanningsfysioloog Carolien
Munsters. “We hadden niet zo’n warme zomer in Nederland, dus ik heb getraind
in een manege waar we de temperatuur op lieten lopen tot 35 graden. Dat heeft
heel goed uitgepakt. Demantur had helemaal geen last van de temperatuur in
Tokio. Ook het koelen na het rijden vindt hij prima.”
Voets is de enige Nederlandse paardensporter in Tokio die zich op deze manier
heeft voorbereid op de omstandigheden. Tegen Omroep Brabant zegt ze daar-
over: “Ach ja, paardensport is nogal traditioneel. Niet iedereen gelooft in de mo-
gelijkheden die de wetenschap biedt.”
woensdag 1 september 2021 | 4PARADRESSUUR
Rixt van der Horst besloot haar elfjarige merrie Findsley N.O.P., hier op het
EK in Rotterdam, niet meer te starten in de Kür op muziek. FOTO WWW.ARND.NL