Pagina 5 van: Paardenkrant 37 – 2021

pit en gevoel aan zet

Blijdschap bij de Deense Cathrine Dufour, die met Bohemian (v. Bordeaux) een
stormachtig seizoen vol ups, maar ook grote downs meemaakte.

woensdag 15 september 2021 | 5DRESSUUR

van Olsts geweldenaar Everdale (v.

Lord Leatherdale). De hengst liep

drie persoonlijke records onder Fry,

die zoals altijd met veel bravoure

door de proeven stuurde. De hals-

lengte blijft een aandachtspunt, maar

Everdale heeft heel veel om dat mee

te compenseren. Als zesde in de kür

eindigde nog een ruiter die met veel

bravoure reed: de Fin Henri Ruoste

met de springgefokte Kontestro DB.

Na pech in Tokio – het paard raakte

gespannen van een cameraman die

een regenhoes over zijn apparatuur

gooide – maakte hij op het EK veel

goed. Met veel actie in de benen

marcheerde Kontestro door de baan,

maar iets meer swing over de rug

zou het hele beeld wel ten goede

komen.

Adelinde Cornelissen plaatste zich met Governor-STR (v. Totilas), na afmelding
van Minderhoud, voor de kür. Daar ontstond echter bloed aan de mond van Go-
vernor, waarop uitsluiting volgde.

door Bettine van Harselaar

Ben je tevreden na dit weekend?
“Nee, dat zeker niet. Maar we had-

den een team met jonge dieren met

weinig ervaring. Dat is gewoon zo.

En we misten Edward of een verge-

lijkbare topscoorder in het team. En

dan hadden we ook nog de pech dat

het met Hans Peter niet helemaal

ging zoals we het wilden. Dream

Boy had het hele jaar fijn gelopen,

dus dat het dit EK niet ging was

jammer, maar het blijft levend

spul.”

Wat moet er gebeuren om weer mee
te kunnen doen?
“We moeten hard aan het werk. Er

komen een paar combinaties met

potentie aan, ik hoop dat die ook

daadwerkelijk doorkomen. En ik

wil frequenter kadertrainingen op-

zetten. Beter een vinger aan de pols

houden, om te zien waar iedereen

staat en waar de verbeterpunten lig-

gen. En uiteindelijk ben je afhanke-

lijk van het moment, dat zag je nu

bijvoorbeeld aan Governor. Hij kán

goede scores neerzetten, maar dat

was er nu niet. Hij heeft na het NK

ook een groot stuk van het seizoen

gemist en zit nog in de opbouw.”

Op de WEG volgend jaar moet Ne-
derland bij de beste drie zitten om
zich te kwalificeren voor de Olym-
pische Spelen in Parijs. Is dat haal-
baar?
“Het wordt hard werken, maar in

principe moet het mogelijk zijn. Als

Edward met Toto of Total kan rij-

den, Emmelie er weer bij is en bij-

voorbeeld Dream Boy en een van

de paarden van Dinja in goede

vorm is dan zijn we een eind, en

wie weet wat er nog bij komt. Als

het in Herning niet lukt, dan is het

EK in 2023 de volgende mogelijk-

heid, daar kunnen de volgende drie

teams zich kwalificeren.”

Er zijn veel excuses de revue gepas-
seerd: onze paarden zijn nog jong,
hadden niet de vorm, we missen een
topman of -vrouw in het team, maar
hadden de andere teams dat ook
niet?
“Op dit moment mist ons team de

ervaring, in de zin van dat de jonge

paarden nog beter bevestigd moe-

ten worden. Vergeet niet dat het ene

negenjarige paard al super klaar

kan zijn voor het hogere werk,

maar dat het andere negen- of tien-

jarige paard nog meer tijd nodig

heeft. Daar moet je reëel in zijn, het

ene paard is het andere niet.”

Hoe zie jij jouw taak als bonds-
coach hierin, om het weer ‘de
goede kant op’ te krijgen?
“In de corona-tijd hebben we veel

kadertrainingen georganiseerd om

goed een beeld te houden. Maar ik

denk wel dat we binnenkort om de

tafel moeten gaan zitten en daarbij

strakke lijnen moeten uitstippelen

voor volgend jaar, om te zorgen

dat we de boel op orde hebben. Af-

dwingen kan ik het niet, maar ik

kan wel een trainingstraject opzet-

ten, momenten inlassen waarop

combinaties vormbehoud moeten

laten zien om te zorgen dat ieder-

een wakker blijft. Terugkijkend

naar het EK in Rotterdam durf ik

ook wel te zeggen dat we toen op

nog geen kilometer afstand een ge-

doodverfde medaillewinnaar

waren. Toch wonnen we zilver,

terwijl de Duitsers, Denen en Zwe-

den daar op volle sterkte aanwezig

waren. Soms moet het ook gewoon

net meezitten. We gaan in elk

geval niet bij de pakken neerzit-

ten.”

Van Silfhout moet aan de slag. Maar waarmee?
HAGEN – De prestaties van het Nederlandse dressuurteam dit

jaar stemmen weinig positief. Dat zag ook bondscoach Alex van

Silfhout, die meerdere keren aangaf dat we ‘aan de bak’ moeten.

Maar waarmee precies? De Paardenkrant ging met hem in ge-

sprek.

Bondscoach Alex van Silfhout is niet tevreden. “Ik wil frequenter kadertrainingen
opzetten. Beter een vinger aan de pols houden, om te zien waar iedereen staat
en waar de verbeterpunten liggen.”

Nog een combinatie in opkomst is

Daniel Bachmann Andersen, die een

jaar nadat hij bij Blue Hors een stal

vol wereldtoppers achterliet zich al-

weer meldt op topniveau. In de ne-

genjarige Marshall-Bell heeft hij een

toptalent, die eruit ziet alsof hij nog

veel groter kan groeien. De qua

looks niet eens heel aansprekende

vosruin heeft zo’n geweldig achter-

beengebruik dat hij het aan de voor-

kant soms amper kan verwerken. Ten

opzichte van enkele wedstrijden ge-

leden krijgt Bachmann de achterbe-

nen van de vos al steeds meer tot

bedaren, en lijkt hij tot grote dingen

in staat. Zweden was ook zonder Pa-

trik Kittel in goeden doen, met Ju-

liëtte Ramel (Buriël KH – v.

Osmium) en Therese Nilshagen

(Dante Weltino OLD – v. Danone)

voorop. Beide amazones hadden hun

paarden er optimaal voor staan, en

scoorden vette 80%+ scores in de

kür.

Minderhoud, Van Baalen
en Cornelissen
Hans Peter Minderhoud ging met

Glock’s Dream Boy N.O.P. (v. Vi-

valdi) als Nederlandse favoriet het

EK in. Een rol die het duo helaas niet

helemaal kon waarmaken. De hengst

was volgens Minderhoud fit terugge-

komen uit Tokio en oogde ook zo bij

aanvang van de Grand Prix. Er slo-

pen echter wat kleine rommeltjes in,

onder andere in de tweeërs en de zig-

zag, en de score kwam uit op

74,50%. In de Spécial begon Min-

derhoud de proef met een hoog

tempo, maar kon het energieke beeld

niet volhouden. Na ook nog enkele

serie-foutjes leek Dream Boy met

name in de galoptour wat vermoeid.

Het besluit om de hengst terug te

trekken voor de kür, omdat hij niet

zo goed aanvoelde als normaal, was

zeer begrijpelijk.

Tokio-teamlid Marlies van Baalen

reed in Hagen met Go Legend (v. To-

tilas) eigenlijk een zeer verdienste-

lijke Grand Prix, die foutloos en veel

beter was dan die in Japan. Dat

kwam in de punten niet echt tot uit-

drukking: met 72,53% scoorde ze

maar een fractie meer. In de Spécial

slopen echter teveel kleine rommel-

tjes, waarmee het duo zich niet plaat-

ste voor de kür. Wel voor de kür

plaatste zich Adelinde Cornelissen

met Governor-STR (v. Totilas), wel-

iswaar pas na de afmelding van Min-

derhoud. De hengst liet in Hagen

zeker op alle fronten zijn potentie en

mogelijkheden voor de toekomst

zien, maar het beeld werd steeds ver-

stoord door de veel te korte hals en

de mond die continu geopend was.

In de kür ontstond er bloed aan de

mond bij Governor, waarop uitslui-

ting volgde. Het applaus dat jurylid

Henning Lehrmann van het Duitse

publiek kreeg na de uitsluiting was

niet heel chique, maar wel veelzeg-

gend.

Rising star Dinja van Liere
Maar dan de rijzende ster van het

Nederlandse dressuurteam: Dinja

van Liere. Dit EK aanwezig in het

team met Haute Couture (v. Con-

naisseur). De vlugge, ijverige mer-

rie was in het imposante stadion in

Hagen bijzonder wakker, maar

werd door Van Liere handig rond-

gestuurd, met zelfs een negende

plaats in de Spécial en een tiende

plaats in de kür als resultaat. “Dit is

zo cool!” lacht ze uitgelaten. “Haute

Couture heeft fantastisch gepres-

teerd. In de kür hadden we een paar

foutjes. Het is ten eerste niet haar

eigen kür (maar die van Hermès) en

ze liep voor het laatst kür in het ZZ-

Zwaar. Ze schrok soms een beetje

van de muziek, bijvoorbeeld tijdens

de tweeërs komt er ineens een soort

beat onder, dus toen kregen we een

fout. Alles is ook zo snel gegaan,

dus ik wil niet klagen. Bijna tachtig

procent op een EK is mega. En dat

is met nog veel te verbeteren, en dat

gaan we ook zeker doen”, lacht ze

vastberaden.