Pagina 23 van: Paardenkrant 38 – 2021

door Jacquelien van Tartwijk

De navigatie leidt je ten zuiden van Tilburg door prach-

tige natuur via zandwegen naar stal Romp. Daar aan-

gekomen blijkt dat je er van de andere

kant over de verharde weg naartoe kunt

rijden. Door de poort bevindt zich

rechts de ‘veteranenwei’ waar een

ouder springpaard van zijn pensioen

mag genieten en gezelschap wordt

gehouden door een vrolijke witte

pony en een paard dat aan het reva-

lideren is. Een merrie met veulen is

dan net naar de stal gegaan in de op-

slagruimte om zo gescheiden te zijn

van de sportpaarden, waaronder

twee goedgekeurde hengsten.

Een bord in de tuin verwijst naar de

geboorte van zoontje Lio, net zeven

weken geleden. In de kleine maar

gezellige ontvangstruimte hangt een

levensgrote foto van Bert met de le-

gendarische hengst Mr Blue. Dat

geeft het gevoel dat hij er nog altijd

bij is. De familieband is hecht, dat

merk je aan alles. Trotse vader

Ruben wordt vergezeld door zijn

Zwitserse vrouw Florence en zoontje

Lio die zich heel tevreden in haar

armen nestelt. Broer Jesper is gekomen om te kunnen

vertellen over zijn activiteiten met zijn bedrijf in bo-

dems. Moeder Geralda Liewes komt er gezellig bij

nadat ze een ieder van een stuk taart heeft voorzien en

steekt vervolgens op stal waar nodig de handen uit de

mouwen.

Voetbalveld
Als jonge kereltjes laten de jongens Romp al van zich

horen. Naast het ponyrijden is Ruben dan nog regel-

matig op het voetbalveld te vinden. “Het liefst speelde

ik zaterdags voetbal en ging zondags op concours.”

Ruben weet zich bij de junioren en young riders in de

kijker te rijden. Zo werd hij in 2010 Nederlands kam-

pioen, won met het team brons op het EK en werd daar

individueel negende. Hij had inmiddels de keus ge-

maakt voor de sport en werkte als stalruiter bij Jos Lan-

sink, al heeft hij nog wel de propedeuse bedrijfskunde

gehaald. “Dat was in een periode dat Jos zelf ook nog

wedstrijden reed. Je komt op eigen benen te staan en

krijgt van een ander begeleiding. Daar leer je heel veel

van. Ik was 18 en misschien net jong genoeg , anders

had ik daar sportief gezien meer uit kunnen halen.” Op

zijn 22e ging Ruben eerst even naar huis en kwam er

achter dat de stap naar de senioren best groot is. “Er

moet heel wat gebeuren voor je daar in het team zit.”

Na twee jaar samen met zijn vader thuis, vertrok Ruben

toch weer, dit keer naar de Margaretha hoeve. “Ik wilde

graag verder komen in de sport en kreeg die kans van

meneer Berkhof.” In die drie jaar daar beleefde Ruben

sportief gezien een toptijd. “Ik heb daar mijn eerste lan-

denwedstrijd en kampioenschappen gereden bij de se-

nioren.’ Dat deed hij met Teavanta II C Z (v. Treasure

Z x Ahorn).

Na nog een klein jaar op een stal in Zwitserland koos

Ruben ervoor om definitief terug te gaan naar huis,

waar alle faciliteiten zijn en waarmee hij uit de voeten

kan. Hij richt zich vooral op de sport met paarden vanaf

een jaar of zes, zeven. “Je moet doen wat je goed kan.

Ik ben gewoon niet zo handig met die heel jonge paar-

den”, lacht de nu 31-jarige ruiter die zeker nog heel am-

bitieus is. Op stal staan twintig sportpaarden. Ongeveer

de helft van eigenaren en de helft in eigendom en daar-

van zijn er zo’n vijf voor de handel. Daarmee zet

Ruben zijn sportieve carrière voort, met als grote voor-

deel dat hij het management er omheen zelf mag bepa-

len.

Welzijn voorop
Volgens zijn broer is Ruben heel goed in het manage-

ment rondom het paard. “Hij kan heel goed een plan

maken om zo een paard op het juiste moment op zijn

best te laten zijn.” Daarin speelt voor Ruben het welzijn

van het paard een grote rol. “Je moet daarom soms het

plan wat aanpassen als het paard bijvoorbeeld een keer

niet zo goed aanvoelt. Dat horsemanship mis ik soms

wel bij ruiters op concours. Tegenwoordig zijn resul-

taten en een video het belangrijkste voor de handel, en

dat gaat vaak ten koste van de opleiding. Als ik een

nieuw paard op stal krijg met talent of potentie, probeer

ik daar een plan mee te maken. Waar willen we staan

over een half jaar of een jaar, en vaak lukt dat aardig.”

Naast de handel richt Ruben zich ook op de training en

begeleiding van veelal jonge, leergierige ruiters. “Mo-

menteel zijn hier twee jongens uit Jordanië.” Zij zijn

er voor een langere periode, hebben hun vijf paarden

er op stal staan in de overige boxen. Zij wonen elders

en volgen een studie in Nederland. Het woonhuis wordt

bemand door drie buitenlandse werknemers, zelf woont

het jonge gezin in Tilburg.

Meer belangstelling
Komend weekeinde gaat Ruben met Blom’s Jandino

(Dexter R x Sam R) naar het WK op Zangersheide

waarvoor ze zich tijdens de Blom Cup in Valkenswaard

overtuigend selecteerden. “Een kampioenschap is toch

net weer een ander podium dan de reguliere wedstrij-

den. Er is meer belangstelling en ik rijd graag een keer

concoursen op plekken waar ze niet elke week zijn.”

In elk geval heeft Ruben veel plezier in het werk wat

hij doet. “Je doet iets zolang je het leuk vindt Als je het

niet meer leuk vindt, moet je wat anders gaan doen. Ik

rijd graag de paarden op het niveau waarop ze moeten

lopen en dan vind ik het ook wel mooi om er eentje te

verkopen.” En dan lonkt dat allerhoogste niveau. “Ik

hoop dat dat ook met mijn eigen onderneming een keer

gaat lukken.” Naast de ervaren Bugatty Go (v. Con-

corde) staan er een aantal zeven- en achtjarigen te trap-

pelen die het de komende jaren moeten gaan doen.

Romp Equestrian gaat voor springsport op niveau
Horsemanship richting wedstrijd speelt hoofdrol bij Ruben Romp

De familieband is hecht. Van links naar rechts moeder Geralda, Jesper, Ruben en zijn Zwitserse vrouw Florence met zeven
weken oude zoontje Lio. FOTO’S PAARDENKRANT/JACQUELIEN VAN TARTWIJK

Nooit meer op een paard
“Ik zit nu hele dagen op de trekker en nooit meer op een paard”, lacht Jesper
Romp, de jongste 24-jarige broer. Jesper die veel ervaring in de springsport op-
deed bij de stal van de gebroeders Schröder, heeft ook nog een periode samen
met Ruben voor Audi gereden. Vier jaar geleden hing hij de rijlaarzen aan de
wilgen en heeft zijn weg gevonden in de aanleg van bodems met het bedrijf
VR-sportbodems “Onze markt is nu vooral in Nederland, maar we hebben ook
veel aanvragen vanuit het buitenland. We willen gezonde bodems voor paard
en ruiter leveren, zowel thuis voor de training als wedstrijdbodems.” Oudste broer
Remon heeft tot zijn 18e gereden en daarna gekozen voor een studie en loop-
baan buiten de paarden. De belangstelling is gebleven. “Hij was twee weken
geleden nog komen kijken in Brussel”, aldus Ruben.

woensdag 22 september 2021 | 23ONDERNEMER

GOIRLE – Na een rijke ervaring op vooraanstaande

springstallen neemt Ruben Romp in 2018 het besluit om de-

finitief naar huis te komen. Hij wordt meteen geconfron-

teerd met het plotselinge verlies van zijn vader Bert Romp.

Diens gedachtegoed meedragend zet hij Romp Equestrian

voort, terwijl broers Remon en Jesper hun eigen weg heb-

ben gevonden. Rijden op niveau en daartoe opleiden, daar

gaat het vooral om bij Ruben. Daarnaast blijft de wens zich

weer naar de absolute top te begeven overeind. “Maar met

rijden alleen lukt mij dat nog niet, daar hoort handel en be-

geleiding bij om het bedrijf draaiende te houden.”

Bedrijfsgegevens
Romp Equestrian
3 hectare bedrijfsruimte
25 grote individuele stallen
Buitenpiste 80 x 40
Binnenrijhal 50 x 25
Stapmolen
Logeercirkel
Diverse paddocks
Twee grotere weides
Aantal kleine weides

Op stal staan twintig sportpaarden. Ongeveer de helft van
eigenaren en de helft in eigendom en daarvan zijn er zo’n
vijf voor de handel.

Ruben met Blom’s Jandino (v. Dexter R) tijdens de Blom
Cup in Valkenswaard, waar ze zich overtuigend selecteer-
den voor het WK in Lanaken.