Pagina 23 van: Paardenkrant 39 – 2021
Beste Malin,
We kennen elkaar al heel lang,
sinds ik een junior- en young rider
was. Van 1999 tot 2003 waren we
bijna buren van elkaar. Wij woon-
den toen tien minuten van elkaar af.
Ik ben heel vaak bij jou thuis ge-
weest om op dinsdag te trainen. Het
was voor mij niet alleen motiverend
om de trainingen mee te maken
maar we hebben ook veel plezier
met elkaar gehad. Op die manier
kennen we elkaar dus. Vanaf het
begin van het leven in de paarden.
Verhuisd
Op dit moment woon ik in Kessel.
De eerste week van april zijn we
hiernaartoe verhuisd. Onze zoon
was toen net geboren. De bouw was
het jaar daarvoor al gestart, op de
eerste dag van juni. We hebben de
boerderij vanuit het niets opge-
bouwd. Doordat ik door corona
minder wedstrijden reed, had ik wel
meer tijd voor de boerderij. Ik kon
het project draaiende houden. We
zijn er heel erg blij mee. Steeds
meer is af, al denk ik dat het nooit
helemaal af zal zijn. Maar alles
werkt.
Wij vinden het allebei heel leuk om
in Nederland te wonen. Janika had
wel al een paar jaar in Nederland
gewoond, dus zij wist al dat ze dat
leuk zou vinden. Ik heb zelf vijftien
jaar in Duitsland gewoond. Ik was
echt toe aan verandering. We von-
den Nederland allebei leuk, én het
is ook dichtbij de wedstrijden. Ei-
genlijk was het puur toeval dat we
naar deze plek zijn wezen kijken.
Vanwege de locatie was het zeer
geschikt, dichtbij diverse landen.
Het ligt heel centraal. De luchtha-
ven is hier ook dichtbij. Voor wat
wij doen, is het dé perfecte plek.
Veel geluk gehad
Uiteindelijk hebben we heel veel
geluk gehad dat het allemaal op zijn
plek is gevallen. Als corona er bij-
voorbeeld niet zou zijn geweest en
de Olympische Spelen hadden in
2020 plaatsgevonden, dan weet ik
zeker dat we dit niet hadden mee-
gemaakt. Want H&M All In was
toen niet in vorm. En mijn paard
King Edward had ook nog niet de
ervaring die hij later in Tokio wel
had.
Als ik eerlijk ben, was het een
beetje geluk en een ongelofelijk
moment dat alles samenkwam in
Tokio. Natuurlijk gingen wij drieën
als ruiters daar maar om één reden
naartoe. We wilden maar één ding:
en dat was goud. We waren heel
vastberaden. Dat heeft natuurlijk
ook verschil gemaakt.
We hebben niks over het hoofd ge-
zien. We stonden er, samen met de
chef d’equipe, alle mensen erom-
heen, en een geweldige support. We
voelden ons heel sterk. Het was on-
gelofelijk hoe het samenviel. Dat je
drie paarden en ruitercombinaties
hebt zoals dit, in hetzelfde team op
hetzelfde moment.
Toekomst
Op dit moment wil ik in de toe-
komst blijven doen wat ik nu doe.
We hebben onze paarden en ik train
de Zweedse springamazone Eve-
lina Tovek. Het is mijn doel om
wedstrijden te blijven rijden op het
hoogste niveau. De toekomst zal
het uitwijzen of dat gaat lukken en
of het steeds weer lukt om goede
paarden te vinden. Alles moet mee-
zitten. We zullen wel zien. Eén dag
tegelijk. Als je een boerderij hebt,
moet je aan heel veel dingen den-
ken. We hebben het onszelf wel zo
gemakkelijk mogelijk gemaakt om
hier te werken. De plek is niet zo
heel groot.
We doen wat mogelijk is, en wat
we aankunnen. En we proberen een
beetje van het leven te genieten. We
bekijken het week voor week.
Soms moet je meegaan met de situ-
atie. Je weet nooit wat je morgen te
wachten staat. Het is altijd mogelijk
dat een paard geblesseerd raakt. Of
ikzelf. Ik neem het zoals het komt.
Ik heb een stel fijne paarden. Het
jongste paard dat ik heb is zeven
jaar. De tijd zal het leren. Ik probeer
mijn best te doen met wat ik heb.
We zien wel hoever ik daarmee
kom.
Ik geef springruiter Michel Hendrix
de taak om een vervolg te geven
aan de Kettingbrief. Hij is een
goede vriend van mij en mijn buur-
man. Ik ken hem ook al heel erg
lang.
Het was ongelofelijk hoe het samenviel
Beste Michel,
Jij behoort ook tot de generatie die het langzaam overneemt
van de ouders. Je hebt ook veel te managen. Vertel eens meer
over jouw toekomst en die van jouw neef Timothy. Jullie
nemen het bedrijf over dat Paul, jouw vader en Emile, je oom,
hebben opgebouwd. Dat is iets heel groots en indrukwekkends
geworden door de jaren. Dat lijkt me ook niet zo makkelijk.
Het is interessant om van jou te horen hoe je de toekomst voor
je ziet en deze generatieswitch.
Met vriendelijke groet,
Henrik von Eckermann
Twee Zweedse springruiters, die tot het Olympisch springteam
behoorden dat in Tokio teamgoud won, hebben het stokje aan
elkaar doorgegeven. Henrik von Eckermann kreeg het stokje
van Malin Baryard Johnson. Von Eckermann leverde in Japan
een uitzonderlijke prestatie door elke wedstrijddag foutloos te
blijven. Wat hem ook interessant maakt is dat hij zich dit jaar
samen met zijn partner, de Zwitserse springamazone Janika
Sprunger, in Nederland heeft gevestigd op Cyor Stables, een
nieuwe accommodatie in het Limburgse Kessel. Malin Bar-
yard Johnsson is benieuwd hoe hij deze verhuizing en het
Olympische teamgoud heeft ervaren. Aankomende editie zijn
we bij Von Eckermann’s nieuwe buurman: springruiter Mi-
chel Hendrix.
De Kettingbrief
Malin Baryard Johnsson – Henrik von Eckermann – Michel Hendrix
FO
TO
W
W
W
.A
RN
D
.N
L
woensdag 29 september 2021 | 23KETTINGBRIEF
Ik ben heel vaak
bij jou thuis geweest om op dinsdag
te trainen
Eigenlijk was het puur toeval dat we
naar deze plek zijn wezen kijken