Pagina 4 van: Paardenkrant 39 – 2021

door Esther Berendsen

Achteraf is het altijd makkelijk pra-

ten, maar hier en daar leken het echt

perfect geregisseerde optredens van

de Duitse topruiters en de bijbeho-

rende hengstenhouders. Neem het

verhaal van Dominator 2000 Z. Eerst

liet hij zien dat hij weer in topvorm

is in de Sires of The World. Op één

honderdste van een seconde na won

Christian Ahlmann deze rubriek met

zijn ‘Domi’. Twee dagen later schit-

teren twee van zijn zonen in de finale

van de vijfjarigen. Met Querido VG

Z (mv. Chellano) wordt Ahlmann

Wereldkampioen. Stalruiter Ange-

lique Rüsen eindigt met Diabolo van

Bets Z (mv Cassini II) op de negende

plaats. Mooier kan bijna niet.

Zonder plan
De praktijk is echter wat weerbarsti-

ger. Zo geeft Ahlmann toe dat hij

nooit verwachtte te winnen met deze

onervaren hengst. “Hij is een week

of vier, vijf geleden teruggekomen

van een heel druk dekseizoen. Ik heb

één oefenwedstrijd met hem gere-

den, dat ging goed, en toen kwamen

we hier; een totaal ander niveau. We

zijn overtuigd van zijn kwaliteit,

maar het was echt afwachten hoe hij

zou reageren. We hebben het dag

voor dag bekeken.” Vanwege het ge-

brek aan barrage-ervaring met Que-

rido begon Ahlmann zonder plan aan

deze opgave. “Ik heb op gevoel be-

paald waar ik binnendoor kon of een

galopsprong weg zou kunnen laten.

Je kon hier en daar zien dat hij niet

zo goed wist wat hij aan het doen

was, soms was hij aan het bokken…

Maar je zag ook zijn kwaliteit: iedere

sprong is hetzelfde; heel voorzichtig,

heel slim. Het hele Zangersheide-

team is heel trots op dit paard. Het

maakt de cirkel rond.”

De vraag is nu of de nakomelingen

van Dominator beter worden dan

hun vader. “Het zijn grote voetspo-

ren om te vullen voor de kinderen

van Dominator”, aldus Ahlmann.

“Maar Zangersheide heeft al heel

veel goede nakomelingen, en andere

fokkers hebben die ook. Dus ik ver-

wacht dat die nakomelingen wel de-

gelijk in die grote voetsporen zullen

treden.” Ze hebben namelijk alles

voor de grote sport, weet de toprui-

ter, onder andere het fantastisch ka-

rakter. Paarden waar we meer van

gaan horen dus. Net als van Domi-

nator zelf, belooft de Duitser. “Hij

kan nog doorgroeien naar een nog

hoger niveau.”

Groene ruiter
Totaal anders is het verhaal van de

bronzen medaillewinnaar, Nicole

Eggens. Ze kocht haar merrie Lo-

harna-P (Carrera VDL x Burggraaf)

als jaarling van fokker Ben Platzer.

En heeft, voor zover mogelijk met

corona, haar huiswerk wel gedaan

met haar paard. “In ons geval is de

ruiter groener dan het paard”, zegt ze

lachend. Eggens heeft zeven paarden

op stal, maar noemt zichzelf een

echte amateur. “Ik heb een tijdje bij

Daan van Geel gewerkt en daar veel

geleerd, maar heb besloten toch meer

met mijn opleiding te gaan doen. Ik

heb nu een parttime baan en het rij-

den is puur hobby.”

Wel een hobby die serieus en ambi-

tieus aangepakt wordt. “Ik heb nog

nooit een paard voor het hogere ni-

veau gehad en ik hoop en denk dat

dit er een is. Ze is scherp, maar niet

bang en wil echt van het hout afblij-

ven.” Tot spijt van Loharna’s fokker

is Eggens niet van plan om de merrie

te laten spoelen. Platzer: “Ik probeer

haar al twee jaar over te halen, maar

ze wil niet.” Lachend: “Maar ik blijf

het gewoon proberen hoor.” Nicole,

die spoelen niet aandurft vanwege

verhalen over slechte ervaringen met

spoelen: “De sport vind ik nu het be-

langrijkst. Het is natuurlijk wel een

voordeel van een merrie dat je er

mee zou kunnen fokken als je om

wat voor reden dan ook niet meer

kan rijden. Maar voorlopig is dat niet

aan de orde!”

Wakker
De stam, die voor Platzer begon bij

de Indoctro-merrie Oharna, wordt

met deze aansprekende resultaten

natuurlijk wel interessanter. Platzer

is weloverwogen te werk gegaan.

“Oharna was net een volbloed, met

Burggraaf heb ik er vermogen aan

toegevoegd en dat is wel gelukt: Vi-

antha-P, de moeder van Loharna, is

de vijfde prestatiemerrie op rij. Car-

rera heb ik gekozen vanwege zijn

prestaties – als hij geen blessure

had gekregen was hij ongetwijfeld

veel verder gekomen – en omdat ik

het een modern paard vind om te

zien. De paarden in deze stam zijn

veelal wakkere maar wel eerlijke

paarden, waar je eerst een band

mee op moet bouwen. Daarom ben

ik zo blij dat deze merrie bij Nicole

terecht is gekomen: zij doet dat echt

heel goed en ik kan het van dichtbij

volgen. Nicole heeft nog twee na-

WK Jonge Springpaarden: dé plek om je be

Christian Ahlmann had nooit verwacht te winnen met de voortreffelijke springende maar nog zeer groene Dominator-zoon
Querido VG Z. FOTO’S PAARDENKRANT / JACQUELIEN VAN TARTWIJK

»Vervolg van voorpagina
LANAKEN – Philipp Weishaupt wist al heel lang waar zijn Coros

(Cornet Obolensky x Arpeggio) toe in staat was. En de Duitse fok-

kers kenden hem ook al van het Bundeschampionat. Maar Weis-

haupt wilde de rest van de wereld ook graag laten zien hoeveel

kwaliteit deze zesjarige Westfaler hengst heeft. Dus zette hij zijn

beste beentje voor in Lanaken en belandde op het hoogste podium.

Een soortgelijk verhaal geldt voor Christian Ahlmann en zijn vijf-

jarige Dominator-zoon Querido VG Z. Kortom: topruiters en

hengstenhouders gebruiken dit Wereldkampioenschap om te laten

zien waar hun paarden toe in staat zijn.

Philip Weishaupt heeft zijn doel, de wereld laten zien hoe geweldig zijn hengst
Coros (v. Cornet Obolensky) is, bereikt.

De tweede plek bij de vijfjarigen werd opgeëist door Arnaud Gaublomme met het
fokproduct van vader Koen: BWP’er Quabriolet van het Bildeken (Anakin van Schut-
tershof x Burggraaf).

woensdag 29 september 2021 | 4SPRINGEN

Vaste kracht Gerben Morsink:
‘Even slikken en weer door’
Weinig Nederlandse ruiters hebben zo veel uren doorgebracht in de ringen van La-
naken als Gerben Morsink. Dit jaar schopte hij het tot de finale met de vijfjarige Calida
Z (Cornet Obolensky x Carthago), de zevenjarige Carina Z (Carthino Z x Guidam) en
de even oude Colina Z (C-Ingmar x Carthago, uit dezelfde moeder als Calida Z). Met
de vijfjarige merrie haalde hij de barrage en werd hij achtste, bij de zevenjarigen
lukte het wat minder en restte er een 27e en 29e plaats. “Voor die achtste plaats
had ik vooraf getekend hoor, zeker omdat die merrie nog niet zoveel ervaring heeft
opgedaan door coronaperikelen en buitenlandse wedstrijden. Een jaar geleden liep
ze nog met een veulen aan de voet. Maar van wat er gebeurde bij de zevenjarigen
baalde ik wel even flink. Vooral van de manier waarop ik de driesprong inreed; dat
deed ik vrij goedkoop en dat kan gewoon echt niet op dit niveau. Maar goed, even
slikken en weer doorgaan.”
Dat hij drie paarden mocht starten op zondag is natuurlijk al knap. Alle kwalificaties
foutloos rijden en de finales halen, schrijft Morsink vooral toe aan zijn paarden. “Dat
ik inmiddels de nodige ervaring heb, helpt natuurlijk ook mee. Maar het is vooral dat
dit heel competitieve paarden zijn die geen fouten willen maken. Als je die niet hebt,
red je het hier niet. Dat zag je bijvoorbeeld heel mooi bij de vijfjarige Cornet. Halver-
wege het parcours maakte ze een slinger en ging 2,5 meter te vroeg af, omdat een
rem dan nog ontbreekt. Maar met een reuzesprong zorgde ze er wel voor dat we
veilig aan de overkant kwamen.”

Met Cornet-dochter Calida Z behaalde Gerben Morsink de achtste plaats bij de
vijfjarigen. “Vooraf had ik daarvoor getekend.”