Pagina 5 van: Paardenkrant 41 – 2021

door Esther Berendsen

Van de acht Nederlandse combina-

ties behaalde de helft de finish van

de cross. De overige vier

ruiters/amazones kwamen ten val:

teamruiter Jordy Wilken op hinder-

nis 25, Willemina van der Goes-

Petter op 13, Laura Hoogeveen op

27 en Merel Blom (met Ceda) op

20, het water. Thierry van Reine

wist als enige individuele deelne-

mer foutloos te blijven in de cross.

Helaas werd zijn blijdschap bij bin-

nenkomst de kop in gedrukt door

het bericht dat hij gediskwalificeerd

was vanwege een gemiste vlag. Dat

besluit werd, na het bekijken van de

video’s, teruggedraaid. Vijf balken

in het springparcours bracht de

jonge ruiter (21) met zijn fris

ogende ACSI Harry Belafonte (18)

onderin de uitslagenlijst, maar wel

het brons in het Nederlands kampi-

oenschap.

Meer en beter
Het zegt genoeg over de Neder-

landse resultaten. Volgens bonds-

coach Andrew Heffernan vertelde

afgelopen weekend hem echter niks

wat hij nog niet wist. “Er is werk

aan de winkel.” Dat werk is in te

delen in drie onderdelen: rijden, in-

stelling en paarden. “Als eerste

moeten we beter gaan rijden. Een

nieuwe, meer gestructureerde ma-

nier van trainingen kan daar een

bijdrage aan leveren. Dat plan is

nog niet goedgekeurd, dus heel veel

meer kan ik er nu nog niet over ver-

tellen. Ten tweede moeten de Ne-

derlandse ruiters de manier van

denken hier en daar wat verande-

ren. We moeten niet blijven denken

dat we steeds pech hebben, maar

werken aan beter worden. Daar

moeten we ons op concentreren. En

tot slot, en dat is misschien wel het

allerbelangrijkst: we moeten men-

sen vinden die willen investeren in

goede paarden voor de Nederlandse

ruiters. We hebben niet alleen be-

tere, maar ook meer paarden nodig

die mee kunnen op het hoogste ni-

veau.”

Syndicaten gezocht
Die roep om geldschieters is niet

nieuw. “Ik roep dit al sinds ik hier-

aan begonnen ben begin 2020. Het

is een proces, maar allesbehalve

makkelijk. Nederlanders zijn over

het algemeen niet bereid om geld

op tafel te leggen voor eventing-

paarden. In Boekelo zag je ook

weer dat de ruiters uit alle grote

eventingnaties – Engeland, Frank-

rijk, Duitsland, Amerika – op pad

waren met hun eigenaren. Terwijl

de Nederlandse paarden bijna alle-

maal in eigen bezit zijn. En dat is

niet omdat de Nederlandse ruiters

zo rijk zijn! We moeten blijven

werken aan syndicaten die willen

investeren in paarden. Want hoe

goed je ook bent, zonder heel goed

paard ben je nergens.”

De bondscoach verwijst dan onder

andere naar Tim Lips. “Ik weet

zeker dat een ruiter als hij in Enge-

land paarden aangeboden zou krij-

gen. Waarom dat hier niet lukt?

Vertel het maar! En als je een idee

hebt over hoe we mensen bereid

krijgen om te investeren hoor ik het

heel graag. Dat vind ik wel eens

lastig in Nederland: iedereen blijft

roepen dat het ‘shit’ is. Maar ik

hoor weinig ideeën of oplossingen.

Ik ben absoluut vastbesloten om de

kwalificatie voor Parijs rond te krij-

gen. Maar daarbij is iedere hulp

meer dan welkom.”

‘Waar een wil is ’
Ook de kersverse Nederlands kam-

pioen heeft de oplossing niet voor-

handen. “Nee, Herby zal ik

voorlopig nog niet starten. En an-

dere paarden heb ik op korte ter-

mijn niet voor dit niveau.

Misschien zal ik nog een ander

paard van een Chinese klant star-

ten. In andere landen wordt inder-

daad volop geïnvesteerd in

paarden, terwijl wij het moeten

hebben van zelf opleiden en niet

verkopen. We willen graag sporten,

maar dat moet ook betaald worden.

Van het prijzengeld kunnen we niet

leven, dus het moet wel komen van

sponsoren en af en toe wat verko-

pen. Zelf heb ik mijn kampioen-

schapspaarden nooit verkocht

omdat ik veel meer sportman ben

dan een handelaar wil zijn. In de

laatste tien jaar heb ik zeven paar-

den gekocht met een aantal men-

sen, in een syndicaat waarin mijn

vader en ik participeerden. Dan

deel je de risico’s, hou je er als het

goed is één over voor het grotere

werk en kun je er ook nog een ver-

kopen. Als dat goed gaat, hebben

we een leuke hobby. Het laatste

jaar lag de focus op het begeleiden

van het Chinese team en ben ik

daar dus wat minder mee bezig ge-

weest. Het is niet eenvoudig om

alle ballen tegelijk hoog te hou-

den.”

Desondanks ziet Lips de toekomst

positief tegemoet. “Ik heb in mijn

sportieve carrière altijd fijne men-

sen om me heen gehad en kijk vol

goede moed naar de toekomst; ik

ben ervan overtuigd dat ik straks

weer de beschikking heb over een

toppaard. Waar een wil is, is een

weg!”

Smolders in de cross
Aan de Nederlandse genen ligt het

in ieder geval niet volgens Heffer-

nan. “Paardrijden zit de Nederlan-

ders echt in het bloed. Ik weet zeker

dat Harrie Smolders en Maikel van

der Vleuten Boekelo zouden kun-

nen winnen, als zij dat zouden

willen. Met een paar goede dres-

suurlessen, haha. Maar de spring-

sport is te populair. En geef ze eens

ongelijk, met bijna iedere week een

Global Champions Tour-etappe of

een andere grote wedstrijd met heel

fijn prijzengeld. In de eventingsport

moet je bovendien meer tijd beste-

den aan één paard om ervoor te zor-

gen dat hij in alle drie de disciplines

kan excelleren. Liefhebbers zijn er

genoeg. Nu nog de stap maken naar

meer eigenaren, meer paarden en

nog meer en betere ruiters.”

‘Het vertelde me niks wat ik nog niet wist’
Heffernan vastbesloten het tij te keren voor Nederlandse eventingsport
»Vervolg van voorpagina
BOEKELO – De vijftigste editie van Military-Boekelo kan de

boeken in als een geslaagd evenement. Met flink wat valpartijen,

maar zonder ernstige ongelukken. Natuurlijk ook een kwestie van

geluk, maar vooral het resultaat van alle veranderingen die de af-

gelopen decennia doorgevoerd zijn om de cross veiliger te maken.

Ook dat er minder deelnemers waren – niet zo gek twee weken

na de Europese kampioenschappen – deed niet af aan het Twentse

feestje. Het enige wat ontbrak: Nederlands succes.

De Duitse Sophie Leube won Military-Boekelo overtuigend met haar merrie J’Adore Moi (Conthargos x Asih). FOTO ASHLEY
CLAUS/CLAUS CLOSE UP

Het NK-podium met Tim Lips, Merel Blom en Thierry van Reine. FOTO ASHLEY CLAUS/CLAUS
CLOSE UP

‘Dan denk ik even: ik ga wat anders doen’
Jordy Wilken bewees in Boekelo dat winnen en verliezen dicht bij elkaar liggen.
Zijn cross verliep helemaal volgens plan, tot de ervaren Curaçao (v. Ramiro B)
deed wat hij normaal niet doet: een been laten hangen. Dat gebeurde op de
lastig aan te rijden punt, hindernis 25. “Ik zat op de tijd en had nog maar een
paar sprongen te gaan. Hij sprong wel, maar doordat zijn been tegen de hindernis
kwam raakte hij uit balans en kon ik niet blijven zitten. Dan denk ik wel even: ik
ga wat anders doen. Zeker op zo’n wedstrijd, na zo’n goed seizoen. Maar twee
uur later ben ik weer aan het nadenken over de volgende wedstrijd.” Die staat
over ruim drie weken op planning: de lange vierster in Pratoni del Vivaro.

woensdag 13 oktober 2021 | 5EVENTING

Voor Jordy Wilken, hier tijdens het verkennen van de cross, verliep Boekelo
niet zoals gehoopt. Met de finish in zicht moest hij na een val de cross
beëindigen. FOTO WWW.ARND.NL