Pagina 9 van: Paardenkrant 41 – 2021
door Ellen Liem
B
ij IJfs worden de paarden doorgaans verkocht voordat ze
de Subtop bereiken. Met de eigengefokte Keep Faith liep
dat anders. “Keep Faith was eigenlijk al verkocht, maar
bleek een paar bemerkingen te hebben. Daar gaat ze
nooit last van krijgen en ze loopt er al jaren mee, maar
voor het hoge geld is dat een probleem. Doel is de Lichte
Tour zodat ze scores achter haar naam krijgt en in de picture loopt.
Daarbij: het is toch een Jazz. En gefokt uit een Painted Black-moeder,
dat staat niet bekend als heel braaf. Het is wel een karakterbeest, maar
ze gaat nu als de brandweer in de ring en snapt wat haar werk is. Keep
Faith is heel talentvol en doet het sluitwerk met twee vingers in haar
neus. Ze is pas zes dus we doen het heel rustig aan, maar stippen het
af en toe aan. Ik heb haar geboren zien worden en zelf opgeleid. Dat
is wel fantastisch.”
In de tl-balken
De elfjarige Sonnia, die op stal Deukje heet vanwege een deukje in
haar hoofd, werd als jaarling aangeschaft. De weg met deze merrie
was niet makkelijk. “Mijn vrouw Nicole had een paard verkocht en
twee jaarlingen mee teruggenomen. Ze zagen er niet uit en ik vroeg:
‘wat heb je nu meegenomen?’”, blikt IJfs lachend terug. “Het zadel-
mak maken was een groot probleem en de zadelmakmaker vond het
heel spannend worden. Als Deukje liep was het heel goed, maar ze
moest wel blijven lopen. Maar op het been ging ze echt af en sprong
ze de tl-balken in. Toen ben ik er zelf opgegaan en er is geen paard
waar ik zo vaak vanaf ben gevallen.”
Een keer klaar
Toch zette IJfs door. “Ik ging er om zeven uur ’s morgens op zodat er
nog niemand in de baan was en deed alle deuren dicht. Na meerdere
bloedneuzen en tanden door m’n lip vond Nicole dat het een keer
klaar moest zijn. Maar als Deukje het deed, gaf ze echt een fijn gevoel
dus ik zei: ‘geef me twee maanden en dan beslissen we of ze weg-
gaat’. Dat heeft Deukje denk ik gehoord want vanaf dat moment ging
ze het doen.” Uit Deukje fokte IJfs een inmiddels tweejarige Secret-
merrie. “Een dag voordat we de halve finale van de Subli Competitie
mochten rijden, brak Deukje haar kootbeen. Om haar extra tijd te
geven, lieten we haar dekken. Haar dochter heeft precies hetzelfde
karakter dus dat wordt straks leuk vrees ik.”
Geen rijke ouders
IJfs houdt Sonnia voor zichzelf aan. “Het is zo’n lange weg geweest
en we hebben zoveel meegemaakt. Nog steeds is het lijntje vrij dun
en af en toe komt de stoom uit haar oren. Maar het wordt steeds sta-
bieler en de jury’s zijn weg van haar. Met haar wil ik proberen zo
hoog mogelijk te komen en wat dat is, zal de tijd leren”, zegt IJfs
over zijn plannen. “Ik rij sinds mijn vijfde en wilde vanaf klein jochie
meedoen in de sport. Maar ik had al snel door dat je heel rijke ouders
nodig hebt. Die heb ik niet en ik moest het met manegepaarden
doen.”
Deejay in feesttenten
In de stageperiode voor zijn opleiding tot hoefsmid stopte IJfs met
rijden. “Ik begon om zeven uur ’s morgens en kwam om tien uur ’s
avonds thuis. Dat was voor het leren fantastisch, maar daar kon geen
hobby naast. In de weekenden werkte ik als deejay in bekende feest-
tenten in Amsterdam om de opleiding en de start van mijn eigen
hoefsmederij te kunnen financieren. Ik heb tien jaar niet gereden en
de keus gemaakt om van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat paarden
te beslaan tot ik een eigen stal kon kopen, om van daaruit te fokken
en een keer een beestje te kopen.”
Hele dag krom
Samen met zijn partner, Grand Prix-amazone Nicole van Amerongen,
kocht IJfs in 2012 een eigen stal en pakte toen het rijden weer op. De
stal M&N Horses combineert hij met zijn hoefsmederij. “Ik begin ’s
morgens met rijden, dan ben ik het fitst. Het beslaan is lichamelijk
zwaar en als ik na een hele dag krom te hebben gestaan nog ga rijden,
functioneert dat niet. Een rondje bos kan wel, maar sport is echt an-
dere koek.” In totaal heeft IJfs vier paarden te rijden en daarnaast
heeft hij nog drie tweeënhalfjarigen. “We gaan ze eerst röntgenen,
dan zadelmak maken en vervolgens kijken hoe ze onder het zadel
doen. Als ze niet goed genoeg zijn, verkopen we ze meteen. Maar het
lijkt heel goed, daarom gaan we wat oudere paarden verkopen. Het
risico is gewoon te groot en het zou mooi zijn, als we financieel niet
heel afhankelijk zijn, om er een keer eentje langer aan te houden.”
Sparen voor kerstcadeau
“Het hele spelletje van het rijden, opleiden en trainen om ze beter te
maken en zelf als ruiter te verbeteren vind ik het leukst”, zegt IJfs,
die om de week traint bij Patrick van der Meer. “Maar ik vind het
ook een kick om een paard dat niet rad binnenkomt weer goed te krij-
gen. Ik heb meerdere keren meegemaakt dat afgeschreven paarden
toch weer terugkeerden in de sport. Dat ze dan op jouw beslag in de
rondte lopen is heel leuk.” Inmiddels kijkt IJfs uit naar zijn debuut in
de slipjas. “Lichte Tour is een haalbaar iets. Maar ik ben ambitieus
en leg de lat voor mezelf erg hoog, dus ik wil het allerhoogste. Of de
Grand Prix realistisch is, weet ik niet, maar ik wil het proberen. Ik
grapte al tegen Nicole: ‘ga maar vast sparen, dan kan ik voor kerst
m’n rijrok vragen.’”
Mike IJfs: ‘Ik wilde van kleins af aan meedoen’
“Ik ben ambitieus en leg de lat voor mezelf erg hoog. Of de Grand Prix realistisch is, weet ik niet, maar ik wil het proberen”, vertelt Mike IJfs, die onlangs met Keep Faith (v. Jazz) en Sonnia (v.
Stedinger) debuteerde in de Subtop. FOTO QR-PHOTOGRAPHY
TWISK – Van jongs af aan ambi-
eerde Mike IJfs een carrière in de
dressuursport, maar veel meer dan
ritjes bij een manege zat er toen niet
in. Na zijn opleiding tot hoefsmid
besloot hij net zo lang te werken tot
de aanschaf van een eigen stal moge-
lijk was. Dat lukte negen jaar gele-
den en vervolgens pakte IJfs het
rijden weer op. Met de zelfopgeleide
paarden Keep Faith (v. Jazz) en
Sonnia (v. Stedinger) debuteerde
IJfs onlangs in de Subtop en kijkt
hij vooruit naar de hogere klassen.
‘Ik heb geen rijke ouders en
moest het vroeger doen met
manegepaarden’
woensdag 13 oktober 2021 | 9INTERVIEW