Pagina 3 van: Paardenkrant 43 – 2021

door Luc Schelstraete, advocaat

Nederland lijkt niet van plan te zijn

de verkoop van levende dieren uit te

sluiten van de werkingssfeer van

deze Richtlijn. In het voorstel tot

wet wordt hier met geen woord over

gesproken en in de Memorie van

Toelichting wordt hier slechts kort

op ingegaan: “… Een jaar bewijs-
lastomkering leidt voor de huisdie-
renbranche niet tot substantieel
grotere lasten. De meest voorko-
mende problemen bij veel verkochte
huisdieren uiten zich in de regel niet
vaak in de periode van zes tot twaalf
maanden. Het kabinet maakt
daarom geen gebruik van de moge-
lijkheid in de richtlijn.”

Onwerkbaar voor verkopers
De ondernemersorganisatie MKB-

Nederland / VNO-NCW reageerde

afwijzend op dit voorstel, omdat het

voor verkopers van levende dieren

onwerkbaar is om tot een jaar na

verkoop de omkering van de be-

wijslast te dragen. Vervolgens haak-

ten ook verschillende politieke

fracties in een speciale commissie-

vergadering over de implementatie

van de EU Richtlijn op dit onder-

werp in. Zo stelde de VVD-fractie

de Minister voor Rechtsbescher-

ming de vraag hoe andere landen

gebruikmaken van de uitsluitings-

mogelijkheid voor levende dieren

en informeerde het naar de moge-

lijkheid de omkering van de bewijs-

last voor levende dieren te

handhaven op een half jaar, zoals

VNO-NCW ook wenste.

Op de eerste vraag ging de minister

jammerlijk genoeg niet in en het

handhaven van de termijn op een

half jaar voor omkering van de be-

wijslast was volgens hem onmoge-

lijk: “Als gebruik wordt gemaakt

van de in de richtlijn opgenomen

uitsluitingsmogelijkheid, betekent

dit in de praktijk dat de richtlijn niet

van toepassing is en er helemaal

geen omkering van de bewijslast

geldt, als een consument een levend

dier koopt.” Deze zorgen werden

gedeeld door de CDA-fractie, die

daarbij tevens de vraag opwierp hoe

proportioneel het is om van een ver-

koper of handelaar te verwachten

dat hij of zij moet bewijzen dat het

gebrek niet ten tijde van de levering

is ontstaan na bijvoorbeeld elf

maanden. Ook constateerde de

CDA-fractie dat de definiëring ‘le-

vende dieren’ breder is dan ‘huisdie-

ren’ en stelde het de vraag of een

nader onderscheid binnen de cate-

gorie levende dieren overwogen

werd, waarbij bijvoorbeeld alsnog

categorieën, zoals landbouwdieren

en/of paarden, worden uitgezon-

derd. Volgens de minister biedt de

Richtlijn die mogelijkheid echter

niet en hij wees nogmaals op de on-

mogelijkheid van een termijn van

een half jaar. Kortom, volgens de

minister zijn er geen praktische op-

lossingen mogelijk en er is geen

middenweg; het is een termijn van

twaalf maanden bij implementatie

of niks bij uitsluiting van de wer-

kingssfeer.

Andere lidstaten
In de belangrijke ‘hippische’ landen

om ons heen wordt er aanmerkelijk

anders over deze kwestie gedacht

dan door de Nederlandse Minister

voor Rechtsbescherming. In tegen-

stelling tot Nederland passen lidsta-

ten om ons heen de termijn voor

bewijslastomkering wel aan of

wordt de uitsluitingsmogelijkheid

gebruikt, om vervolgens in de natio-

nale wetgeving voldoende bescher-

ming te bieden aan de consument.

Zo beperkt Duitsland het vermoe-

den dat het gebrek reeds aanwezig

was bij de verkoop van een levend

dier bij wet tot de duur van zes

maanden na overdracht, in plaats

van de in de Richtlijn aangegeven

twaalf maanden.

Frankrijk sluit de verkoop van huis-

dieren (een paard wordt bij consu-

mentenkoop als huisdier betiteld)

uit van de werkingssfeer van de EU

Richtlijn, omdat die onder de speci-

fieke bepalingen van de Code Rural

blijven vallen, waarbij onder be-

paalde voorwaarden wordt verwe-

zen naar de garantie voor verborgen

gebreken in het Burgerlijk Wetboek.

België is ook van zins verkoop van

levende dieren uit te sluiten van de

werkingssfeer van de Richtlijn, zo

blijkt uit het advies over het voor-

ontwerp waarin in een artikel be-

schreven staat dat er afwijkende

en/of specifieke maatregelen kun-

nen worden genomen bij koninklijk

besluit betreffende de verkoopover-

eenkomsten voor levende dieren.

De Belgische Minister van Justitie

bevestigde op een Kamervraag hier-

over dat dit ook zijn standpunt is:

“Wat de verkoop van levende dieren

betreft zullen wij bovendien trach-

ten om gelijktijdig met de omzetting

van de richtlijn een afzonderlijke re-

gelgeving te voorzien teneinde geen

tijdelijke juridische onduidelijkhe-

den te creëren.”

Gevolgen paardenhandel
Door deze verschillen met andere

lidstaten is het Nederlandse recht

voor consumenten het aantrekke-

lijkste om zich op te beroepen. Dit

zal in de praktijk mogelijk tot ge-

volg hebben dat niet alleen Neder-

landse, maar ook buitenlandse

consumentkopers in Nederland

extra beschermd worden, waardoor

de vraag naar de koop van paarden

in Nederland door (buitenlandse)

consumentkopers toe zal nemen.

Goed voor de omzet van paarden-

handelaren zou je denken, maar bij

een gebrek dat zich binnen twaalf

maanden voordoet, keert het be-

wijslastvermoeden zich tegen hen.

De (buitenlandse) consumentkoper

zal zich bij gebreke van een rechts-

keuze namelijk beroepen op het Ne-

derlandse recht, want het recht van

de gewone verblijfplaats van verko-

per is van toepassing op koopover-

eenkomsten.

Meer claims?
Waar de consumenten dus profite-

ren, dreigen voor de verkopers meer

claims op basis van non-conformi-

teit, die door de verlengde bewijs-

lastomkering moeilijk te weer-

leggen zijn. Dit terwijl de huidige

Richtlijn de handel in paarden in

Nederland al ernstig bemoeilijkt en

op jaarbasis tot een enorm aantal

claims leidt. Over deze ontwikke-

ling is overigens het laatste woord

nog niet gezegd. In de week van 15

november aanstaande staat in de

Tweede Kamer een plenair debat

gepland over de implementatie van

deze Richtlijn. Een ieder die zich

geroepen voelt en zich de paarden-

handel in Nederland aantrekt, kan

dit debat bijwonen of anderszins de

visie aan de Tweede Kamer duide-

lijk maken.

Wordt Nederland het mekka voor paardenkopers?
Nederland sluit vooralsnog paardenverkoop niet uit van nieuwe EU Richtlijn Consumentenbescherming

De nieuwe EU
Richtlijn Consu-
mentenbescher-
ming bezorgt
Nederlandse paar-
denverkopers mo-
gelijk meer claims.
FOTO WWW.ARND.NL

DOETINCHEM – Per 1 januari 2022 dienen de EU-lidstaten Ver-

ordening (EU) 2019/771 te hebben geïmplementeerd. Met de in-

voering van deze Richtlijn wordt elk conformiteitsgebrek dat

binnen een termijn van een jaar vanaf de levering van goederen

aan het licht komt, geacht ten tijde van de levering reeds te heb-

ben bestaan. Lidstaten krijgen wel de mogelijkheid om de ver-

koop van levende dieren, en daarmee paarden, uit te sluiten van

de werkingssfeer van deze Richtlijn. In hoeverre maken Neder-

land en de omringende lidstaten hier gebruik van en welke gevol-

gen heeft dit voor de paardenhandel?

woensdag 27 oktober 2021 | 3ALGEMEEN

Nacho B maatje te groot voor concurrentie in VWF-dressuur

Nacho B (Indian Rock x Easy

Game), die eigendom is van Ad

Valk en Carlo Trierum, finishte met

een eindtotaal van 168,4 punten.

“Het is de meest sensibele van de

drie, maar hij geeft een heel goed

gevoel”, aldus gastamazone Marijn

van Dijk.

Verder omschreef de jury de don-

kerbruine hengst als een bijzonder

mooi en compleet paard. “Hij be-

weegt met veel zelfhouding en

techniek.” Derhalve werden de on-

derdelen draf en souplesse dan ook

gewaardeerd met een 9,5. Nacho B

werd geboren in de stallen van

René Franssen en komt uit Easy

Game-dochter Hinette. Zij voert via

Binette (v. Krack C) terug op Gis-

nette (v. Burggraaf), die ook de

Grand Prix-hengst Kingston (v.

Voltaire) van Leslie Morse voort-

bracht.

Opnieuw Indian Rock
Apache-zoon Indian Rock, die zelf

zeer succesvol is in de sport onder

Emmelie Scholtens, had een ste-

vige vinger in de pap met zijn na-

komelingen. Ook op de tweede

plaats nestelde zich een zoon van

deze hengst. Het gaat om de don-

kerbruine hengst Nashville (mv.

Ampère), gereden door Robin

Kleermans. Deze hengst is eigen-

dom van zijn fokker de familie Ten

Bosch, die hem fokte uit de moe-

derlijn van de bekende hengst Jo-

vian (v. Apache).

De derde plaats was voor de vos-

ruin Nabuco vh Goorhof (Secret x

Don Juan de Hus), voorgesteld

door Theo Hanzon, die ook groot-

moeder Helena vh Goorhof zeer

succesvol uitbrengt in de sport.

“Een heel stabiel paard”, aldus Van

Dijk. Nabuco is gefokt door stoete-

rij Goorhof in het Belgische Retie

en gedeeltelijk in eigendom van

Theo Hanzon.

»Voor uitslagen: zie pag. 18
Cynthia Eggenkamp en Nacho B (v. Indian Rock) wonnen de Kalfsbeek Dressuur-
bokaal in de VWF Prinsenstaddressuur. FOTO KATHLEEN VAN WINDEN

DELFT – Het was afgelopen zaterdag de royale hengst Nacho B

die onder Cynthia Eggenkamp de concurrentie het nakijken gaf

in de VWF Prinsenstaddressuur voor driejarige dressuurpaar-

den. Daarmee won het duo in Delft de Kalfsbeek Dressuurbokaal.

De strijd in de top was spannend, aangezien de top drie dicht bij

elkaar lag. Na het overrijden door gastamazone Marijn van Dijk,

die de paarden samen met Frenk Jespers beoordeelde, bleek de

1,82 m. grote Nacho B de beste. In totaal beoordeelde de jury zo’n

tachtig jonge paarden.