Pagina 5 van: Paardenkrant 45 – 2019

door Chris de Heer

D
e springpaardenfokkerij van de familie Moerings is inmiddels een wereld-

wijd begrip. Hun stammoeder Esther staat aan de basis van legio interna-

tionale springpaarden, die grotendeels hun opleiding genoten in Oud-Gastel.

Daar heeft de familie Moerings naast de fokkerij ook hun sportieve uitvals-

basis. Niet zo verwonderlijk dat Bas Moerings al op jonge leeftijd in het

zadel terecht kwam. “Gewoon voor de leut. Eigenlijk zoals het moet zijn.

We waren kids. Dan moet je er vooral lol in hebben”, laat Moerings nuchter optekenen.

Teller vol ervaring
Na een kortstondige periode tussen zijn leeftijdsgenoten werd al snel de overstap naar

de paarden gemaakt. “Uit eigen fokkerij stond er een heel stel. En met Vesther en Ilona

kwam ik meteen in een luxe positie terecht. De eerste had al wat 1,50 m. gelopen. En

Ilona was er ook eentje met een teller vol ervaring. Het waren paarden die de finish wil-

den halen en die mij eigenlijk alles leerden.”

Met Vesther groeide Moerings op jonge leeftijd naar 1,45 m.-niveau. Waarbij hij zijn

eerste tweesterren Grand Prix-optreden nog goed voor de geest kan halen. “In Geesteren

zat ik te twijfelen of ik binnen moest rijden. Het stond hoog. En ik had nog nooit op dat

niveau gereden. Tot Gianni Govoni, de vorige ruiter van Vesther, naar me toekwam. Die

sprak zoveel vertrouwen uit in de kwaliteiten van Vesther dat ik meteen overtuigd was.

Een merrie met een hart van goud, die altijd naar de andere kant wil. Het kenmerkt de

stam. En haar nafok ook.”

Van stammoeder Esther kan Bas zich overigens niet veel herinneren. Alleen dat ze ooit

een keer bijna verkocht was. “Ik geloof dat het op tweehonderd gulden stuk liep. Geluk-

kig maar. Waar we gestaan hadden zonder zo’n merrie? Waarschijnlijk niet op dit niveau.

Natuurlijk hebben ook wel iets uit andere stammen staan. Maar het zijn toch vooral die

van Esther die ons op de kaart gezet hebben.”

Perfecte basis
De hippische interesse bij Moerings mondde uiteindelijk uit in een job als stalruiter. “Tij-

dens mijn studie lag de focus al grotendeels op de paarden. Al was het toch altijd af-

wachten. Er kan van alles gebeuren. En met name interesses kunnen veranderen. Ik ben

lang thuis blijven hangen. Wat niet zo moeilijk was met zulke lekkere paarden. Tot ik

twee jaar terug bij Leon Kuijpers aan de slag kon gaan. Halve dagen. Daar heb ik veel

van opgestoken. Een keertje bij een ander meekijken kan nooit kwaad. En Leon is wat

dat betreft een echte vakman. Heel gestructureerd, echt iemand die met enorm veel dis-

cipline werkt. In mijn ogen de perfecte basis. Tot het tijd werd voor een nieuwe uitda-

ging.”

Die werd gevonden bij Team Nijhof in Geesteren. Al ging dat niet zonder thuisberaad.

“De stal thuis uitbouwen. Ik ken dat wel. Mijn vader minder rijden. En ik alle dagen mijn

eigen plan trekken. Dat gaat zeker een keer gebeuren. Maar nu nog niet. Ik wil eerst nog

andere ideeën en inzichten opdoen. En zodoende ben ik rustig om me heen gaan kijken.

Toen Zoï Snels aangaf bij Team Nijhof te vertrekken heb ik met beiden contact opgeno-

men. Ik wilde graag weten welke mogelijkheden er waren. En toen het gevoel goed zat,

heb ik de knoop doorgehakt. Het is de uitdaging waar ik op dit moment naar op zoek

was. Vooral hengsten rijden, in een volledig nieuwe omgeving.”

Kriebelt
Hoewel de kop er inmiddels af is, sloeg bij de nieuwe werkgever na vijf weken het nood-

lot toe. “Het stelde weinig voor. Maar dit keer had ik het geluk niet aan mijn zijde”,

vertelt Bas Moerings over een val met een jong paard.

“Op advies van de artsen moet ik iets langer rust houden. Het kriebelt alle dagen. Ik kan

niet wachten om weer te beginnen. De nieuwe paarden lijken heel goed. Er is een aantal

oudere hengsten die komend jaar een stap kunnen maken en een hele goede groep jonge

paarden. Mijn terugkeer ga ik zeker niet nog langer uitstellen. Ik heb het wel weer gehad.”

Thuis houden vader Geert en moeder Marie-Louise de paarden van Bas in vorm. “Voor-

heen was ik een halve dag van huis. Dan was het werk goed te combineren. Nu is het te

ver om heen en weer te rijden. Dat betekent dat er keuzes gemaakt moesten worden. In

de periode dat ik Fasther nog had was dat absoluut een reden om thuis te blijven. Maar

na zijn verkoop begon het zoeken van een nieuwe uitdaging te kriebelen. Bij Team Nijhof

kan ik alleen Ipsthar meenemen. De andere paarden zal mijn vader voor de komende pe-

riode overnemen. Stel dat ik ooit weer terug naar huis ga, dan zijn ze er misschien nog.

En is dat niet zo, dan hebben we een heel stel leuke fokproducten om mee aan de slag te

gaan.”

Niet afhankelijk
Waarmee aangegeven wordt dat de deur thuis op een kier staat. “Wij zijn geen handelaren.

En hebben echt een band met onze paarden. We proberen kwaliteit in plaats van kwan-

titeit te fokken. Al praat dat makkelijker dan de uitvoering. Mede omdat we veel zelf

kunnen zijn we niet afhankelijk van verkopen. En genieten we zelf van onze paarden in

de sport.”

Dat betekent dat onder meer EK-ganger Fosther straks te zien is onder het zadel van

Geert Moerings. “Of hij me dankbaar was? Hij heeft hem daarvoor ook al zelf gereden.

En het is eigenlijk zijn paard. Met twaalf paarden thuis is het denk ik voor mijn ouders

goed te verdelen. De komende jaren zal die situatie waarschijnlijk zo blijven. Hij is nog

altijd gemotiveerd en heeft recent nog een tweesterren Grote Prijs gereden. Met goede

paarden is het niet moeilijk om zin te maken. Dat geldt voor mij bij Team Nijhof. En dat

geldt voor mijn ouders thuis met hun fokproducten.”

‘Ik kan niet wachten om weer te beginnen’

Ipsthar is het enige paard dat meeverhuist naar Geesteren. Met de familiehengst won Moerings afgelopen zomer de finale voor de zesjarige paarden in
Ermelo. FOTO MELANIE-BREVINK-VAN DIJK

OUD-GASTEL – Voor Bas Moerings

was het afgelopen seizoen er één waarin

veel gebeurde. Hij zag onder meer zijn

toppaard Faster (v. Vigo d’Arsouilles)

verdwijnen naar de Amerikaanse Lillie

Keenan. In Fosther (v. Vigo d’Arsouilles)

stond uit eigen fokkerij meteen een op-

volger klaar, waarmee hij teamgoud won

op het EK young riders. Als sportieve

kers op de taart won Moerings met fami-

liehengst Ipsthar de finale voor de zesja-

rige paarden in Ermelo. Het leverde de

familie Moerings onder meer de KWPN-

titel Fokker van het Jaar op. Maar de

komende tijd zal Bas te zien zijn met de

hengsten van Team Nijhof.

Bas Moerings na herstel aan de slag bij Nijhof

Nog even geduld
Door de blessure van Bas Moerings zullen de hengsten van Team Nijhof de eerste KWPN heng-
stencompetitie onder het zadel van Sjaak Sleiderink te zien zijn. Vader Geert Moerings neemt de
teugels van Ipsthar over, die vervolgens naar Geesteren zal verhuizen.

woensdag 6 november 2019 | 5INTERVIEW