Pagina 8 van: Paardenkrant 49 – 2022

door Savannah Pieters

D
e 28-jarige Maaike Slootweg kreeg de liefde voor de dres-
suursport met de paplepel ingegoten. Haar moeder Liesbeth
was zelf actief in de sport en op die manier kwam ze bij –
toen nog – Stal Laarakkers in Winschoten terecht. “Ik was
daar bijna kind aan huis, maar toen Sjak en Christa uit elkaar
gingen, besloot ik om eens verder te kijken.” Daarna werkte

ze als stalamazone bij VDL Stud, bij Hof Kasselmann in Duitsland en bij
Andreas Helgstrand in Denemarken. “Ik kreeg bij Helgstrand voorname-
lijk jonge paarden en paarden waar andere ruiters niet meer zo goed mee
overweg konden te rijden. Dat waren veelal erg goede paarden, zo heb ik
bijvoorbeeld ook Tørveslettens Titanium RS2 van Marieke van der Putten
gereden. Maar hoe leuk het ook was om die paarden te rijden, het was wel
allemaal voor de korte termijn. Of ze werden verkocht en als ze écht heel
erg goed waren, kwamen ze bij een al hoger geklasseerde collega onder
het zadel. Op een gegeven moment brak ik bij een val van een jong paard
mijn sleutelbeen, waarna ik besloot terug te gaan naar Nederland. Ergens
kriebelde het daarna wel om terug te gaan, maar anderzijds wilde ik het
ook erg graag proberen om voor mezelf aan de gang te gaan en verder te
komen in de sport.”

Start van eigen onderneming
Slootweg kreeg van eigenaresse Karin Visser de Biotop-dochter Vivalia te
rijden en daarnaast kreeg ze Santo’s Zhivago (v. Londonderry) van Cal-
lista Leeuwerke onder het zadel. Met beide paarden stroomde ze succesvol
door naar de Lichte Tour. Vervolgens reed ze ook nog Lichte Tour met
Cocker Joe van Renee Bottelier. “Zhivago is daarna met wedstrijdpensioen
gegaan en Vivalia is verkocht en inmiddels ook gepensioneerd, dus toen
hield mijn vrij kortdurende carrière in de Subtop weer op. Dat vond ik
toen wel erg jammer, maar ondertussen reed ik al wat jonge paarden van
eigenaresse Truusje Smeding. Zo kreeg ik van Truusje ook Jurado, of Viv,
zoals we hem thuis noemen, te rijden. Hij was toen net zadelmak, maar ik
was gelijk al helemaal gek van hem. En eigenlijk kan ik wel stellen dat ik
voor dit paard uiteindelijk in Nederland gebleven ben.”

Ideale paard
“Viv is een paard dat er altijd zin in heeft en hij geeft me een enorm gaaf
gevoel. Hij is één meter tachtig groot, maar hij is ontzettend lief. Als ik de
ring in ga, staat hij honderd procent aan, maar als ik de ring uitkom en mijn
jonge lesklanten me staan op te wachten, is het een ontzettende goedzak.
Ik kan er niet op wachten om in januari mijn ZZ-Zwaar-debuut met hem
te maken. Hij is er helemaal klaar voor en ik hoop heel erg dat hij nog
een tijd blijft, zodat ik hem door kan werken naar de Lichte Tour. Hij is
sowieso het eerste paard dat ik van jongs af aan tot en met dit niveau heb
opgeleid en dat vind ik echt kicken. Daar doe ik het voor. Santo’s Zhivago
had voordat ik hem te rijden kreeg al Grand Prix gelopen en Vivalia liep

op Z2-niveau toen ze bij me kwam. Ik heb haar wel veel geleerd, maar de
basis zat er al op.”

De wil om te winnen
De amazone heeft naast Jurado ook nog Fioricci succesvol in de Z2 lopen
en nog een aantal jonge talenten onder het zadel. “Het mooiste vind ik
om paarden vanaf een jaar of vijf te rijden en dan op te leiden. Drie- of
vierjarigen, daar heb ik er nu toevallig wel twee van, hoeven van mij niet
meer zo nodig. Ik ben er daarvoor iets te vaak van afgevallen, dus ik ben
wat bang geworden. Verder maakt het me eigenlijk niet zoveel uit of ik nu
een L2-proef of een Lichte Tour-proef rijd, maar winnen wil ik wel graag.
Ik heb altijd al wel die drive om te winnen gehad. Ik denk dat het ook
belangrijk is, dat de motivatie er is om steeds een betere ruiter te worden.
Als je paarden gelukkig zijn, zij je begrijpen en jij hen, dan kom je in een
soort van flow. Dat gevoel hebben is voor mij heel belangrijk en winnen
met elkaar maakt dat helemaal af.” Ze vervolgt: “Grand Prix rijden is ook
wel iets wat op mijn verlanglijstje staat natuurlijk. Maar ik weet dat het
niet zaligmakend is en dat het heel moeilijk is om het echt tot de top te
brengen en het nog lastiger is om daar te blijven.”

Revalidatie- en lasertherapie
Slootweg begint haar dag altijd met het rijden van de paarden bij Truusje
Smeding en ze rijdt ‘s middags de paarden die bij haar ouders thuis staan.
De avonden zijn gereserveerd voor het lesgeven. Daarnaast is ze sinds kort
begonnen met revalidatie- en lasertherapie. “Ik had een nogal blessurege-
voelig paard en ging met hem naar Brabant voor lasertherapie. Ik vond
dat interessant en kwam met de eigenaresse in gesprek. Vervolgens ben ik
daar twee dagen in de week aan het werk gegaan. Dat was wel even goed
passen en meten, omdat het vanuit het noorden een behoorlijke rit is naar
Brabant, maar ik vond het de moeite meer dan waard. Uiteindelijk heb ik
de kans gekregen om samen met een vriendin een eigen laserapparaat aan
te schaffen en inmiddels runnen we samen ons bedrijfje. We hebben een
fijne samenwerking met een aantal goed aangeschreven dierenartsen en de
zaken lopen erg goed.”

Toekomstdroom
Slootweg kan alles zoals het nu loopt erg goed combineren, maar stiekem
droomt ze er wel van om ooit haar eigen accommodatie te hebben. “Ik ben
heel blij met alles zoals het nu gaat. Zonder mijn ouders en Truusje had ik
nooit gestaan waar ik nu sta en naast mijn samenwerking met Truusje, is ze
ook een goede vriendin van me. Ik zou dit dus ook niet zomaar opgeven.
Het is me in de afgelopen jaren echt duidelijk geworden dat je zonder een
goed team nergens bent. Maar een eigen accommodatie is wel een soort
van toekomstdroom. De accommodatie van mijn ouders is daar niet ge-
schikt voor, met vier stallen en zonder uitbreidingsmogelijkheden. Dus te
zijner tijd moet ik op zoek naar wat anders. Maar voor het zover is, geniet
ik eerst van hoe het nu is.”

INTERVIEW woensdag 7 december 2022 | 8

Maaike Slootweg: ‘Voor Viv in Nederland gebleven’
MIDWOLDA – Dressuur-

amazone Maaike Slootweg

heeft er in de klasse ZZ-Licht

een succesvol seizoen op zitten

met de Vivaldi-zoon Jurado

en sluit haar periode in die

klasse eind december af met

de finale van de Dressuur

Derby Groningen in Exloo.

Daags daarna staat op IICH

Exloo hun debuut in de ZZ-

Zwaar gepland. En dat staat

ook voor wat de amazone is:

ambitieus en vol motivatie om

te winnen.

Maaike Slootweg mikt met Ju-
rado (v. Vivaldi) op een carrière
in de Subtop. FOTO DK FOTOGRAFIE

‘Als je paarden

gelukkig zijn, zij je

begrijpen en jij hen,

dan kom je in een

soort van f low’