Pagina 16 van: Paardenkrant 51-52 – 2022

door Esther Berendsen

Paarden die blijven gaan. “Tot het
gaatje”, vertelt Ben Verheij, in het
dagelijks leven naast fokker vier
dagen per week actief als tandarts.
De geweldige instelling en intelli-
gentie is volgens Verheij kenmer-
kend voor zijn fokproducten uit
de Freiminka-stam, waar hij sinds
1995 mee fokt. “Paarden uit die lijn
doen het goed in het springen, maar
er komen ook topdressuurpaarden
uit. Dat vind ik veelzeggend: het
heeft alles te maken met hun men-
taliteit.” Op de dag van het inter-
view wordt dit gedemonstreerd:
een zoon van Totilas (moeder:
Lominka) wint het 1,45 m. in Kro-
nenberg. “De overgrootmoeder van
Totilas is de Akteur-merrie Elsa, zij
is ingezet in de dressuurfokkerij.
Haar volle zus Carelda is ingezet
in de springpaardenfokkerij, dat is
de grootmoeder van Agana.”

Naar Vrouwenparochie
Het idee om voor de inmiddels
befaamde stam te gaan kwam van
wijlen Rob van Overbeek. “De fok-
kerij deed ik samen met mijn vader.
Toen ik ging studeren stopte ik met
paardrijden, maar daarna ben ik me
gaan bezighouden met de fokkerij.
We woonden in Scheulder, vlakbij
Maastricht, en hadden al snel in de
gaten dat de Belgische prestatie-
fokkerij de toekomst had. Rob van
Overbeek had zich verdiept in pres-
tatiestammen en adviseerde ons om
eens te gaan kijken bij Okkema in

Vrouwenparochie. ‘Als je uit die
stam iets kunt kopen, zit je goed’,
zei hij. We kochten Limminka, een
Topas-dochter die met Emile Tac-
ken en Alison Firestone presteerde
op 1,60 m.-niveau. Maar we kregen
haar niet drachtig. Twee jaar later,
in ’95 kochten we haar volle zus,
Naminka. Dat is onze stammerrie
geworden.”
Via Joris De Brabander was Verheij
in 2001 een van de eerste Neder-
landers die met embryotransplan-
tatie begon. “In het begin was dat
niet direct een succes, later hebben
we er wel goede resultaten mee be-
haald. Zeker met jonge merries die
ook in de sport lopen.” Dat geldt
ook niet voor iedere merrie. “Er
zijn er die er echt wel last van heb-
ben, in combinatie met sport. Als
dat zo is, doe ik het niet meer. Maar
dat verschilt echt per merrie. Echo
bijvoorbeeld had er totaal geen last
van. Haar konden we op zaterdag
spoelen en dan liep ze zondag flui-
tend de Grote Prijs.”
Dat resulteerde in vijf nog jonge
nakomelingen, die de fokker samen
met Manon Hees en Emile Tacken
heeft. Toen Echo jong was, fokte
hij er al een merrieveulen uit van
eigen fokproduct Agana van het
Gerendal. “De nu vijfjarige All-
minka is wel bijzonder, die merrie
zou je mijn oogappel kunnen noe-
men op het ogenblik. Ook omdat
het een heel veelbelovend paard
lijkt. Ze heeft veel pech gehad, als
jong paard heeft ze vastgelegen en
daarbij haar griffelbeen gebroken.

Daarna moest ze een halfjaar reva-
lideren, waardoor ze qua opleiding
iets achterloopt. Maar ze springt
fantastisch, ze heeft zo’n explo-
sief vermogen dat we haar vooral
tegen zichzelf moeten beschermen.
Dat Jil haar nu opleidt, net als ze
destijds met Agana heeft gedaan,
maakt het extra bijzonder. En na-
tuurlijk dat we haar vader en moe-
der, die allebei een Wereldbeker
gewonnen hebben, zelf gefokt heb-
ben. Het moet allemaal nog maar
gebeuren, maar we doen er alles
aan en hopelijk wordt het weer een
goeie.”

Oogappel
Agana zelf was in eerste instan-
tie aan Cian O’Connor verkocht.
Dat hij amper twee maanden later
naar de jonge Amerikaanse Lil-
lie Keenan vertrok, vond Verheij
in eerste instantie jammer. “Ik
wilde heel graag dat Agana op een
plek terecht zou komen waar hij
alle kansen zou krijgen. Cian zou
hem zelf gaan rijden en van Lillie
Keenan had ik op dat moment nog
nooit gehoord – ze was toen ook
pas een jaar of achttien. Geluk-
kig bleek het een heel talentvolle
amazone en werd het een zeer
succesvolle combinatie. Achteraf
ben ik heel erg blij dat Agana bij
haar terechtgekomen is! Ze heeft
heel veel goede paarden, maar
Agana is haar favoriet, en we heb-
ben heel goed contact.” Zo kwam
later ook Cadeauminka (Kannan x
Jodokus), gefokt en opgeleid door
Verheijs ex-vrouw Sandra Schmuc-
ker en dochter Jil, bij Keenan te-
recht. “Beauminka is een halfzus
van Naminka, gefokt door Anna-
Sjouk Okkema. Ze is even bij Wil-
lem Greve geweest maar al snel

gekocht door de familie Keenan.
Daar ontwikkelt ze zich nu ook
heel goed.”

Pareltjes
Verheij heeft het niet alleen getrof-
fen met een klant als Keenan. Ook
dochter Jil, die de paarden vak-
kundig opleidt, is een belangrijke
schakel in het succes. Scheve ge-
zichten zijn er niet bij de verkoop
van een goed paard. “Jil wil paar-
den opleiden tot en met tweester-
renwedstrijden, en doet dat ontzet-
tend goed. Maar ze heeft niet de
ambitie om op het hoogste niveau
te rijden. Ook omdat ze weet dat
daarvoor een enorm kapitaal nodig
is. Zij heeft veel meer plezier in het
opleiden, wat ze nu samen doet met
Roy Weel op een opleidingsstal in
Bocholt. Ze hebben fijne paarden
van heel goede klanten op stal, die
bij hen de tijd krijgen om langzaam
toe te groeien naar een hoger ni-
veau. Dat is wel een gezamenlijke
passie: de pareltjes eruit destilleren
en die er zo goed voorzetten dat
je ze als zeven- of achtjarige goed

kunt verkopen. De voldoening haal
je dan niet alleen uit een goede
prijs die je krijgt voor een paard,
maar ook omdat je je werk goed
hebt gedaan, goed hebt gezien dat
het paard de kwaliteiten heeft die
je er als jong paard al in zag. Dat
hele proces is gewoon ontzettend
mooi.”
Ook mooi: de fokkerij is nog steeds
een familieaangelegenheid. “Mijn
vader is een aantal jaar geleden he-
laas overleden. Maar de fokmerries
– ik fok per jaar vier of vijf veu-
lens – en jonge paarden staan nog
steeds bij de boerderij van mijn ou-
ders, waar mijn nu negentigjarige
moeder nog woont. Zij doet de ad-
ministratie van de paarden. Op de
dagen dat ik werk heb ik mensen
die de paarden verzorgen, en dan
zorgt mijn moeder voor de koffie
en de betaling. Op vrijdag ben ik
vrij, dan ga ik graag kijken als Jil
en Roy op oefenconcours gaan met
de jonge paarden. Het blijft een
hobby, maar wel één waar al mijn
tijd in gaat zitten.”

INTERVIEW woensdag 21 december 2022 | 16

Freiminka-stam via Zuid-Limburg de wereld over
LANAKEN – Op de kop af een jaar geleden won Echo van het
Gerendal (Echo van ‘t Spieveld uit Biminka) met Manon Hees
de Wereldbekerwedstrijd in Riyad. Op 19 november jongstleden
deed Agana van het Gerendal (Aganix du Seigneur uit Naminka)
hetzelfde in Las Vegas, met amazone Lillie Keenan. Twee fokpro-
ducten uit dezelfde stam van de gepassioneerde maar kleinscha-
lige fokker Ben Verheij. Die samen ook al een beloftevol ‘kind’
hebben: de vijfjarige Allminka, die wordt opgeleid door Bens
dochter Jil Verheij. Daarmee lijkt het succesverhaal rond. Toch
heeft Verheij nog een paar grote fokkerijdoelen, die in zijn geval
niet eens onrealistisch zijn.

Fokker Ben Verheij met de Amerikaanse Lillie Keenan en hun gezamenlijke favoriet Agana van het Gerendal. FOTO WIL SMEETS

Allminka van het Gerendal, een combinatie van de zelfgefokte Agana en Echo
van het Gerendal, is op het moment de favoriet van Ben Verheij. Dochter Jil leidt
haar op. FOTO WIL SMEETS

Tweehonderd rietjes
Agana van het Gerendal is één van de eerste nakomelingen van Aganix du
Seigneur. “Luc Henry belde me destijds. Hij zei: ‘Ik heb nu een paard gekocht..
dat moet je zien.’ Hij was toen drie jaar oud en liet geen twijfel bestaan over zijn
kwaliteit en vermogen, dus ik heb hem veel ingezet. Hij past ontzettend goed
bij mijn stam; alle merries zijn voorzichtig en kunnen het vermogen dat Aganix
altijd vererft wel gebruiken.” Van de AES-gekeurde Agana van het Gerendal staan
op Horsetelex 24 nakomelingen geregistreerd, waarvan de oudste nu zes jaar is.
Verheij heeft nog tweehonderd rietjes van de hengst, maar heeft met de familie
Keenan afgesproken die niet zomaar te verkopen. “Na zijn sportcarrière zal hij
beschikbaar komen als dekhengst en dan hebben ze natuurlijk geen baat bij
mindere nakomelingen. Er wordt wel naar gevraagd, maar uit respect naar hen
vercommercialiseer ik dat sperma niet. Waarschijnlijk duurt het nog wel even
voor hij beschikbaar komt voor de fokkerij. Hij is pas elf, knetterhard en wordt
alleen nog maar beter.”

Vier doelen, één behaald
Op het wensenlijstje van de succesvolle fokker staan vier fokkerijdoelen. “De
eerste is een top drie-plaats op het WK voor jonge springpaarden. Dat is bijna
gelukt; Jil werd vierde met Agana toen hij vijf was. Tweede was deelname in
Aken en dat is afgevinkt, met Agana en Lillie die daar zelfs al wonnen. Op drie
en vier staan deelname aan een WK en Olympische Spelen. Maar dan moet er
zo veel op de goede plek vallen… dat is schier onmogelijk.” Hoewel… voor het
WK in Herning stonden Keenan en Agana al op de shortlist!