Pagina 21 van: Paardenkrant 6 – 2022 (gratis proefexemplaar)

door: Dinette Neuteboom

Het was na het Winter Equestrian
Festival 2021 dat vader Stephan
Conter zijn dochter aanmoedigde
om het roer volledig om te gooien.
“Ik heb hier vorig jaar een iets min-
der seizoen gehad en toen zei mijn
vader: ‘We gaan alles veranderen
vanaf het moment dat je thuiskomt
in april.’ Hij en Eric hebben een
heel verleden samen en zijn echt
beste vrienden, dus hij wilde dat
Eric mij ging trainen”, vertelt Zoé
Conter over de Olympisch kampi-
oen van Beijing 2008. “Eind april
heeft Eric mij onder zijn hoede
genomen en sindsdien train ik met
hem. Ik moet zeggen dat we super

overeenkomen en dat er echt een goede dynamiek is.
Ik heb al supergoede resultaten gehad sinds ik met hem
begon te werken. Hij heeft het niet gemakkelijk gehad
want hij heeft me uit de put moeten halen”, doelt Con-
ter op haar Wellingtonseizoen van vorig jaar. “Ik zat
een beetje diep. Ik had helemaal geen goed seizoen
gehad hier. Eric heeft mijn zelfvertrouwen weer moe-
ten opbouwen. Maar hij kan dat zo goed en geeft zo-

veel vertrouwen als trainer, echt ongelooflijk. Het klikt
echt goed tussen ons en ik ben heel blij dat het werkt.”
Lamaze is er ook bij in Wellington, waar hij een afde-
ling van zijn Torrey Pines Stables runt. “Het was heel
leuk om hier te komen in het begin van het jaar. Eric
was super gemotiveerd. Hij zei dat dit jaar ons jaar zou
worden.”

Conter doet nu al voor het vierde jaar op rij mee aan
het Winter Equestrian Festival. “Wellington vind ik
echt geweldig, daarom komen we ook ieder jaar terug.
Zeker als je een goede groep paarden hebt, is het fan-
tastisch want er is iedere week grote sport. Dit jaar heb
ik een stel hele goede paarden, dus het is voor mij echt
aangenaam om naar hier te komen. Je kunt ook heel
veel leren omdat er zo veel competitie is.” Conter moet
om haar eigen uitspraak lachen en voegt er relativerend
aan toe: “Als je in vorm bent, is het hier heel leuk. Als
je minder in vorm bent, kan het een beetje langdradig
zijn om hier drie maanden te zitten. Maar ik vind het
echt helemaal geweldig hier. Zeker dit jaar!”

Ward worstelt
In Davidoff de Lassus lijkt Conter een paard te heb-
ben dat gedijt in grote pistes zoals op het derbyveld
in Wellington. Veel topcombinaties hadden moeite met
het door Anderson Lima ontworpen parcours, maar de
dertienjarige ruin sprong met veel vermogen en ui-
terst voorzichtig over de loodzware viersterren Grote
Prijs. “Het grasveld is echt magnifiek, ik kom echt heel
graag naar hier,” aldus Conter.
Winnaar McLain Ward vindt het echter wel lastig rij-
den op het enorm uitgestrekte veld, ook al heeft zijn
paard Contagious er al vaak gewonnen. “Het ziet er
spectaculair uit en Contagious is altijd comfortabel en
succesvol geweest op dit grasveld, maar voor mij per-
soonlijk is dit niet mijn favoriete piste”, begint Ward
te vertellen. “Het is erg weids en uitgestrekt en ik vind
het moeilijk om zo weinig kader te hebben. Ik heb al-
tijd het gevoel dat ik een beetje worstel met mijn rij-
derij, maar ja Contagious voelt zich hier kiplekker,”
vertelt Ward over het paard waarmee hij de zilveren
teammedaille won in Tokio.
Het was trouwens niet te zien dat Ward worstelde met
zijn rijderij. Als eerste starter in de barrage reed hij de
perfecte rit; full speed, scherpe wendingen en nergens
een galopsprong te veel. “Ik heb dat paard nog nooit
zó goed zien springen,” zei Harrie Smolders vanaf de
zijlijn.
Ward beaamde Smolders’ observatie. “Contagious is
altijd enorm voorzichtig geweest, maar iedereen weet
dat ik in het begin niet gedacht had dat hij Olympi-
sche kwaliteiten bezat. Dat veranderde in de aanloop
naar de Spelen en dankzij die ervaring in Tokio is hij
enorm gegroeid. Hij is er beter van terug gekomen, met
nog meer vertrouwen en ook mijn geloof in hem is
gegroeid. Ik denk dat je dat ook kunt zien in zijn re-
sultaten na de Spelen”, vertelt Ward, die ook de WEF-
Challenge won. “Contagious probeert het altijd. Hij
heeft een enorm groot hart en is een echte vechter. Nu

is het gewoon zo dat het mijn schuld is als hij een fout
krijgt.”

Klein verschil
Slechts vier combinaties kwalificeerden zich voor de
barrage. Ward heeft er wel een verklaring voor. “Door
de hele krappe toegestane tijd en de kijkerige muur en
de open sloot aan het begin van het parcours dwong
de parcoursbouwer de paarden heel erg te openen. Het
was moeilijk om de paarden daarna voldoende geslo-
ten te houden. De driesprong stond vervolgens op een
hele gekke plek en het eind van het parcours was weer
heel delicaat. Het was heel slim en technisch gebouwd
en het verschil tussen deze viersterren- en een vijfster-
renwedstrijd was maar heel klein. Er is hier in Welling-
ton tegenwoordig niks meer makkelijk. Alle niveaus
zijn moeilijk. Je moet er hier elke dag voor vechten.”
Ward had zijn dertienjarige ruin ingezet als voorberei-
ding op de vijfsterrenwedstrijd in WEF week zeven.
“We wilden nog iets aan zijn fitheid werken en dat kan
hier goed aangezien het een groot veld is en de totale
afstand die een paard in deze parcoursen aflegt toch
wat groter is dan op het andere terrein. k heb het idee
dat we op de goede weg zijn,” lacht Ward.

Smolders
De lengte van het parcours leek Dolinn van Harrie
Smolders een beetje parten te spelen. De merrie, die
door een blessure niet naar de Olympische Spelen kon,
sprong goed en is weer op de weg terug, maar liep aan
het einde van het parcours drie balken op. “Ik kon haar
eigenlijk precies rijden zoals ik haar wilde rijden, maar
doordat de tijd zo krap stond, was er geen mogelijkheid
om haar onderweg even een herstelmoment te geven.
Dat brak ons aan het eind op. Toen was de tank leeg,”
aldus Smolders.

WEF woensdag 9 februari 2022 | 21

Zoé Conter klopt in Florida aan de deur van Belgische team
WELLINGTON – Onder leiding van haar trainer Eric Lamaze

lijkt Zoé Conter hard op weg naar het hoogste niveau in de inter-

nationale springsport. En met de tweede plaats in de loeizware

viersterren Grote Prijs van het Winter Equestrian Festival lijkt

ze zich afgelopen zaterdag tevens kandidaat te hebben gesteld

voor een plekje in één van de teams die België komende zomer

gaan vertegenwoordigen tijdens landenwedstrijden. McLain

Ward was nog net een tikje te snel voor de 23-jarige amazone,

maar met Davidoff de Lassus (Ugano Sitte x Ksar-Sitte) was ze

wel Ben Maher de baas in de barrage. Haar Belgische collega’s

Jos Verlooy met FTS Killossery Konfusion en Nicola Philippaerts

met Gijs had ze in het basisparcours al achter zich gelaten. “Eric

motiveert u echt abnormaal. U denkt dat u de Olympische Spelen

kunt winnen,” lacht Conter.

“Het ziet er spectaculair uit en Contagious is altijd comfortabel en succesvol geweest op dit grasveld, maar voor mij per-
soonlijk is dit niet mijn favoriete piste”, vertelt winnaar McLain Ward. FOTO’S SPORTFOT

De 23-jarige Zoé Conter gedijt goed onder de vleugels van
trainer Eric Lamaze. Het resulteerde afgelopen weekend in
de tweede prijs in de viersterren Grote Prijs in Wellington.

‘Ik laat hem doen wat hij wil’
Derde in de Grote Prijs werd Ali Wolff met de altijd geweldig in de manieren sprin-
gende Casall (Casall x Capitol I). “We proberen zijn fitness op peil te houden met
buitenritjes. Als we veel werk in de ring doen, dan raakt hij burned out”, vertelt de
amazone over haar zeventienjarige horse of a lifetime. “Ik ben waarschijnlijk de
enige persoon in de losrijring die met losse teugels en in de verlichte zit rondrijdt.
Ik zie eruit als een ponyruiter. Maar eerlijk gezegd kan en wil ik hem op deze
leeftijd niet meer veranderen. Ik laat hem gewoon doen wat hij wil. Hij heeft zo
veel hart en vertrouwen; dat is de enige reden dat ik door dit parcours kwam.”

Winter Equestrian
Festival

Week 4

Ali Wolff werd met de zeventienjarige Casall derde in de Grote Prijs.