Pagina 2 van: Paardenkrant 7 – 2021
Van: Wesley
In de dressuur is perfectie het uit-
gangspunt, dus het is logisch dat
elke beweging meer onder een ver-
grootglas ligt. Bij het springen is het
doel dat je foutloos over de finish
komt. Ik vind het dan ook belangrijk
om daar op de goede manier te
komen, maar soms moet je onder-
weg een keer duwen of een grotere
ophouding maken om goed uit te
komen bij de hindernis. In het heetst
van de strijd kies je dan soms voor
efficiëntie in plaats van perfectie.
Dressuurruiters blijven net zolang
thuis tot het perfect is, omdat ze op
iedere fout worden afgerekend. Juist
die angst voor fouten verhoogt de
spanning. Daar komt bij dat een
beetje spanning bij het paard vaak
zorgt voor net dat beetje extra ex-
pressie wat door de jury vaak ge-
waardeerd wordt. Die spanning
heeft ook een keerzijde. Daarom
mag het publiek op de tribune amper
nog ademen. Maar een ontspannen
paard dat aan de hulpen staat, hoort
niet zomaar van alles te schrikken.
Hij schrikt alleen als de spannings-
boog te hoog staat. Als daar foto’s
van worden gemaakt, schieten rui-
ters altijd in de verdediging. Dan is
het een momentopname. Maar dat is
onzin. Dressuurruiters zouden spor-
tiever met kritiek om kunnen gaan,
in plaats van het af te doen als een
momentopname. Zich afvragen of
de kritiek terecht is en uitleggen wat
er gebeurde op dat moment. Bij
springen zie ik ook genoeg dingen
die best wel aangekaart mogen wor-
den. Maar dan wel graag op de in-
houd, en niet meteen in de emotie en
de aanval. Ruiters, officials en toe-
schouwers moeten vooral met elkaar
in gesprek blijven. Met elkaar kijken
wat er beter kan, zodat we met zijn
allen kunnen blijven genieten van
mooie paardensport.
Van: Monique
Om te beginnen ben ik het niet hele-
maal eens met de stelling. In mijn be-
leving wordt er echt niet alleen com-
mentaar geleverd op de dressuur. Ik
heb wel het idee dat dressuurruiters
actiever zijn op social media dan bij-
voorbeeld springruiters, dat zal het
beeld ook beïnvloeden.
Daarnaast valt de houding van een
dressuurpaard meer op dan die van
een springpaard, omdat die houding
belangrijk is bij de beoordeling. Een
dressuurpaard moet in een opge-
richte houding lopen met zijn nek als
hoogste punt en het neusje voor de
loodlijn. Een springpaard heeft ook
vaak een ander exterieur dan een
dressuurpaard, wat zeker van invloed
is op de houding. En die houding van
dat springpaard moet vooral efficiënt
voor het paard zijn en is geen onder-
deel van de beoordeling.
Op het EK dressuur hebben wij bij
de jeugdruiters alleen maar compli-
menten gekregen over de wijze van
losrijden en voorstellen. Ik ben nu
twee dagen in Tolbert geweest en
heb alleen maar positieve geluiden
gehoord en heel veel fijn gereden
paarden gezien. Er waren niet voor
niets maar liefst vijftien ruiters op
zaterdag in de Grand Prix die boven
de 70% scoorden en zondag ook
weer veertien.
Natuurlijk zijn er altijd uitzonderin-
gen en dat willen we ook zeker niet
zien. Het gaat om de juiste houding
en balans en de harmonie tussen rui-
ter en paard in alle disciplines. Als
het daarbij ergens misgaat, mogen
ruiters daar zeker op aangesproken
worden, maar dan wel op een fat-
soenlijke, gefundeerde manier.
Ik weet dat de KNHS binnenkort be-
gint met het houden van toezicht op
het voorterrein bij alle dressuurwed-
strijden. Volgens mij is het een
goede zaak om daar niet als politie-
agent te staan maar als voorlichter.
De beste oplossing is om uit te leg-
gen waar we naartoe willen en op
welke wijze. Als er excessen plaats-
vinden dan tolereren we dat zeker
niet. Het welzijn van het paard en de
juiste manier van trainen moet altijd,
in iedere discipline, voorop staan.
Van: Anne
Het is lastig om te zeggen waarom.
Bij dressuur gaat het meer om het
totaalbeeld. Bij springen gaat het
erom dat ze foutloos over de hinder-
nis komen, en dan is er in principe
niks fout. Er staat niet beschreven
hoe ze het moeten doen en bij de
dressuursport natuurlijk wel. Bij de
dressuursport is het makkelijker om
een mening te geven. Omdat het een
jurysport is, kan er altijd een discus-
sie worden gevormd omdat je het
nooit voor iedereen goed kunt doen.
De media gaat vaak mee in deze
sensatie terwijl we elkaar moeten
helpen. De groep die dressuur rijdt,
is ook groter en veel mensen vinden
het nodig om hun mening met ieder-
een te delen. Op sociale media kun-
nen ze heel makkelijk een mening
geven zonder dat iemand zichzelf
kan verdedigen. Ik denk dat de paar-
denwereld op zich gewoon in een
wat negatief daglicht staat. Het is
aan ons als ruiters om daar iets aan
te doen. We moeten laten zien dat
wat wij met de paarden doen uit
liefde is en dat we heel goed voor ze
zorgen. Topsportpaarden leiden een
luxe leven en het welzijn staat
voorop. Ik denk dat ze een beter
leven hebben dan de ruiters, of het
gemiddelde paard. De springsport
heeft mede door de Global Champi-
ons Tour een veel betere pr dan de
dressuursport. Ze gaan naar de
mooiste locaties. Ze bepalen zelf
wat ze willen laten zien en geven
door middel van andere kanalen een
veel beter beeld af van hoe het eraan
toegaat. Ze posten interviews over
ruiters op sociale media. Je leert de
ruiters veel beter kennen. Ruiters rij-
den in teams en zijn dan geen con-
currenten van elkaar. De springsport
loopt meer vooruit. Dat mis ik in de
dressuursport. Als wij ook een soort
Global Champions Tour zouden
krijgen, zouden we meer informatie
kunnen delen, meer openheid krij-
gen en minder discussies creëren.
woensdag 27 februari 2021 | 2OPINIE
KWPN-fokkerijtool voegt niets toe
Info@
Monique Peutz, bondscoach dressuur-
jeugd FOTO WWW.ARND.NL
Anne Meulendijks, dressuuramazone FOTO
WWW.ARND.NL
Van: Paardenkrant-Horses.nl
Aan: Wesley Mulder, Monique Peutz,
Anne Meulendijks
Is het niet een beetje merkwaardig dat de paardenwereld het dieren-
welzijn in de sport steeds verbindt met de dressuur? Zo lezen we op so-
ciale media nooit commentaar op de optoming of de halshouding in het
springen. Daar moet toch echt een kort halsje in de dressuur voor aan
te pas komen. Waarom dit (negatieve) vergrootglas op de dressuur-
sport, en hoe komen we ervan af?
Totilas’ erfenis
Met Totilassen op 1, 2 en 3 in de Grand
Prix-kadervorming van Tolbert is de dis-
cussie wel zo’n beetje beslecht. De dis-
cussie over de vraag of Totilas wel een
fokhengst zou zijn. Tien jaar geleden
voerde ik die, toen Totilas alle wereld-
records had verbroken en bijna alle
gouden medailles had gewonnen.
Een deskundige fokker zei toen tegen
mij dat Totilas niet kón fokken. Zo’n toe-
valsproduct uit een springstam. En op
stand nou ook niet bepaald moeders
allermooiste. Mijn stelling was simpel.
Wat je ziet is puur natuur. De natuur zit
in de genen en die brengen ouders
over op hun kinderen.
In de dressuurrichting vind ik het eigen,
natuurlijke optreden van de hengst of
de merrie sowieso veel belangrijker
dan hoe hij/zij gefokt is. De fokrichting
dressuur heeft zich bij lange na niet zo
uitgekristalliseerd als de springrichting.
Vergeleken met het aantal dressuur-
paarden zijn bijna tien keer zoveel
springpaarden actief in de internatio-
nale sport. Die geven zo eindeloos veel
meer informatie over lijnen en stam-
men dan in de dressuur het geval is,
dat we qua fokkerijstrategie die beide
richtingen niet over één kam kunnen
scheren.
Ik weet nog goed hoe de eerste Toti-
las-veulens op veilingen het gelijk van
mijn discussiepartner leken te bewij-
zen. Dat viel nogal tegen, in vergelijk
met de indruk die de vader steeds
maakte. Er waren veulens bij die het
dure dekgeld niet eens opbrachten.
Gelukkig blijkt niet alleen beweging op
zich, maar ook de beweging als gevolg
van training erfelijk te zijn. Het Duitse
begrip Rittigkeit omvat eigenlijk alle
kwaliteit die pas aan het daglicht treedt
als het paard onder het zadel wordt ge-
traind. Die zagen we niet, toen de
nummers 1 en 2 van Tolbert als drieja-
rige op de keuring verschenen. Toto Jr
werd bij zijn goedkeuring in Hannover
zelfs uitgefloten.
Toch was hun kwaliteit toen al zicht-
baar. Aan de geslotenheid, de gedra-
genheid in de overgangen (vooral Toto
Jr) en het elastiek in het lijf (vooral Total
US). Maar dat zijn geen kenmerken
waar kopers op veulenveilingen voor
warm lopen. Ik vrees dat Totilas het di-
lemma van de dressuurpaardenfokkerij
belichaamt: de enorme afstand tussen
de commerciële markt van veulens en
jonge paarden en het eigenlijke fok-
doel: de sport.
In 2011 werden de eerste 170 nakome-
lingen van Totilas geboren. Van deze
paarden lopen er al 7 in de Zware Tour
en minimaal 8 in de Lichte Tour. Het
diepvriessperma uit deze eerste peri-
ode komt dit dekseizoen via de familie
Visser, de toenmalige eigenaren van To-
tilas, op de markt. Wie een Grand Prix-
paard wil fokken krijgt nu de kans.
Dirk Willem Rosie, hoofdredacteur
[email protected]
COLUMN
Het KWPN kwam afgelopen week
met iets nieuws: de fokadviestool.
Op basis van fokwaarden geeft het
programma een dekadvies. Is dit,
los van de kinderziektes die er
hopelijk nog uitgehaald worden,
een zinvol instrument? Of ondermijnt het stamboek hiermee de
waarde van fokkers die hun eigen koers varen? Kan het eigenlijk
wel, een fokadvies puur op basis van cijfers? De respondenten op
Horses.nl zijn het er niet over eens: precies de helft is het eens met
de stelling.
Wesley Mulder, springruiter FOTO HV PHOTO-
GRAPHY
EENS ONEENS
50% 50%
POLL
REAGEER VIA HORSES.NL
Informaticaweg 3
7007 CP Doetinchem
Telefoon redactie: (088) 29 44 900
E-mail redactie: [email protected]
Website: www.horses.nl/paardenkrant
ISSN: 2543-134X
Redactie
Dirk Willem Rosie (hoofdredacteur), Melanie
Brevink-van Dijk (bladcoördinator), Esther
Berendsen, Tamara van de Krol, Jacquelien van
Tartwijk
Secretariaat
Willy Prange
Vaste medewerkers
Eva van den Adel, Geert Bouius, Arnout
Coppieters, Koen Cromheecke, Martina Berk,
Johanna Faber, Bettine van Harselaar, Chris de
Heer, Ria Hekkert, Rick Helmink, Ferry Hollander,
Ellen Liem, Dinette Neuteboom, Sandra
Nieuwendijk, Savannah Pieters, Peter Poppelaars,
Leontien Ruissen, Wendy Scholten, Corine
Schreuder, Jeroen Slot, Marlien Smit, Nancy
Versluis-Borsboom, Rosan Wilts
Abonnementen
Abonnementsovereenkomsten worden
uitsluitend aangegaan door Eisma Media B.V.,
namens wie de uitgever de abonnementen
verzorgt.
De Paardenkrant verschijnt zondag (nieuwsbrief)
en woensdag. Daarnaast verschijnen per jaar
een aantal themanummers en specials.
Eisma Media Groep Abonneeservice,
Daalakkersweg 2-72, 5641 JA Eindhoven,
telefoon (088) 22 66 647,
telefax (088) 22 66 675,
e-mail [email protected].
Abonnementen kunnen op elk gewenst tijdstip
ingaan. Opgave via www.horses.nl/paardenkrant
of via Abonneeservice. Abonnementen lopen
automatisch door, tenzij 30 dagen voor de
vervaldatum wordt opgezegd.
Ook voor informatie over uw lopende abonne –
ment kunt u contact opnemen met
Abonneeservice. Een proefabonnement stopt
automatisch.
Abonnementsprijs (excl. 9% btw)
Per kwartaal € 96,05
Per halfjaar € 187,31
Per jaar € 365,01
Jaarabonnementen België en overige landen op
aanvraag.
Commercieel manager:
Jeroen van der Molen
Advertentieverkoop
Telefoon Springertjes (088) 29 44 980
Cindy Haentjens (088) 29 44 980
André Kunze (088) 29 44 982
Lotte Wijnands (088) 29 44 981
E-mail [email protected]
Afsluittijdstip advertenties: twee dagen voor
verschijnen om 11.00 uur
Uitgever: Dorien van Dijk
Directie: Egbert van Hes (alg. directeur)
Vormgeving en prepress: ZeeDesign, Witmarsum
Drukker: Persgroep Amsterdam
Bezorging: PostNL
Bij klachten over bezorging: bel (088) 22 66 647
© Niets uit deze uitgave mag zonder schrifte lijke toestemming van
de uitgever worden overgenomen op welke manier dan ook.
Eisma Media Groep, waarvan dit
vakblad onderdeel is, legt uw
klantgegevens vast voor de uit-
voering van de (abonnements)-
overeenkomst, of wanneer u in
het kader van dienstverlening contact heeft met Eisma Media Groep.
Ook als u dat niet expliciet heeft aangegeven kunt u per e-mail over
gelijksoortige producten en diensten van Eisma Media Groep worden
geïnformeerd, tenzij u daartegen bezwaar maakt. Als u geen prijs
stelt op informatie of aanbiedingen per e-mail dan kunt u dit aan-
geven op [email protected].
Voor meer informatie verwijzen wij u naar het privacystatement op
www.eismabusinessmedia/privacy-statement.