Pagina 7 van: Paardenkrant 8 – 2021
door Dinette Neuteboom
Het klopt dat sommige hunters nooit
hoger hoeven te springen dan 80 centi-
meter en dat hun springtechniek en de
manier van bewegen heel belangrijk
zijn. Maar in die lage rubrieken zitten er
meestal beginners, oudere amateurs of
kinderen op. Dat betekent dat de paar-
den ook vergevingsgezind moeten zijn,
de juiste mentaliteit moeten hebben,
heel comfortabel moeten zijn om op te
rijden en voldoende galoppade en ver-
mogen moeten hebben om de fouten
van de ruiters en amazones te verdoeze-
len. Want het moet er allemaal heel
vloeiend en bijna als vanzelf uitzien.
Niet rennen, maar ruim galopperen
Sowieso is een voldoende grote galop belangrijk voor
een hunter. De lijntjes in het parcours staan nooit kort
en aangezien ze in alle rust en ontspanning gespron-
gen moeten worden, moet een hunter dus heel simpel,
zonder gejakker, de afstanden dicht kunnen lopen. En
dan moeten ze ook nog eens een heel mooie ronde
sprong maken en in de afzet dus niet de rug wegdruk-
ken. Ook moeten ze na de sprong in balans en in het-
zelfde tempo verder galopperen. Dus ze mogen niet
rennen na de sprong en ook niet rennen voor de
sprong. En om dat allemaal voor elkaar te krijgen,
moet een paard heel veel van die kwaliteiten van zich-
zelf hebben. Des te talentvoller het paard is, des te
beter de ruiter, althans als het een goede ruiter is, het
paard kan laten pronken in de ring. En daar gaat het
om bij de hunters; om je paard zo optimaal mogelijk
voor te stellen aan de jury zodat die hoge punten kan
geven.
Hunters vs equitation
Het maakt daarbij niet uit hoe de ruiter erop zit. Wap-
perende onderbenen boven de sprong, plat erop met
het bovenlichaam of fladderende teugels; het maakt
allemaal niks uit bij de hunters, zolang het paard maar
geweldig springt en beweegt.
Equitation is totaal wat anders. Daar staat het paard
als het ware in dienst van de ruiter. In deze discipline
wordt alleen de ruiter beoordeeld; op houding, zit, ef-
fect van de hulpen en de rijderij.
Bij de hunters is uitstraling van het paard ook heel be-
langrijk. De ideale hunter is bloedmooi, beweegt heel
ruim, traag en vlak, heeft een geweldige zelfbalans en
springt met een oogstrelende techniek waarbij hij de
voorknieën zo ongeveer optrekt tot naast z’n neus. Oh
ja, en er moet ook een goed changement opzitten.
Wat is mooi?
Over de uitstraling van een hunter zijn de meningen
echter verdeeld. Sommige ruiters en trainers zien het
liefst een zwart of donkerbruin bloedmooi rondge-
draaid type, anderen vinden een aparte kleur of een
mooie vos met heel veel wit geweldig. Weer anderen
willen veel toegeven op de schoonheid en zijn allang
blij als het dier hun zestigjarige klant veilig het par-
cours mee rond neemt. En als het paard alle kwalitei-
ten van een tophunter in huis heeft, maar niet mooi is,
ook dan is de kans groot dat zo’n paard zijn weg wel
vindt in hunterland. Mooi hoeft niet altijd perfect qua
exterieur te zijn. Mooi gaat vooral om uitstraling. Een
tophunter heeft iets extra’s.
Ferrari SFN
Er liepen verschillende Nederlandse paarden mee die
eerst een carrière als springpaard hebben doorlopen
en toen omgeschoold zijn tot hunter. Didgereedoo
VDL (Zavall x Indoctro) is er daar één van. Deze op-
vallend getekende vos werd als springpaard verkocht
via de WEF Sport Horse Auction van de familie Van
de Lageweg.
Ferrari (Thunder van de Zuuthoeve x Damiro) is een
ander Nederlands gefokt paard dat eerst een spring-
carrière in Amerika heeft doorlopen. Deze bruine
was in Nederland ook wel bekend als Ferrari SFN,
die tot op zesjarige leeftijd voor het Springpaarden
Fonds Nederland werd uitgebracht door Hester
Klompmaker en daarvoor door Nathalie van der
Mei. Via de opheffingsveiling van het SFN1 werd de
toenmalige hengst voor 165.000 euro verkocht naar
België waar Joe Clee, en later ook nog even Frida
Lindgren, de teugels overnam. Uiteindelijk is Ferrari
doorverkocht aan een klant van de familie Bluman
in Amerika waar hij door zowel Daniel als Mark suc-
cesvol op drie- en viersterrenniveau is uitgebracht.
“De Blumans vroegen me vorig jaar of ik hem een
keer wilde komen rijden omdat ze dachten dat het wel
eens een heel goede hunter kon zijn,” vertelt Lourdes
de Guardiola, de eerste hunteramazone van Ferrari.
“Dat leek heel erg goed en samen besloten we dat hij
na de landenwedstrijd in Wellington een carrière-
switch zou maken en hunter zou gaan worden.”
Liza Boyd
Zo gezegd, zo gedaan. Ferrari, inmiddels geruind,
sprong een foutloze ronde in de Nations Cup en ver-
trok vervolgens naar de stal van De Guardiola. Mocht
iemand zich afvragen waarom: voor goede hunters in
Amerika wordt heel veel geld gegeven. Een goede
hunter is waarschijnlijk makkelijker te verkopen dan
een goed springpaard.
De Guardiola heeft vorig jaar zomer goed gepresteerd
met Ferrari in de hunterring en uiteindelijk is hij ver-
kocht aan een klant van Liza Boyd-Towel, één van de
beste hunteramazones van Amerika en een zus van
Jack Hardin Towel die samen met Darragh Kenny de
Oakland Stables runt.
Boyd sleepte al verschillende kampioenschappen in
de wacht met Ferrari in Wellington, maar afgelopen
week wist ze zich helaas net niet te plaatsen voor de
grote finale op zaterdagavond.
“Ferrari doet me veel denken aan mijn vroegere top-
hunter Brunello”, begint Boyd te vertellen. “Brunello
had ook op hoog niveau gesprongen en het duurde iets
langer voordat ik hem in de rijderij helemaal verhun-
terd had. Met Ferrari merk ik dat ook. Maar hij heeft
een prachtige trage manier van bewegen en een ge-
weldige galoppade. Voor zowel een top springpaard
als voor een tophunter heb je gewoon een heel goed
galop nodig. En hij draagt zichzelf heel goed. Soms
is het in de rijderij iets lastig omdat hij graag met zijn
neus ver naar voren loopt, maar voor de junior hun-
ters, waar hij voor aangeschaft is, geeft dat juist een
heel leuk beeld met zijn jonge amazone. Daar zien ze
dat graag en waarderen ze het ook”, legt Boyd uit.
“En dan natuurlijk zijn hele karakter. Hij is rustig en
wil het enorm graag goed doen en heeft een prachtige
stijl van springen.”
Een goede hunter biedt het totale plaatje
De in Nederland gefokte Ferrari (Thunder vd Zuuthoeve x Damiro), voorheen Ferrari SFN en actief op 1,60 m.-niveau, functi-
oneert nu als hunterpaard. FOTO DINETTE NEUTEBOOM
Dubbele winst
Bertram Allen had vorige week een goede week in Wellington. Met een relatief
nieuw paard won de Ier zowel de kwalificatierubriek, de WEF Challenge, als de
Grote Prijs. Deze Castlefield Vegas is een elfjarige Irish Sport Horse-ruin van Cas-
sino x Lux Z. De combinatie zette als laatste de snelste tijd van de dag neer en
bleef foutloos in 36,09 seconden. FOTO SPORTFOT
woensdag 24 februari 2021 | 7WEF
WELLINGTON – Veel Europeanen denken dat een paard een
hunter is als het voor de springsport niet goed genoeg is, maar
wel vlak draaft en een mooie voorbeentechniek heeft. Nou, zo
simpel is het allemaal nog niet. Afgelopen week vond op het
Winter Equestrian Festival in Wellington, Florida, één van de
belangrijkste hunterweken van het jaar plaats. Het was een
mooie gelegenheid om de kwaliteiten van een goede hunter
eens onder de loep te nemen.
Winter Equestrian
Festival
Week 6
Tweede in de nightclass: Liza Boyd-Towel met Walk Off FOTO SPORTFOT