Pagina 19 van: Paardenkrant 9 – 2022

Beste Lucy,
Leuk dat je me vraagt naar mijn
visie op de rol van grooms in de
paardensport. Laat ik beginnen met
vermelden dat ik bewondering heb
voor het werk dat je doet. Het is
belangrijk dat grooms zich vereni-
gen en op die manier hun krachten
bundelen. Want dat ze belangrijk
zijn, moge duidelijk zijn. Sterker
nog: zonder grooms zijn wij als
ruiters nergens. Maar de erkenning
en waardering die ze zo verdienen,
krijgen ze nog niet vanzelfspre-
kend. Zo herinner ik me nog dat
de maaltijden voor de grooms op
de Paralympische Spelen van Rio
matig waren. Bruine rijst en zwarte
bonen, iedere dag opnieuw. Van-
uit het atletendorp nam ik zakjes

havermout, fruit en yoghurt voor
ze mee. Maar eigenlijk is het na-
tuurlijk te gek voor woorden dat de
grooms zo slecht verzorgd werden.
Meestal is het gelukkig beter gere-
geld. Goede voorzieningen zijn niet
overbodig, gezien de lange dagen
die onze grooms maken. Ze werken
keihard om onze paarden optimaal
voor te bereiden op topprestaties.
Daarom juich ik het werk van de
British en de International Grooms
Association toe, waarmee jullie je
hard maken voor betere omstandig-
heden.

Dan jouw vraag. Voor mij persoon-
lijk geldt dat ik het één van de naar-
ste dingen aan onze sport vind, dat
ik de zorg voor mijn paard soms
moet overdragen. Bijvoorbeeld bij
het transport naar een kampioen-
schap ver van huis. Toen ik mijn
Demantur RS2 N.O.P. afgelopen
augustus in Luik op de luchthaven
in de air stall had begeleid en zelf
moest vertrekken, reed ik huilend
terug naar huis. Maar wat me op de
been hield, was de wetenschap dat
mijn groom Kathleen van Winden
hem op zou wachten bij aankomst
in Tokio.

Vertrouwen is de basis
Dat komt enerzijds omdat Dem
mijn oogappel is, een paard dat een
ontzettend speciale plek in mijn
hart heeft en altijd zal houden. Ik
ben topsporter genoeg om graag te
willen winnen en ambitieus te zijn,
maar diep van binnen ben ik nog

steeds dat paardenmeisje dat één
ding nog belangrijker vindt dan
sportief succes: het welzijn van
mijn paard. Demantur is ook wel
een aparte: hij kan enorm onder de
indruk zijn van kleine veranderin-
gen en is ontzettend sensitief voor
de energie om hem heen. Hij duldt
zeker niet iedereen dichtbij en kan
snel van slag raken.
Anderzijds is het de speciale klik,
die Kathleen met zowel Demantur
als mij heeft, die onze samenwer-
king bijzonder maakt. Kathleen
heeft de gave om paarden aan te
voelen. Dem vertrouwt haar vol-
ledig. Is zij in de buurt, dan is hij
op zijn gemak. Ik heb van dichtbij
gezien hoe het haar steeds weer
lukt om het Dem naar de zin te

maken. Daarmee heeft ze ook mijn
vertrouwen gewonnen. Daarnaast
is ze, zoals de echte topgrooms dat
zijn, een harde werker. Altijd is de
stal netjes, is er voldoende water
en ruwvoer. Je hoeft haar nooit een
tweede keer uit te leggen welk sup-
plement wanneer gegeven moet
worden, hoeveel slobber hij mag
hebben en op welk gaatje de singel
moet. Al honderd keer vroeg ik of
ze iets wilde klaarzetten of schoon-
maken en antwoordde ze: ‘Heb ik
al gedaan.’ Kathleen ontzorgt me.
De energie die me dat scheelt, kan
ik steken in de prestatie. Dat maakt
dat we in de afgelopen drie jaar
samen al veel memorabele dingen
hebben meegemaakt. Het bleek
niet alleen de basis voor een mooie
samenwerking, maar ook een fijne
vriendschap.

Duurzaam succes
Ik geloof enorm in de kracht van
teamwork én dat goed werk tijd
nodig heeft. Investeren in een so-
lide team dat goed samenwerkt is
niet alleen de moeite waard, het
brengt je ook verder. Kathleen is
een belangrijke pijler in mijn team,
dat verder bestaat uit een bont ge-
zelschap. Mijn hoefsmid, dieren-
artsen, trainers, coach, sponsors, de
eigenaren van Demantur: natuurlijk
zijn zij onmisbaar in ‘Team-SV’.
Zij begeleiden mij en Demantur tot
in perfectie naar de juiste vorm op
het juiste moment, en met de best
denkbare materialen om te kunnen
presteren. Met de meeste van hen

werk ik al langdurig samen. Zo
train ik al sinds 2010 met Emme-
lie Scholtens, heb ik al ruim vijf-
tien jaar dezelfde hoefsmid en zijn
er sponsors bij met wie ik al bijna
evenlang samenwerk. En dat is
niet vanuit luiheid of gemakzucht.
Het is het gevolg van heel bewuste
keuzes voor de allerbeste mensen
en materialen, van het opbouwen
van een vertrouwensband en we-
derzijdse loyaliteit. Wil je met een
team bijzondere dingen bereiken,
dan loont het om langdurig samen
op te trekken. Het vergroot niet al-
leen de kansen op succes, het is ook
zoveel leuker als je dat mag delen!

Wetenschappelijke
technieken
Er zitten ook experts in mijn team
die je misschien niet direct zou ver-
wachten. Voedingsexperts David
van Doorn en Roseanne Minder-
houd bijvoorbeeld adviseren me
bij een uitgebalanceerd dieet van
Demantur en hebben antwoord
op bijna al mijn voedingsvragen.
En inspanningsfysioloog Carolien
Munsters begeleidt ons op het ge-
bied van kracht en conditie van
Dem. Afgelopen zomer hielp ze
me op nogal onorthodoxe manier in
onze voorbereidingen op de weers-
omstandigheden in Japan. Van-
wege de tegenvallende tempera-
turen in Nederland de weken voor
ons vertrek, deed zij het voorstel

een eigen klimaatkamer te bouwen
waar ik met Demantur twee weken
lang elke dag kon trainen. Ik zal
niet liegen; dat was zwaar. Maar
met haar kennis en ervaring op het
gebied van acclimatisatie, wist ik
dat ik erop kon vertrouwen dat het
ons zou helpen in Tokio. Daarnaast
gaf ze advies over koeltechnieken,
die we eerder al toepasten op de
WEG in Tryon, waar het ook erg
warm en vochtig was. Ik ben ervan
overtuigd dat de inzet van deze we-
tenschappelijk bewezen technieken
en kennis – acclimatisatie, koel-
technieken, voedingsleer – ertoe
hebben geleid dat Demantur en ik
optimaal aan de start kwamen in
Tokio. Waar andere paarden foutjes
begonnen te maken, zich verstap-
ten en afgeleid raakten (de typische
signalen die optreden bij uitputting
door overhitting), bleef Demantur
fris, ontspannen en alert. Dagelijks
monitorden we zijn hartslag en
temperatuur in de training, waar-

bij Carolien op afstand meelas en
bijstuurde waar nodig. Op de laat-
ste wedstrijddag, waar hij naar een
wereldrecord in de Kür op muziek
liep, kwam Demantur de ring uit
met de laagst gemeten lichaams-
temperatuur van de hele Spelen.

Objectieve informatie
Voor mij is het duidelijk dat we
sportief succesvol zijn mede dank-
zij de wetenschappelijke input.
Nog belangrijker vind ik de ef-
fecten op Dem’s welzijn. Hem
gezond en vrolijk houden lukt me
beter als ik écht goed voor hem
kan zorgen, door objectieve infor-
matie te combineren met mijn er-
varing en gevoel. Daarom wil ik
de Kettingbrief graag doorsturen
naar Carolien Munsters. Zij is ve-
terinair inspanningsfysiologe en in
die hoedanigheid verbonden aan
onder meer Universiteit Utrecht en
NOC*NSF.

KETTINGBRIEF woensdag 2 maart 2022 | 19

Sportief succesvol zijn mede dankzij wetenschappelijke input

Paralympisch dressuuramazone Sanne Voets sluit mooi aan
in het rijtje van Kettingbriefschrijvers. Als geen ander heeft
zij ervaren hoe de Paralympische Spelen van Tokio waren,
waar de voorzitter van het Para Equestrian Technical Com-
mittee, Amanda Bond, zich onlangs in de Kettingbrief over
uitsprak. Het succes loog er in ieder geval niet om. Met De-
mantur RS2 N.O.P. won Voets tweemaal goud en teamzilver
in grade IV. De oprichter van de International Grooms As-
sociation (IGA), Lucy Katan, vroeg vorige week aan Voets
waarom grooms belangrijke stakeholders zijn in de sport.
Inspanningsfysioloog Dr. Carolien Munsters haakt aanko-
mende editie in op het verhaal van Sanne Voets.

Beste Carolien,

Hoe zie jij de rol die de wetenschap kan spelen bij het vergro-
ten van het welzijn van sportpaarden, van zowel hobbyma-
tige als de professionele ruiters?

Met vriendelijke groet,

Sanne Voets

Investeren in een solide team dat goed

samenwerkt is niet alleen de moeite waard,

het brengt je ook verder

FO
TO

D
AN

N
Y

FO
TO

G
RA

FI
E

De Kettingbrief

Lucy Katan – Sanne Voets – Carolien Munsters