Pagina 11 van: Paardenkrant 14 – 2022

door Jacquelien van Tartwijk
Na twee dagen allerlei opdrach-
ten te hebben volbracht, leggen
de deelnemers vrijdagmiddag de
laatste hand aan het opruimen,
waarna de paarden hooi krijgen.
Anne verzamelt de mestvorken
en bezems en zet deze op de daar-
voor bestemde plek. “Ik heb eerst
een andere mbo-opleiding gedaan,
maar dat vond ik echt niet leuk. Na
een tussenjaar werkte ik een paar
maanden op een paardenbedrijf
in Canada en dat vond ik leuk.”
Daarna werd door de Zeeuwse
paardenliefhebster gezocht naar
een geschikte opleiding, waarna ze
uitkwam bij Aeres Barneveld waar
ze nu in het derde en laatste jaar zit
en al bezig is met haar examens.
“Ik ben er de afgelopen dagen ach-
tergekomen dat er in Nederland
toch wel heel veel hippische oplei-
dingen zijn, dat wist ik niet. Ik ben
benaderd voor deze vakwedstrij-
den en dat leek me heel leuk.” Het
was in eerste instantie heel gezellig
vertelt ze. “Het zijn allemaal paar-
denmensen en daar kun je mee pra-
ten, dat is al fantastisch. De sfeer
was goed, met de paarden werken
doen we allemaal graag en dus is
iedereen enthousiast. Daarbij was
alles goed geregeld.” Het duo was
erg gedreven. “Het is een wedstrijd
en dus ga je voor de winst, maar
de ervaring alleen al is echt super.
We hebben zo’n beetje drie jaar
last gehad van de coronapandemie
en met school niet veel kunnen
doen. Dan is dit heel leuk om toch
ook eens ergens anders te kijken.
De wedstrijd was heel divers. Je
moet rijden, maar ook de paarden
verzorgen en je moet daarbij goed
samenwerken en overleggen.” In
het onderdeel verkoop had Anne
nog weinig ervaring. “Je wordt wel
in het diepe gegooid. We hebben
wel een paard verkocht, alleen niet
de goede. De fouten die je dan hebt
gemaakt, maak je nooit weer. We
waren namelijk bij het verkoop-
praatje vergeten iets te vertellen
over het keuren van het paard. En
dat is jammer.” De 22-jarige Anne
is al bezig met een baan na haar
opleiding en kan deze ervaring dus
mooi meenemen. ”Ik heb een baan
aangeboden gekregen in Zeeland
bij Manege de Kroo. Daar is ook
heel veel te doen: de verzorging op
stal, lesgeven, er is een winkel en
er worden evenementen georgani-
seerd. Die afwisseling, dat is ook
wat ik graag wil.”
Praktijklocatie
Het Twentsche Veld is de prak-
tijklocatie van het Zone.College.
Brinkman legt uit wat er precies
van de teams werd verwacht: “We
hadden de afgelopen dagen 33
paarden ter beschikking.” Woens-
dagmiddag was de aftrap van de
meerdaagse wedstrijd waarin leer-
lingen zowel bij het rijden als in
de verzorging al hun kwaliteiten
ten toon konden spreiden. “Na
een inleiding werd er geloot en
elk team kreeg drie paarden toe-
gewezen. Ze kregen daarbij een
filmpje te zien van elk paard in
stap en draf en met alle gegevens
zoals naam, leeftijd, staat van af-
richting, karaktereigenschappen
en dergelijke. Vanaf donderdag-
ochtend waren de drie paarden
hun eigendom als team. Ze moes-
ten de paarden verzorgen en rij-
den. Op donderdag kregen ze een
beschrijving van een koper. Met
die beschrijving en een beetje uit-
leg moesten ze een keus maken
uit hun drie paarden en één paard
eruit laten. Maakten ze de goede
keuze, dan konden ze het paard
de volgende ochtend voorrijden
en door de potentiële koper laten
rijden. Dat werd afgerond met een
verkoopgesprek. Het paard moest
rond de 10.000 euro opbrengen
en ze waren verplicht het paard te
verkopen. Dat was een hele onder-
handeling en is vrij goed gelukt.
Eén team zat mis, al verkocht het
wel een paard, maar dat was ei-
genlijk het verkeerde paard.”
Delen van ervaringen
Als docenten waren Fleur Post
van Aeres mbo Leeuwarden en
Anke Heesen van mbo Landstede
betrokken bij de organisatie. Het
delen van ervaringen zien zij als
een heel groot voordeel tijdens de
vakwedstrijd. “De persoonlijke
contacten met collega’s van andere
opleidingen dat is echt waardevol.”
Voor de leerlingen zien ze het com-
plete programma en de samenwer-
king onderling als een groot suc-
ces. “Het is officieel een wedstrijd,
maar eigenlijk geen strijd als je
ziet hoe iedereen elkaar helpt. Dat
is mooi om te zien.” Ze zien zeker
een vervolg voor dit project. “Als
het aan ons ligt komt er volgend
jaar zeker weer zo’n wedstrijd.” Ze
zien Barneveld als een ideale loca-
tie voor de volgende editie. “Maar
dat moet allemaal nog besproken
worden.”
ALGEMEEN woensdag 6 april 2022 | 11
Ervaring delen en opdoen bij Hippische Vakwedstrijd
Anne Seijbel: ‘Fouten die je maakt, maak je nooit weer’
ENSCHEDE – “Ook al winnen we geen prijs, het is heel leer-
zaam geweest en was vooral heel gezellig”, vertelt Anne Seijbel,
die vorige week samen met Cee-Jay van Cleef het team vormde
van Aeres Barneveld op de Nationale Hippische Vakwedstrijden
bij Manege ‘t Twentsche Veld in Enschede. In deze vakwedstrijd
werden ze beoordeeld op zowel het rijden als de omgang met
paarden en klanten. “Elf teams van diverse mbo-opleidingen in
Nederland deden mee en dat is al heel bijzonder”, vertelt Jos
Brinkman, één van initiatiefnemers van de vakgroep paarden-
houderij van het Zone.College.
De leerlingen hebben zichtbaar plezier in het onderdeel verzorging van de paarden, waarbij ze elkaar bijzonder goed hel-
pen. FOTO’S PAARDENKRANT/MELANIE BREVINK-VAN DIJK
Alle deelnemers aan de Hippische Vakwedstrijd, die vorige week gehouden werd op Manege ’t Twentsche Veld, de prak-
tijklocatie van Zone.College Enschede.
Vakwedstrijd: 1 Lentiz (127 punten);
2 Scalda (126); 3 Aeres Barneveld
(118,5); 4 Zone Zwolle (118); 5 Zone
Almelo (114); 6 Aeres Leeuwarden (11).
Uitslag
‘Het werk zien liggen, dat telt’
Voor de beoordeling van de vakwedstrijd werden vier juryleden ingezet die heel
veel aspecten in de beoordeling meenamen. De jury bestond uit Pieter Siemerink
en Martsje Bergsma, beiden vaak gastdocent en examinator, Lauren Spikkert de
kampioene van 2018 en inmiddels werkzaam bij dierenkliniek De Watermolen
en Ria van Keulen, werkzaam bij Team Nijhof.
“We hebben gekozen voor en een mix van jonge en wat oudere juryleden
en vooral ook echte praktijkmensen”, vertelt initiatiefnemer Jos Brinkman. Hij
vervolgt: “Er werd gelet op heel veel onderdelen zoals rijden, longeren, voeren,
hygiëne, veiligheid, samenwerken en ga zo maar door. Bij het onderdeel veilig-
heid werd bijvoorbeeld gekeken naar welk schoeisel de kandidaten aan hadden
en of ze hun haren vast of los droegen. Alle onderdelen die beoordeeld werden,
zijn uiteindelijk bij elkaar opgeteld.”
Lauren Spikkert weet precies wat de wedstrijd inhoudt. Volgens haar is het heel
belangrijk voor de toekomst dat studenten netjes en veilig werken en als team
kunnen samenwerken. Bergsma stelt dat de omgang met het paard essentieel
is. “Dan bedoel ik niet alleen op stal, maar ook dat het welzijn van het paard in
de gaten wordt gehouden tijdens de training. Ze moeten kunnen inspelen op
dingen die gebeuren.”
Het karakter van de leerling doet er volgens de dames niet zo toe, maar wel hoe
ze zich opstellen. “Je hebt veel verschillende leerlingen. De één is wat introvert,
de ander extrovert. Dat maakt niet uit. Ik denk wel dat je een bepaalde profes-
sionaliteit mag vragen. Maar dan maakt het niet uit of je meer op de voorgrond
of op de achtergrond bent. Het beheersen van de vaardigheden telt.” Volgens
Bergsma is het niet alleen belangrijk dat de leerlingen de wil hebben om te wer-
ken, maar juist ook dat ze het werk zien liggen. “Je zag dat een paar teams op de
achtergrond zorgden dat de stallen netjes bleven, maar ook elkaar ongevraagd
hielpen door even een paard vast te houden of te helpen met het opbouwen
van hindernissen.” Alle dingen die de jury opvielen, werden genoteerd om ver-
volgens mee te nemen in de puntentelling. Volgens de dames was de jury het
onderling goed eens en zaten ze op één lijn.
De juryleden met v.l.n.r. Pieter Siemerink Martsje Bergsma, Lauren Spikkert en
Ria van Keulen.