Pagina 7 van: Paardenkrant 14 – 2022
door Bettine van Harselaar
Melissa Galloway (29) verhuisde
vanuit Nieuw-Zeeland naar Ne-
derland met één groot doel voor
ogen: de Olympische Spelen van
Parijs. Maar nu het zo goed gaat,
komt ook het WK in Herning ko-
mende zomer dichtbij. Het is niet
haar eerste lange verblijf in Eu-
ropa. Ze verbleef als achttienja-
rige een jaar in Duitsland om te
trainen bij Hubertus Hufendiek en
nam van daaruit veel kennis mee
terug naar haar thuisland. Via haar
Nieuw-Zeelandse trainster Vanessa
Way, een leerling van Carl Hester,
kwam ze bij Van Olst Horses in
Den Hout terecht. Ze besloot om
twee paarden mee te nemen naar
Nederland. Haar Grand Prix-paard
Windermere J’Obei W (v. Johnson)
en Integro (v. Negro). Met J’Obei
W, ook wel Joey genoemd, gooit ze
hoge ogen in de wedstrijdring. “In
Lier een paar weken geleden was
ik nerveus. Ik wist niet wat ik kon
verwachten. Maar het ging heel
goed, daarom was ik dit weekend in
Opglabbeek al een stuk zekerder”,
vertelt ze. Het duo scoorde ruim
69% in de Grand Prix en een dikke
72% in de Spécial. “In de Grand
Prix wilde ik een fijne en constante
proef rijden om mijn laatste score
voor het WK in Herning te halen,
en dat is gelukt! In de Spécial heb
ik er meer aan gereden. Die proef
ligt hem goed, de passage is echt
Joeys highlight.”
Alles is anders
Haar verhuizing naar Nederland is
sportief gezien een goede beslis-
sing, maar ze liet daarvoor wel haar
man, familie en het familiebedrijf
achter in Nieuw-Zeeland. Afge-
lopen weekend zag ze haar man
voor het eerst sinds vijf maanden
weer. Omdat de coronamaatrege-
len in Nieuw-Zeeland zo streng
waren, kon hij niet eerder naar Ne-
derland reizen om ook weer terug
naar Nieuw-Zeeland te gaan. “Hij
wil sowieso tot en met Herning in
Nederland blijven, daarna zien we
wel hoe het loopt. Hij werkte thuis
ook in het bedrijf, maar zal hier
in Nederland ook gaan werken.”
De familie van Galloway heeft in
Nieuw-Zeeland Windermere farm,
een bedrijfsnaam waar vele be-
drijfstakken onder vallen: er is een
grote wijngaard, haar vader fokt er
Friese koeien en ook de paarden
vallen onder het bedrijf.
“Hier in Nederland is alles anders.
Het is echt een prachtig land en qua
paarden is het een wereld van ver-
schil. Vooral heel veel beter! Als je
zou zien hoe we in Nieuw-Zeeland
Grand Prix-wedstrijden rijden, zou
je verrast zijn. We hebben daar
geen mooie bodems, maar rijden
gewoon op los zand. De paarden
stonden altijd buiten en ik had een
paar containers om hooi en andere
spullen in op te slaan. De paarden
wennen gelukkig goed aan hun
nieuwe leven, ze kunnen hier ook
het grootste deel van de dag buiten
staan, dat scheelt veel.”
Zelf opgeleid
Galloway kocht Windermere
J’Obei W als tweejarige aan,
samen met een vierjarige John-
son. Ze was zelf toen net terug uit
Duitsland en wilde met twee jonge
paarden aan de slag om in de prak-
tijk te brengen wat ze in Europa
had geleerd. Ze leidde beide paar-
den zelfstandig op tot de Grand
Prix. “De andere Johnson heb ik
voor ik naar Nederland vertrok
verkocht, Joey hield ik aan omdat
ik hem het beste paard vond. In-
tegro hebben we zelf gefokt en
met hem hoop ik binnenkort een
keer Lichte Tour te starten. In
deze korte tijd in Nederland heb
ik alweer veel geleerd en de stijl
van rijden past me goed. Maar
dat ik ook gelijk zó goed mee zou
draaien in de Grand Prix had ik
echt niet verwacht.” Haar eerste
doel is Herning, maar de Olym-
pische Spelen zijn natuurlijk het
grootste doel. “Het was vooral
het coronavirus dat me het laat-
ste zetje gaf om naar Europa te
komen, in Nieuw-Zeeland kon ik
echt niks. Het was een goede be-
slissing en sowieso is het hier ‘the
place to be’ wanneer je echt naar
de top wilt.” De Nieuw-Zeelandse
federatie wil er alles aan doen om
met een team aan start te komen
in Herning. “Dat zou denk ik voor
het eerst zijn”, vertelt Galloway.
Anky-video als inspiratie
Hoewel Galloway’s moeder zelf
nooit op hoog niveau reed, was ze
wel actief in de paarden en daar-
mee ook degene die Melissa met
het paardenvirus besmette. “Ze
deed hunting, eventing en een
beetje springen. Ik kreeg op mijn
dertiende een pony die ook goed
in dressuur was. Maar zo’n jeugd-
scene als je in Europa hebt, dat
vind je in Nieuw-Zeeland totaal
niet.” Naast het ponyrijden deed
Galloway als meisje ook actief aan
ballet. “Mijn tante wist dat ik van
paarden hield, en zij gaf me een
video van Anky van Grunsven:
‘Dancing with Bonfire’. Die heb
ik zeker honderd keer gekeken, ik
vond dat echt prachtig. Dat was wat
ik ook wilde. Ik vond het zó mooi,
het was echt de perfecte combinatie
tussen dansen en paardrijden.”
En zo geschiedde ook, met inmid-
dels goede Grand Prix-klasserin-
gen in Europa. Bij Van Olst Horses
is Galloway voornamelijk actief
als assistent-amazone voor Char-
lotte Fry. “Ik warm bijvoorbeeld
haar paarden op, of rijd de cooling
down met ze. Lottie heeft enorm
veel paarden te rijden, en op deze
manier kan ik haar helpen om dat
allemaal te doen. Ik ben dus meer
een assistent dan echt een stalruiter.
Maar dat vind ik prima, het geeft
me de mogelijkheid om me daar-
naast heel goed op mijn eigen paar-
den te focussen.”
SPORT woensdag 6 april 2022 | 7
Melissa Galloway: ‘Alles is anders in Europa’
OPGLABBEEK – Zowel in Lier vorige maand als afgelopen
weekend in Opglabbeek reed zich een nieuw gezicht in de prij-
zen: de Nieuw-Zeelandse Melissa Galloway. De amazone werkt
als assistent-amazone bij Van Olst Horses, maar bracht ook twee
eigen paarden mee naar Nederland. Met Windermere J’Obei W
reed ze al naar scores boven de 72% in de Spécial. In Nieuw-Zee-
land stonden haar paarden 24/7 buiten en kon ze op een matige
zandbodem rijden, hier in Nederland kwam ze terecht op een
prachtige stal met de beste bodems, een stapmolen, loopband,
aquatrainer en alle andere denkbare faciliteiten. “Het is een com-
pleet andere wereld”, zegt ze lachend.
Melissa Galloway kwam vanuit Nieuw-Zeeland naar Nederland en ging aan het werk bij Van Olst Horses in Den Hout. Met
haar Windemere J’Obei W (v. Johnson) scoort ze internationaal goed in de Grand Prix.
Marieke van der Putten wint GP én LT-Kür
OPGLABBEEK – Marieke van der Putten is met Torveslettens Titanium (v. Totilas)
in de winning mood. Nadat ze enkele weken geleden al de Kür in het Belgische
Lier won, herhaalde ze dat kunststukje afgelopen weekend in Opglabbeek. De
wedstrijd werd geteisterd door koud, winderig weer met daarbij ook nog regen
en sneeuw. Daardoor zag de organisatie zich genoodzaakt enkele rubrieken naar
binnen te verplaatsen, voor sommige combinaties een aardige omschakeling.
Titanium liep onder Van der Putten al naar een ruime 73%, een B-kaderscore,
in de Grand Prix, en won daarna ook de Kür met 76,89%. Van der Putten deed
in de Lichte Tour ook goede zaken met Amphitryon Rs2 (v. Ampère) en won de
afsluitende Kür.
De winst in de gewone Grand Prix en de Spécial ging met overmacht naar Char-
lotte Fry en KWPN-hengst Glamourdale (v. Lord Leatherdale). Na een machtige
77,69% in de Grand Prix knalde het duo in de Spécial zelfs – meer dan verdiend
– door de 80%-grens heen. In de U25 won Jessica Poelman met Chocolate
Cookie RDP (v. Johnson) de Kür en werd Thalia Rockx met Verdi de La Fazenda
(v. Florett As) tweede. Bij de pony’s eindigde Maddy Dijkshoorn met Boogie de
l’Aube in de Kür op plek drie. Succes was er bij de children voor Sophie van Norel,
die vorige maand in Lier haar internationale debuut maakte. De kleindochter van
wijlen Gert Willem van Norel stuurde haar Dream Boy-dochter Itrina naar de winst
in de Inleidende proef en de Landenproef.
»Voor uitslagen: zie pag. 18
‘De Olympische Spelen in Parijs,
dat is het hoofddoel’
Maddy Dijkshoorn stuurde haar pony Boogie l’Aube in de Kür naar de derde
plek. FOTO PAARDENKRANT/MELANIE BREVINK-VAN DIJK