In St Tropez wist Julien Epaillard de winst in de GCT Grote Prijs in eigen land te houden. Met Donatello d'Auge (v.Jarnac) reed hij een barrage waar de andere vijf deelnemers geen antwoord op hadden. De Duitser Christian Kukuk kwam met Mumbai (v.Diamant de Semilly) nog het dichtst in de buurt en mocht als beloning daarvoor de tweede prijs in ontvangst nemen. Simon Delestre maakte het Franse feestje compleet door de derde plek te bezetten met Dexter Fontenis Z (v.Diarado).
38 combinaties hadden zich weten te kwalificeren voor de vijfde GCT Grote Prijs van dit seizoen. Van de Nederlanders was Frank Schuttert dat niet gelukt zodoende dat hij op de startlijst niet voorkwam vandaag. Het was een GCT waardige proef die de deelnemers voorgeschoteld kregen en er was geen specifieke hindernis die voor het meerendeel van de fouten zorgde maar kwamen de fouten verdeeld over het hele parcours.
Nederlanders
Maikel van der Vleuten en Beauville Z N.O.P. (v.Bustique) staan in principe garant voor een foutloze rit of maximaal een springfout. De keren dat de score daarboven komt zijn sporadisch. Zo ook vandaag in het zonnige St.Tropez waar de Brabander weer een degelijke ronde sprong met helaas onderweg toch de springfout die hem uit de barrage hield. Met zijn snelle basistijd hoorde hij wel bij de vierfouters die nog een prijs in onvangst mochten nemen. Van Der Vleuten eindigde op de elfde plek waarmee hij de winsom van hemzelf en zijn paard met 3000 euro verhoogde.
Kim Emmen had Edgar (v.Warrant) gezadeld voor deze rubriek maar Edgar had vandaag niet de vorm die nodig was om tot de barrage door te dringen. De twaalf strafpunten die ze uiteindelijk op det scorebord zette doet erger vermoeden dan eigenlijk het geval was. De eerste fout was een behoorlijke maar de twee fouten die daarop volgden waren lichte veegfouten en met iets meer geluk blijven die op een dag ook gewoon in de lepels liggen. Dat Emmen die twee fouten kreeg kwam ook door het feit dat ze al vroeg in het parcours de eerste fout maakte waarna ze ging versnellen in een poging een snelle vierfouter te worden.
Suus Kuyten had teveel problemen onderweg en besloot voortijdig het parcours te verlaten.
Barrage
Olivier Philippaerts moest als eerste van start in de barrage waarvoor zich zes deelnemers hadden weten te plaatsen. Als onder de barragisten ook Julien Epaillard zit dan dwingt hij alleen al door zijn deelname de rest om tot het uiterste te gaan. De Belgische topruiter deed alles wat hij kon en zette in 39.57 seconden met H&M Legend of Love (v.Landzauber) een zeer scherpe tijd neer. Maar was het ook scherp genoeg?
Dat antwoord werd al gelijk na hem gegeven door de Fransman Simon Delestre die met Dexter Fontenis Z 0.25 seconden van de tijd van Philippaaerts wist af te schrapen en daarmee de leiding in de wedstrijd overnam.
Epaillard nagenoeg niet te kloppen
Daarna was het de beurt aan de ruiter waar alle ogen in iedere barrage altijd op gericht zijn. Julien Epaillard is zo snel dat hij anderen het gevoel geeft dat ze hem alleen kunnen kloppen als ze gekke dingen doen. Met Donatello d’Auge reed de Fransman weer een barrage uit het boekje, nergens snelheid verliezend, altijd de optie vooruit kiezend. Zijn 38.40 seconden was bijna een seconde sneller dan de tijd van zijn landgenoot Delestre en maakte duidelijk dat de kans heel erg groot was dat het publiek hiermee de winnende rit had gezien.
Aan de poort had Scott Brash dat, gezeten op Hello Jefferson (v.Cooper van de Heffinck), goed aanschouwd en had bedacht dat het alles of niets moest worden. Het werd niets want de afstand die de Brit naar de laatste hindernis reed was een onmogelijke. De combinatie van zijn snelheid en de tussenpas die zijn paard maakte, deed de palen in het rond vliegen en ondanks al dat risico was hij nog steeds niet sneller dan Epaillard. Hij werd daarmee zelfs maar zesde in de uitslag.
Dat risico was Christian Kukuk niet van plan te nemen en hij reed ongeveer eenzelfde barrage als de leider in de wedstrijd had gedaan. Na drie hindernissen was er zelfs een lichte voorsprong maar die verdween als sneeuw voor de zon in de draai naar de vierde hindernis, de dubbel langs de lange zijde. Waar Epaillard zijn paard heeft aangeleerd om op het oog in de lucht te remmen moest de Duitser ietwat in de rem voor de sprong en dat verschil dat toen ontstond kon hij op de laatste paar sprongen niet meer goedmaken.
Zo wist het fenomeen Julien Epaillard voor de derde keer in zijn loopbaan een GCT Grote Prijs te winnen en alle keren was het op een door hemzelf gefokt paard, zowaar een feitje dat zijn prestaties extra glans geeft. De winst bracht hem een nette 100.000 euro op en rankingpunten in zijn jacht op de nummer 1 positie op de ranglijst. Het zal niet lang meer duren eer Epaillard genoemd gaat worden tussen de allergrootste legendes uit de sport, en dat is dan welverdiend ook want dit is geen eendagvlieg meer, dit doet de man nu al jaren.
Edwina Tops-Alexander besloot als laatste starter om de tijd van Epaillard niet aan te vallen en reed op haar gemak wederom foutloos met een uitstekend springende Fellow Castlefield (v.Je T’Aime Flamenco) en werd vijfde.