Ga naar hoofdinhoud

Rijstijl wereldbekerwinnaar was een eyeopener

Rich Fellers met Flexible (foto FEI/Kit Houghton)Het viel veel mensen op dat de Amerikaan Rich Fellers afgelopen weekend de wereldbekerfinale in Den Bosch in verlichte zit reed. Ik ben ervan overtuigd dat springruiters een wereldbeker of elk ander parcours in verlichte zit kunnen rijden. De verlichte zit is uitgevonden in Italië en bedoeld om de grote beweging die het paard maakt in galop goed te kunnen volgen. Als de ruiter in balans blijft, kan hij de inwerking die hij met de klassieke zit heeft goed behouden. Alleen het in balans blijven is vaak het probleem.

Veel ruiters beheersen dat niet. Dus zien we nu ruiters die boven de sprong de verlichte zit aannemen en tussen de hindernissen gewoon in het zadel zitten. De Amerikaanse hunterrubrieken worden alleen maar in verlichte zit gereden, dus Amerikanen zijn er meer mee bekend. Met een zwaarder paard kun je kiezen voor de klassieke zit. Maar met een bloedpaard, die we tegenwoordig toch steeds vaker zien, is de verlichte zit heel goed.

Keuze
Wij leren de ruiters in verlichte zit rijden omdat ze dan kunnen kiezen welke methode ze toepassen. Als ruiters beide beheersen, kunnen ze beide gebruiken. Kijk naar Marcus Ehning, hij rijdt ook altijd een fractie verlicht. Niet in die mate als Fellers, maar hij zit niet zwaar in het zadel. En dichter bij huis hebben we natuurlijk Albert Voorn. Hij werkt veel vanuit de verlichte zit. Als de ruiter in verlichte zit naar een hindernis rijdt, kan hij de afstand net zo goed inschatten als met de klassieke manier van rijden. Het zal alleen wennen zijn omdat hij een ander systeem gewend is. Het is voor een voetballer ook handiger om tweebenig te zijn. Zo heeft hij altijd een keuze en is de kans op scoren groter.

Een ander voordeel van de verlichte zit is tijdswinst in het parcours. Iemand die in verlichte zit rijdt, kiest vaak de afstand naar voren. Het gaat tenslotte tegenwoordig niet alleen meer om de hoogte van de parcoursen, maar zeker ook om de snelheid.

Zwaar zitten
Als je in het zadel zit, krijg je een gevoelsindruk met je zitvlak, je benen en de druk op de teugels. In verlichte zit is je zitbeenknobbel vrij van het zadel, maar heb je nog wel het gevoel van het ruggebruik van je paard. Je zwaartepunt gaat meer naar voren en dan is in balans blijven lastig, maar het is te leren.

Nu valt er te twisten over de dressuurmatige training van een springpaard. Bij het gymnastiseren van een paard is het logischer om de klassieke zit te gebruiken. In draf kun je doorzitten tijdens verruimingen, maar in galop kun je wel weer de verlichte zit aannemen.

Vaak gaan mensen die vanuit een middengalop terug willen naar de arbeidsgalop heel zwaar zitten. Helemaal verkeerd vind ik dat. Op die manier belemmer je juist het ruggebruik. De beweging van een paardenrug is groot in galop en het grootst op de sprong. Als je een jockey ziet met een renpaard, dan galoppeert dat paard met grote bewegingen van hoofd en hals. Daarom vind ik het ook geen goed idee om een paard met bijzetteugels te laten galopperen of stappen. Dat belemmert het dier enorm.

Atletisch vermogen
Rich Fellers zoekt ook altijd de afstand naar voren. Hij zal alleen in geval van nood een keer terugrijden. Als je in een langzaam tempo naar een hindernis rijdt dan springt het paard op kracht. Als je met een bepaalde snelheid aanrijdt, ontwikkel je ook meer vermogen. Vooropgesteld dat je dan wel een voorzichtig paard hebt. Ratina en Hickstead bijvoorbeeld waren paarden met veel atletisch vermogen, vlug in de afzet en vermogen om in de lucht naar voren te gaan. Eric Lamaze heeft door zijn manier van rijden ook het vertrouwen en vermogen ontwikkeld bij Hickstead. Bij zulke paarden kun je uitstekend in verlichte zit een parcours rijden. We hebben tegenwoordig steeds meer atletisch vermogen nodig. Kijk maar naar de paarden die vaak vooraan staan. Dat zijn vaak atletische dieren.

Het is belangrijk om open te staan voor nieuwe of andere manieren van rijden. Amerikanen geven geen prioriteit aan controle over de houding van het paard, maar wel aan de controle over het tempo. Wij in Nederland passen ons veel minder aan het paard aan. Wij generaliseren alles. Als het paard met zijn hoofd iets voor de loodlijn loopt, dan storen wij ons daaraan. Amerikanen hebben dat veel minder. In mijn ogen moet een professional zich aan kunnen passen aan ieder paard en een paard moet zich niet hoeven aanpassen aan de ruiter. De verlichte zit kan een belangrijke bijdrage leveren aan het ontlasten van de paardenrug en uiteindelijk aan de prestaties van een paard. Misschien was de manier van rijden van de wereldbekerwinnaar wel een eyeopener.

Cor Loeffen is instructeur bij NHB Deurne
Deze opinie verscheen vrijdag 27 april in De Paardenkrant

5 reacties op “Rijstijl wereldbekerwinnaar was een eyeopener

  • Marion knoedter de ruiter

    Deze manier van rijden was in de jaren 1977 tot en met begin jaren 80 heel gewoon. Daarna moest alles teveel terug gereden worden met als gevolg dat bijna niemand meet in balans zit. Als een paard een paar bokken geeft vliegen ze eraf tereijl als je in verlichte zit rijd je t psard onder jedoor kan laten galopperen en t veel fijner rijden is, dus ook vsn de hand af ipv trekken aan de teugels. Mooi geschreven stuk !

  • Deze verlichte zit levert ook winst op voor je eigen balens en atletische uitstraling…. ruim 20 jaar geleden verbleef ik voor een half jaar in Zuid-Afrika en werkte daar op de springstal van de van oorsprong Britse Anneli Drummond Hay.
    Ik reed de paarden voornamelijk buiten en op de renbaan gericht op conditie. Op mijn eerste werkdag werd me volkomen duidelijk gemaakt dat ik op deze paarden nóóit mocht zitten! Ook niet in stap. Bij gelegenheid dat ik niet werkte en me vertoonde in een rokje kreeg ik regelmatig de opmerking met vraag: “Nice calves, do you workout every day?”

  • martina

    Deden vroeger niet anders. Elke (goede) instructeur leerde je op de juiste wijze in balans in de verlichte zit rijden. Maar de laatste jaren wil men niet meer leren rijden maar vlug succesjes behalen, want dan draai je pas mee in de top !! Maar zoals je ziet: we deden het nog niet zo verkeerd “vroeger”.

  • v.kuik

    Ik ben ook iemand die in de les nog steeds de verlichte zit leer ook aan kinderen die maar net beginnen met rijden, vaak kunnen ze dan in galop eerder zitten. Maar in mijn tijd toen ik ook nog les kreeg van Cor in Deurne moesten wij dit ook. Ik vind het een goede zaak dat je idd in balans kunt blijven ook al is het moeilijk, en dan op de sprong enkele hinderenissen achter elkaar of in uit’s en dan ook met je teugels los oefeningen doen.

    Maar tegenwoordig moet het allemaal snel presteren. En ja dat terug rijden daar krijg ik wat van, is op zich niet erg als ze maar sprong blijven houden maar dat is dan ver te zoeken, en je ziet ze vaak zoveel terug rijden in een parcours dat ze gaan stoppen, een goed basistempo blijft belangrijk !!

    Mooi stukje ….

  • jan jonas

    Leuk stuk van Cor Loeffen, alleen zitten er nog veel haken en ogen aan. Ik ben het eens, met lichtrijden wordt de rug van het paard ontlast. Maar die van de ruiter belast. Vooral de onderrug wordt zwaar belast. Ik vrees dat wanneer Rich Fellers snel rugklachten gaat krijgen wanneer hij dagelijks zijn paarden zo rijdt. Ik heb hem zien rijden, maar hij hangt al door het kritische punt heen.

    Als de genoemde ruiter zo wil rijden om het paard geen rugbelasting wil geven, dan moet ik hem teleur stellen, want 80 % van onze paarden hebben rugbelastingen middels het mesentrium (het gordijn waar de dik en dunnedarm aan de rugwervels vastzit). Door een verteringsprobleem ontstaat er spanning in het mesenterium en hier door dus ook in de rugwervels.

Reacties zijn uitgeschakeld.