Ga naar hoofdinhoud

Hoofdstuk 1

Eventingruiter Willam Fox-Pitt gedurende een trainingssessie zonder beugels. FOTO WWW.ARND.NL
‘John Swaab, wat missen we je’, dacht ik toen ik laatst op een grote landelijke dressuurwedstrijd de combinaties aan me voorbij zag trekken. Veel schuddende mensenlijven die weinig correspondeerden met de paarden waar die lijven op zaten te schudden.

Swaab was berucht om zijn zitlessen. Jong of oud, onbekend of best wel beroemd, als je bij hem in de les zat, moest je eraan geloven. Beugels af, zitles aan de longe. Tot vervelens toe achtervolgde hij je met zijn zit-religie, maar hij had volkomen gelijk.

In de nesten

‘Het probleem van paardrijden is niet dat het moeilijk is, maar dat de mensen vaak bij het laatste hoofdstuk beginnen’, zei John altijd. ‘Ja, dán werk je jezelf en je paard in de nesten. Maar als je gewoon bij hoofdstuk 1 begint, kan iedereen leren paardrijden.’

Binnenzitbeenknobbel

Hoofdstuk 1 – volgens Swaab en iedere andere weldenkende instructeur – is dat je in evenwicht op je paard zit. En de bewegingen van je paard volgt, welke hij ook maakt. Dat je je paard niet stoort, maar voeling met hem hebt en kunt communiceren met je zit. De graatmagere Swaab deed dingen met zijn binnenzitbeenknobbel die anderen met 100 kilo niet voor elkaar kregen.

Greve en Dubbeldam

Zitles is geen feest. Het is vermoeiend en velen voelen zich er te goed voor. Tegen hen zeg ik: ga maar eens op het voorterrein van een internationale springwedstrijd kijken. Dikke kans dat je Willem Greve of Jeroen Dubbeldam zonder beugels aan het werk ziet. Niet omdat zij hun evenwicht moeten leren bewaren (wat helaas voor het gros van de landelijke ruiters wel geldt), maar omdat ze zoveel mogelijk contact met hun paard willen krijgen.

Duitse kinderen

Na het WK voor jonge dressuurpaarden, waar Duitse amazones ons op het KNHS-centrum rijles gaven, stelde ik de vraag of we in Nederland wel goed genoeg leren paardrijden. Sinds een jaar of tien woon ik in Duitsland en zie ik hoe Duitse kinderen leren ponyrijden. Daags nadat John Swaab zich op die dressuurwedstrijd aan mij had geopenbaard, zag ik de 12-jarige dochter van de stalmeester en een 16-jarige buurjongen paardrijden. Die leken wel zó uit de zitles van Swaab te zijn gewandeld.

ORUN

Beste ruiters die het met het evenwicht niet zo nauw nemen: willen jullie een aanzienlijke bijdrage aan het paardenwelzijn leveren? Die stal van 4.5 bij 4.5 meter komt later wel, begin eerst Swaabs boek bij hoofdstuk 1 te lezen. En oh ja, beste mensen van de KNHS, lessen over houding-en-zit is iets anders dan kinderen gedisciplineerd zitles geven. Ook het ORUN-boek begint bij hoofdstuk 1.

Dirk Willem Rosie, hoofdredacteur

[email protected]

Reageren? Dat kan hier.