Karim El Zoghby zal vannacht goed slapen. Hij reed een uitstekende ronde met Uleika (Atlantic x Ahorn), die elke spier in haar lijf aansprak om foutloos door het parcours te komen en zich optimaal stretchte boven de sloot. De springruiter uit Kootwijkerbroek, die de Wereldruiterspelen vandaag opende met een negende plaats, is de enige die Egypte vertegenwoordigt.
El Zoghby sprak zich begin dit jaar tijdens een interview in De Paardenkrant nog voorzichtig uit over eventuele deelname aan de Wereldruiterspelen. Dat hij een carrière als ruiter doormaakt, was niet voor de hand liggend. El Zoghby’s vader overleed toen hij twee jaar was en zijn moeder had twee banen om het gezin te kunnen onderhouden. “Als ik jodphurs had willen hebben, zou ze er een maand voor hebben moeten werken. En toch wist ik al heel jong dat ik ruiter wilde worden. We woonden niet ver van de racebaan en ik vond dat prachtig. Tot ik op een dag iemand zag springen, dat was nóg mooier.”
Om geld op de plank te krijgen stond El Zoghby op zesjarige leeftijd al hamburgers op straat te verkopen. Als dertienjarige vertrok hij als groom naar Engeland. “M’n oom, die na het overlijden van m’n vader de verantwoordelijkheid over me had genomen en de grote man is binnen onze familie, wilde er niets van weten. Hij hield mijn plannen tegen. Op een dag vroeg m’n moeder: ‘Is dit wat je echt wil in je leven? Want dan moet je het doen’. En ik vertrok. De eerste jaren waren wel moeilijk. Ik sprak de taal niet en ik had veel heimwee.”
Na omzwervingen in Engeland, Amerika, Italië en Frankrijk belandde El Zoghby in Nederland en besloot hij zijn eigen stal te runnen. Hij is een selfmade man. Een gevoelsruiter die zichzelf het rijden leerde. “Ik heb nooit bij iemand getraind”, vertelt hij. “De beste trainers zijn je ogen en je eigen hersenen. Je moet kijken naar een ander. Ik heb wel het geluk gehad dat ik bij goede mensen op stal heb gezeten, zoals bij Herman Seiger. Dan zag ik Jeroen Dubbeldam rijden. Weet je, als je wil leren, leer je het wel. Je kunt bij de beste trainer van de wereld rijden, uiteindelijk moet je het toch zelf doen.”
Het is allesbehalve gemakkelijk om een carrière in de paarden op te bouwen als je weinig geld hebt en erg afhankelijk bent van anderen, weet El Zoghby. “In 2000 had ik een moment waarop ik ermee wilde stoppen. Ik leende van Jurgen Stenfert een vrachtwagen om op concours te kunnen gaan, ik leende paarden van anderen en ik won helemaal niets. Alles wat ik in twee maanden had verdiend, was weg. Wat ben ik toch gek, dacht ik. Dit is een sport voor rijke mensen. Maar moeilijke tijden maken je sterker.‘Life is like a cup of tea. It’s all in how you make it’.Je hebt het verloop van je leven totaal in eigen hand. Bovendien, stapje voor stapje naar boven is beter dan dat je als een komeet omhoog schiet.”
Klik hier voor de samenvatting van de NOS.
Klik hier voor de reactie van Jur Vrieling.
Klik hier voor de tussenstand per team
Klik hier voor de tussenstand individueel
Lees hier alles over de Wereldruiterspelen.
Bron: Horses.nl/De Paardenkrant – Wendy Scholten
© Horses.nl, overname niet toegestaan. Op dit artikel rust copyright.
Mijn toppertje, mis Uleika nog iedere dag.. geld is een raar ding..