“Ik heb bij een donormerrie nog nooit tekenen van depressie gemerkt” bekent Dr. Schlotterer Christophe, voorzitter van de Franse Vereniging van Paardenartsen en tevens FEI-dierenarts.Volgens hem is “de keuze van Haras de Malleret een persoonlijke keuze” en kan daarom niet dienen als uitgangspunt voor de fokkerij.
Kostbaar traject
Schlotterer erkent dat embryotransplantatie, met name bij sportmerries, veel organisatie vereist. Het vergt veel monitoring van de merries en de behandeling is daardoor kostbaar. Gynaecologisch gezien moeten de donormerrie en de ontvangende merrie synchroon lopen. Dit kan de dagelijkse training enigszins beïnvloeden, waardoor de frequentie van de training meestal wordt teruggebracht.
Echter, volgens de dierenarts, zijn dit voor de merries meer logistieke dan geestelijke beperkingen om een eenvoudige reden: “de donormerrie heeft een zeer vroege hormonale respons, waardoor ze bijna geen tijd heeft om te beseffen dat ze vol was. Hierdoor heeft ze ook geen tijd gehad om een eigen embryo te ontwikkelen en kan het geen negatieve gevolgen hebben.”
Bron: Grandprix-Replay