Bij pensionstal De Graaf in Breda in rhinopneumonie vastgesteld. De stal had afgelopen weekend een paard in isolatie gezet en gisteren werd de uitslag bekend. Het paard is positief getest, het gaat om de verkoudheidsvorm.
De stal heeft de gelijk de nodige maatregelen genomen. “Dit betekent ook dat er momenteel geen bezoekers welkom zijn op de stal en we ons ook beperken op bewegingen op de stal zelf. Ook hebben we de bewegingen naar buiten toe gestopt en is onze stal in isolatie. Dit alles om verspreiding te voorkomen. We hopen dat het bij dit ene geval blijft en op ieders begrip om door deze lastige periode heen te komen.”
Bron: Horses.nl
Ik vraag me af wat de berichtgeving van een positieve test op Rhino (de verkoudheidsvariant) maar ook van ander aangetoonde virussen/aandoeningen voor waarde heeft en voor wie. Is het om ons (opnieuw/ nog meer bewust te maken dat er virussen en aandoeningen bestaan waar paarden ziek van kunnen worden? Heeft het een preventieve werking? Stimuleert het onze behoefte om te controleren en gaan we dan voor medisch ingrijpen en vaccineren we meer en kan ik dit soort berichten (ook ) opvatten als sluikreclame? Moeten we toe naar gesloten bedrijven net als in de melkvee en varkenshouderij? Bezoekers beperken? Wie gaat er anders van doen/laten? Hoe gaan we om met ziekte in de paardenhouderij en welke aandoeningen zijn het werkelijk waard om bang van te worden?
Het bezoeken van verschillende bedrijven is nu nog voor paardenbazen en ook paardekinders een zorgeloze zaak en noodzakelijk voor sportbeleving en ervaring opdoen. Schone kleren aan en het is ok. Meldingen zoals bovenstaand zorgen voor onrust en angst. Het kwaad is immers al geschied: tussen constatering en melding is er bezocht en bewogen.
In praktijk worden bij een “officiele”melding (maar ook al bij “van horen zeggen”) de penny-meisjes, puber-vreugde en fanatiek pony-sporters gevraagd weg te blijven van hun paardenklas of verzorgpaard of manege omdat er wordt gesuggereerd dat zij de paarden ziek kunnen maken door op andere bedrijven te delen.
Das een pittige verantwoordelijkheid voor de jonge mensen die we proberen te inspireren om deel uit te blijven maken van de paardenwereld.
Ik zou er voor willen pleiten om de verlammende werking van die ene Rhino variant niet door te trekken naar melding en dreiging mbt alles wat snot en/of tijdelijk ongemak veroorzaakt.
Geduld en erkenning dat ziek zijn erbij hoort en de dierenarts waar nodig inschakelen lijkt me genoeg. De meeste kwalen zijn immers door Moeder Natuur als sterker/beter makend van de hele soort bedoeld?
Blijven bewegen en dichtbij durven delen: hoe krijgen we anders gezonde weerstand ;-).