Pagina 15 van: Paardenkrant 1 – 2023
Beste Louis,
Ik kom jou vaak tegen op verschil-
lende wedstrijden omdat ikzelf
paarden fok en tegelijkertijd ook
paarden in de internationale sport
heb lopen die zelfs hebben deelge-
nomen aan de Olympische Spelen.
Tijdens wedstrijden filosoferen we
in de pauze vaak over paarden en
mensen of je legt aan mij uit hoe
en waarom je een bepaald parcours
hebt gebouwd.
Jij bouwt altijd voor de sport, de
eigenaren, het publiek en niet voor
jezelf. Wat dat betreft ben je echt
een koning die zijn werk voor de
sport doet en niet voor je eigen ego.
Ik vind het ook mooi dat je jonge
parcoursbouwers opleidt die vol-
gens jouw gedachtegoed bouwen.
Je bent een waanzinnig mooi mens.
Onvrede
Refererend aan jouw Kettingbrief
breng ik voor jou ter sprake dat de
leden kritisch staan tegenover hun
eigen vereniging: de KNHS. On-
vrede zou daar het verkeerde woord
voor zijn: we hebben immers de
mooiste sport van Nederland. Bo-
vendien is onvrede een wijds be-
grip. Het gaat er meer om dat het
systeem bij de KNHS niet werkt
zoals het zou moeten werken omdat
die reglementen al ongeveer 25 jaar
bestaan, ook al zijn er tussentijds
wel aanpassingen doorgevoerd.
Vergeleken met de tijd dat wij met
Anemone Horse Trucks begonnen,
zijn de sport en de mensen veran-
derd. We hebben veel meer mensen
met paarden gekregen, en minder
paardenmensen. Om als sport aan
de bal te blijven moeten we met die
ontwikkeling meegaan. De KNHS
is de mooiste sportbond van Neder-
land, maar heeft relatief veel moeite
om deze ontwikkelingen te volgen.
Dit heeft ertoe geleid dat de wed-
strijdreglementen erg uitgebreid en
moeilijk te overzien zijn voor leden.
Wanneer iemand lid wordt van de
KNHS of een startkaart aanvraagt,
zouden de sportieve reglementen
volgens mij op één A4-tje moeten
passen.
Laat ik teruggaan naar de basis.
De KNHS is er, zoals eerder ge-
noemd, voor de regels, stimulering
van faire sport en sportief succes op
topniveau. De KNHS heeft vanuit
deze optiek een belangrijke dienst-
verlenende taak. Toch verschuilt de
organisatie zich graag achter de re-
gelgeving. Zo hebben ze bij sancties
een grote broek aan. Dat bedoel jij
volgens mij met onvrede.
In mijn beleving horen er simpele
regels te zijn voor wedstrijden. Over
welke regels je het ook hebt, ze
moeten duidelijk te begrijpen zijn.
Hierbij hoort de KNHS niet op de
stoel van de concoursorganisaties te
gaan zitten, want deze organisaties
weten best waar ze mee bezig zijn.
Voor hen wordt het steeds moeilij-
ker omdat de tak van vrijwilligers
in de paardensport steeds minder
wordt. Het is allemaal individualis-
tischer geworden. Wij moeten met
z’n allen weer naar verbondenheid
toe. Het gaat in het leven namelijk
om de drie B’s; (ver)binden, boeien
en behouden. Hetzelfde principe
geldt in het werk of in een vereni-
ging. Als de motivering ontbreekt,
en de regels zijn te beknellend, is er
geen kans van slagen, dat het werkt.
Melkmachine KNHS
Naar mijn mening is het verhaal
‘startkaart en combinatienummer’
ook stil blijven staan. Het is niet
eerlijk dat iedereen een combinatie-
nummer moet kopen. Stel dat ik op
stal over twee ruiters beschik waar-
bij blijkt dat mijn ene paard beter bij
die ene ruiter zou passen dan bij de
andere ruiter. Ik ben dan verplicht
om een nieuwe startkaart aan te vra-
gen. Op die manier is het aanvragen
van startkaarten de melkmachine
van de KNHS. Volgens mij kan de
KNHS beter een soort licentie uit-
geven voor zowel de ruiter als voor
het paard. Zijn beiden geregistreerd,
dan kun je starten.
We kunnen het in mijn ogen veel
simpeler houden, degene die veel
start, betaalt meer dan degene die
minder start. Per keer kan er een
afdracht worden gedaan. Als rui-
ters bijvoorbeeld 40 keer per jaar
starten, en per paard voor ongeveer
2,50 euro per keer, dan krijgen we
een veel eerlijkere verhouding.
Voor de topsport zouden ze een
gold league kunnen maken, voor de
landelijke sport een silver league en
een bronze league voor de breedte-
sport. Nu wordt alles nog over één
kam geschoren. Het is toch simpeler
als een ruiter een licentie heeft voor
ongeveer 115 euro per jaar en in de
gold league tien euro afdracht per
start moet betalen.
Degenen die vaker rijden of in de
topsport rijden mogen best meer
afdracht doen. In vergelijking met
de middenklasse verdienen ze mak-
kelijker en meer geld aan de sport.
Heel vaak wordt vergeten dat we de
basissport, oftewel de breedtesport,
veel meer moeten koesteren samen
met de FNRS, want dat is het MKB
van de paardensport. Daar komt het
geld vandaan.
Fokkers trots maken
Ook heel belangrijk is dat de KNHS
veel meer oog voor de fokkers zou
mogen hebben en zou moeten koes-
teren en dat de informatie over de
fokkers vele malen breder uitgeme-
ten moet worden. Iedereen vergeet
dat we geen sport meer zouden
hebben als er niet meer gefokt zou
worden. We moeten de fokkers
trots maken op de prestatie van hun
paard. Fokken kost veel geld.
De fokker is eigenlijk veel belang-
rijker dan de eigenaar die het paard
heeft gekocht met geld. Als die fok-
ker hem niet gefokt had, was hij
niet op de wedstrijd gekomen. Op
de startlijsten zou er vele malen
meer aandacht mogen worden ge-
schonken aan de informatie over
de fokkers, zoals de naam van de
fokker, en de afstamming van het
paard (uit welk stammetje hij komt),
want dat geeft voor de mensen met
paarden meer informatie. De KNHS
zou vanwege die informatie veel
meer moeten samenwerken met het
KWPN.
En zo gauw wij de paarden een li-
centie geven en de ruiter een licen-
tie geven, is het een kwestie van het
nummer van de paarden intikken
en dan staat alle informatie erbij.
We moeten in Nederland veel meer
aansluiten op de internationale
(wedstrijd)informatie waar dat wel
al instaat.
Voor iedereen toegankelijk
De laatste dertig jaar is er nog nooit
zo’n grote verschuiving geweest
onder de deelnemers van de wed-
strijden. Dat zijn totaal andere men-
sen geworden dan vroeger. Bij Ane-
mone zien we dat ook. Mijn klanten
zijn totaal veranderd in vergelijking
met toen ik begon in 1995. Ik moet
anders denken, maar dat moeten we
allemaal.
Het gaat er volgens mij om dat er
bij de KNHS mensen aan het roer
zitten met passie. Passie voor paar-
den, gevoel voor paarden, want dan
kun je ook het paardenbegrip lezen.
We moeten over mensen beschik-
ken die mee kunnen denken vanuit
de ruiter en het paard. De KNHS
zal veel dichter bij de sport moeten
staan. Bij het begrip sport. Willen
wij een goede toekomst hebben,
dan zal de sport laagdrempelig en
voor iedereen toegankelijk moeten
zijn. Daarom dienen we ervoor te
zorgen dat de paardensport niet al-
leen een elitesport wordt. We zullen
veel meer moeten luisteren naar de
uitdrukking breedtesport.
In alle besturen waarin ik heb ge-
zeten, sport- of fokkerijgerelateerd,
heb ik altijd benadrukt dat er nooit
genoeg aandacht kan worden be-
steed aan de jeugd. Dat is de toe-
komst! We moeten veel meer ver-
jongen. De FNRS-maneges moeten
we koesteren. Als er geen maneges
meer zijn, kan niemand meer paard-
rijden en verliezen we over twintig
jaar alle binding met de rest van de
maatschappij.
Partner KNHS en KWPN
Dat is ook waarom wij als Anemone
vanaf de oprichting in 2005 Jong-
KWPN sponsoren. De gemiddelde
leeftijd van de fokkers is best hoog.
We zullen ook de jeugd moeten en-
thousiasmeren om paarden te blij-
ven fokken en paard te rijden, want
anders hebben we straks geen sport
meer.
Wij proberen bij Anemone altijd
ten dienste van de sport te staan.
Dat is eigenlijk mijn ‘way of life’.
Wij geven als bedrijf ook weer geld
terug aan de doelgroep in de sport
en de fokkerij, daarom zijn we ook
partner bij de KNHS en het KWPN.
Anemone is lid van Vrienden van
het KWPN, en die delen fokkerspre-
mies uit om de jeugd te motiveren
en bestaande fokkers te waarderen.
De kracht waarom Anemone suc-
cesvol is geweest is omdat wij de
paardentaal spreken. Eigenlijk is
daardoor Anemone geboren. Ik ging
voor mezelf een paardenvrachtwa-
gen maken, want ik fok en rijd zelf
paard. Bij het bedenken van nieuwe
concepten hebben we altijd nauw
samengewerkt met ruiters uit de
topsport. Zo werken we al 25 jaar
samen met Anky.
Voor de voortzetting richt ik mij tot
voormalig evenementorganisator
Chris van Dam.
KETTINGBRIEF donderdag 5 januari 2023 | 15
Verhaal ‘startkaart en combinatienummer’ is stil blijven staan
Afgelopen editie sneed internationaal parcoursbouwer Louis
Konickx een onderwerp aan dat zo bij hem leeft, dat hij on-
dernemer Bert van Kooten de opdracht heeft gegeven om
zogezegd ‘de koe eens bij de horens te pakken’ om meer good-
will te creëren voor de KNHS. Bert van Kooten is dé man die
achter paardenvrachtwagenbedrijf Anemone Horse Trucks
uit het Gelderse Scherpenzeel staat. Als sponsor is hij verbon-
den aan menig Grote Prijs en KNHS- en KWPN-competities.
We lezen waar er volgens hem licht aan de horizon gloort
waardoor de KNHS als vereniging op betere voet komt te
staan met haar leden. Aankomende week spreekt voormalig
evenementorganisator Chris van Dam zich uit.
Beste Chris,
Jij hebt ruime ervaring binnen onze Nederlandse hippische
sport als landelijke ruiter en als hippisch journalist in het
verleden geschreven voor In de Strengen en Hoefslag. Daarna
met EQ International mooie evenementen georganiseerd
zoals internationale concoursen, Amsterdam, Hengelo, Out-
door Gelderland, en ook heb jij enkele paardenveilingen op
de kaart gezet zoals Prinsjesdag veulenveiling. De laatste vijf,
zes jaar heb je jouw horizon breder gemaakt buiten de paar-
densport, en nu jouw kinderen ponyrijden bezoek je weer
landelijke wedstrijden. Hoe kijk jij tegen de verandering
van de paardensport aan, en daarbij het functioneren van
de KNHS?
Met vriendelijke groet,
Bert van Kooten
De Kettingbrief
Louis Konickx – Bert van Kooten – Chris van Dam