Pagina 7 van: Paardenkrant 42 – 2020

door Savannah Pieters

M
ijn ouders hadden een manege in Blaricum en deden niet anders dan

manegelessen geven, opleiden en verkopen. Ik rolde daar in en werd

heel divers opgeleid. Ik sprong met de pony’s, reed dressuur en ging

uiteindelijk ook crossen. Bij de pony’s werd ik opgenomen in het

Nederlands eventingteam, reed twee EK’s, en bleef daar deel van

uitmaken tot aan mijn juniorentijd”, blikt Calis terug. “Mijn vader

Nico had aanvankelijk New Forest-pony’s, maar stapte na verloop van tijd over op

het keuringsklaar maken van rijpaarden en tuigpaarden. Vanuit de liefhebberij is de

sport met de tuigpaarden de laatste twintig jaar steeds verder geïntensiveerd. Daar

komt bij dat mijn broer en zus ook actief in de tuigpaardensport zijn. Mijn moeder –

m’n ouders zijn gescheiden – is actief met de fokkerij van dressuurpaarden.”

Cristal
“Mijn moeder Marleen (Galema, red.) schafte de merrie Cristal, een dochter van

Uphill, aan bij Gerrit Willem van Norel in Wapenveld. In de tijd dat ik met haar begon,

had ik al met een tuiger uit de stallen van mijn vader Lichte Tour gereden. Cristal

maakte ik zelf zadelmak en met haar won ik onder andere een aantal Subli Cup-wed-

strijden. Uiteindelijk heb ik met haar Lichte Tour gereden. De beginselen van haar

opleiding heb ik geleerd bij Anouk Hansen en Aat van Essen, maar op een gegeven

moment kwam ik bij Emmelie Scholtens, die ik nog kende vanuit de ponytijd, terecht.

Toen kreeg mijn dressuurrijden een andere vorm en ben ik me wat meer gaan speci-

aliseren. De springpaarden die ik toen nog had, schoolde ik om tot eventingpaard om

ze te verkopen.”

Once-in-a-liftetime-paard
Calis’ huidige Lichte Tour-paard Haute Couture is gefokt uit Cristal. “HC, zoals we

haar noemen, liet als veulen nog niet zien wat ze allemaal in huis had. Toen ze op

driejarige leeftijd naar huis kwam, was ik echter gelijk onder de indruk van haar. Met

het zadelmak maken lag ik er, door een miscommunicatie met mijn zus, na twee rond-

jes al naast, maar na het eerste rondje wist ik al: dit is een speciale. Zoveel balans en

met de schoft omhoog, vanaf de eerste pas. Die kwaliteit heeft ze nog steeds.” Ze ver-

volgt: “Met dit paard is mijn droom om Grand Prix te rijden aangewakkerd. Ik wilde

altijd wel paarden beter maken en een stapje verder komen, maar ik heb nooit gedacht:

daar moet ik heen. Maar dit paard is, hoe cliché het ook klinkt, echt een once-in-a-

lifetime-paard.”

Omschakeling
De amazone, die ook nog twee halfzussen van Haute Couture onder het zadel heeft,

een vierjarige All at Once en een vierjarige Fürstenball, traint inmiddels bij Lynne

Maas. “Ik wilde graag wat nieuws. HC is een merrie met veel afdruk, maar als ik

richting de Grand Prix wil, moet ze leren om sneller te zijn. Ik heb toen de stoute

schoenen maar aangetrokken en Lynne gebeld. Daar trainen was een hele omscha-

keling. Ik ben een fanatiekeling en moet vooral echt veel minder doen, maar daar

krijg ik zoveel voor terug. Ik heb in mijn opleiding van alle disciplines gesnoept en

heb me nog echt gespecialiseerd in het één of het ander, maar nu gun ik mezelf daar

wel de tijd voor. Veel starten doe ik trouwens niet. Ik ga niet voor de leuk rondjes

rijden op concours, het moet wel echt goed zijn. Anders doet het afbreuk aan de kwa-

liteit van HC.”

Weekenden gevuld
Calis heeft er ook de tijd niet voor om wekelijks op concours te gaan. “Ik heb een

dochter, werk vier dagen in de week als accountmanager bij Randstad, geef veel les,

heb mijn dressuurpaarden om te trainen en jureer bij het KWPN in de tuigpaardrich-

ting. Het is nu met het coronavirus een gekke tijd, maar normaliter kan ik vrijwel al

mijn weekenden vullen met tuigpaardenconcoursen. Is het niet om te jureren, is het

wel omdat ik zelf op de kar zit. Het trainen van de tuigpaarden is geheel in handen

van mijn vader, maar hij heeft weleens meerdere paarden in één rubriek, dus dan is

het aan mij of mijn zus Annemieke om de ring in te gaan. We bepalen dan wie het

beste met welk paard kan rijden en dan ga ik, met wat aanwijzingen van mijn vader,

de ring in.”

Memorabel jaar
“Ik ben er ondertussen handig genoeg in om me in de ring goed te kunnen redden. De

basis is bij alle disciplines toch hetzelfde. Het draait om controle, lossigheid en ge-

dragenheid. De mate waarin dat vordert, maakt een betere prestatie. Zo heb ik vorig

jaar een heel memorabel jaar gehad. Ik won op één van de mooiste wedstrijden van

het jaar Opmeer het dames kampioenschap van Noord-Holland, Zuid-Holland en

Utrecht met Cizandro-dochter Jara van Johan Kramer. Vervolgens werden we derde

op de Nationale Tuigpaardendag en ik won de titel op de Hippiade in de damesklasse.

Dat was heel bijzonder.”

Sfeer
Calis heeft er geen problemen mee om het ene weekend op de kar te zitten en het vol-

gende weekend een Lichte Tour-proef te moeten rijden. “Het enthousiasme, de sfeer

en de passie maken de tuigpaardensport heel speciaal. Die sfeer is er mijns inziens op

Subtopwedstrijden ook wel, maar op lokale wedstrijden wat minder. Ik vind vooral

dat je zelf moet doen wat je leuk vindt.” Ze vervolgt: “In de toekomst wil ik wellicht

nog wat meer gaan jureren en me misschien wat meer gaan bezig houden met de fok-

kerij van dressuurpaarden. De droom om een eigen accommodatie te hebben met paar-

den aan huis, heb ik niet. Van huis uit ben ik gewend om de paarden thuis te hebben,

maar ik heb ze in pension staan. Het is goed zo. Ik heb ondertussen een gezin en wil

ook nog wel een keer op vakantie kunnen.”

Toekomstplannen
Wat betreft de sport wil Calis ook niet te ver vooruit kijken. “Ik hoop dat ik nog lang

van HC kan genieten. In principe hoeven we er niet van te leven, dus heb ik ook geen

haast, maar er komen ieder jaar wel een aantal fokproducten bij, dus ergens moet je

wel gaan selecteren. Anders groeit het allemaal uit z’n voegen”, vertelt ze lachend.

Marie-José Calis: ‘Ik heb van alle disciplines gesnoept’

Marie-José Calis leidde Haute Couture (v. Bretton Woods) – het fokproduct van haar moeder – zelf op en droomt voorzichtig van een carrière in de Grand Prix. FOTO
PAARDENKRANT/MELANIE BREVINK-VAN DIJK

KRIMPEN AAN DE LEK –

Manusje van alles Marie-José Calis

klasseerde afgelopen juli haar

derde paard in de Prix St. Georges.

Met de door haar moeder gefokte,

talentvolle Haute Couture (Bretton

Woods x Uphill) behaalde ze bijna

69%. Stiekem droomt ze al van de

Grand Prix. De amazone, die bij de

pony’s deel uitmaakte van het Ne-

derlands eventingteam, actief was

in de springsport en nog steeds re-

gelmatig te vinden is op tuigpaard-

concoursen – zowel als jury als op

de kar – lijkt zich daarmee iets

meer te gaan specialiseren richting

de dressuursport.

woensdag 14 oktober 2020 | 7INTERVIEW

‘