Het zijn vaak kleine (steek)wondjes die einschuss tot gevolg hebben. Als een kleine beschadiging de huidbarrière doorbreekt kan er een bacterie door het wondje naar binnen dringen. Deze vermenigvuldigt zich onderhuids en zo ontstaat een bacteriële infectie en dus een ontsteking van het been. Door het vocht dat uit de lymfevaten treedt, ontstaat het dikke en pijnlijke been. Dat bij een grote wond zelden einschuss optreedt, komt omdat daar de infectie naar buiten kan. Een paard waarvan met vermoedt dat het einschuss heeft wordt eerst getemperatuurd. Vaak is de eetlust verminderd en heeft het dier koorts.
Behandeling
Het is belangrijk om de infectie tegen te gaan. Hiervoor krijgt een paard een antibioticumkuur, pijnstillers en ontstekingsremmers. Daarnaast is het belangrijk de doorbloeding te stimuleren. Zowel bij einschuss door mok als door een klein wondje werkt koelen heilzaam; dit stimuleert de bloedcirculatie. Bij mok is het niet verstandig om de slang erop te zetten, omdat je mok zoveel mogelijk droog moet houden. In dat geval zul je dus op een andere manier moeten koelen dan met water. Afhankelijk van de pijnlijkheid van het been, is het goed om het paard beweging te geven. Het liefst meerdere malen per dag.
Bij einschuss door mok moet de mok uiteraard ook behandeld worden. Was de aangetast kootholte een keer goed met betadineshampoo en maak de plek goed droog. Vervolgens kun je er een mokzalf op smeren. Wanneer een steekwondje de oorzaak van de einschuss is, is het ook zaak dit goed schoon te maken. Als het gaat om een vies wondje kun je hier eventueel een nat desinfecterend verband omheen doen om het schoon te laten trekken.
Prognose
Bij de acute vorm is de prognose goed. Het einschussbeen moet dan met de juiste therapie na één of twee dagen al een stuk dunner zijn. Bij mok kan het herstel langer duren, omdat ook de mok moet genezen. Wacht niet met het behandelen van een einschussbeen. Als het vocht in het been zich tot bindweefsel vormt, kan het been blijvend dik worden. Dit wordt ook wel een olifantenbeen genoemd. Ook bij chronische mok kan het been dik blijven.
Ik ben in het bezit van een paard dat inmiddels meer dan een half jaar voor mijn gevoel chronische mok en een einschussbeen heeft. Dit is verscheidenen malen behandeld met anti biotica en zelfs ook langdurig met prednison waarna het enigszins weg leek en weer terug kwam. Gaarne advies welke goede mokzalf helpt hier tegen en welke maatregelen kan ik treffen om het de kop in te drukken.!!!!! Volgens mij weet mijn veearts (paard) geen adequate oplossing meer.
Ik heb een paard gehad die ook ongeveer een jaar met chrob=nische mok heeft gelopen. Via via heb ik de burrow poeder gekregen, welke ze vroeger voor koeien gebruikten.
Een eetlepel poeder oplossen in 1 liter water, het been bandageren en 3 dagen nat houden met het opgloste mengsel. Het leek heel onwerkelijk om de mok nat te houden maar toen ik de bandage eraf haalde was de mok kurk droog. Ik heb ook pretnison e.d. gehad, maar dit werkte.