Er is maar weinig op aarde zo eerlijk verdeeld als verstand. Iedereen denkt er genoeg van te hebben. En in de immer mysterieuze paardenwereld is dat handig, want je kunt bij iedere melkboer een zakje Eureka’s krijgen om je schijnbaar onoplosbare probleem bij de lurven te grijpen.
Aanmodderen
Helaas is dat met talent nèt ietsje anders gesteld. Ik neem mezelf maar even als voorbeeld, want ik blink uit in middelmatigheid. Vijfendertig jaar aanmodderen, een hele kudde pony’s en een aantal paarden later ben ik nog steeds een wiebelende wasknijper die van een volte een perfect paasei kan maken. Zelfs de Grand Prix amazone die mij iedere week komt uitleggen dat je zonder impuls toch écht geen verzameling kunt krijgen heeft na veertien jaar lessen wel door dat er voor mij geen kampioenstitel is weggelegd.
Online clubjes
Maar in deze steeds digitaler wordende wereld gaan we niet zo vaak meer naar de melkboer. Ik ben dus lid van allerlei online clubjes, Facebookgroepen en nieuwsbrieven want ik wil ook graag beter leren paardrijden als ik niet op mijn paard zit (en ik zie mijn paard al een middelhoefbeentje naar me opsteken als hij langer dan een uur per dag met mij op zijn rug moet rondlopen). Dus verdiep ik me in de overvloed aan tips en oplossingen die in mijn mailbox binnenkomen.
Drie stappen
Blijkbaar kun je al je bergen in drie stappen beklimmen. Verbeter je houding in drie stappen! Stillere benen in drie stappen! Perfectioneer je schouderbinnenwaarts in drie stappen! Een betere core stability in drie stappen! Lui als ik ben, klinken drie stappen me als muziek in de oren en ik lees alle artikelen nauwkeurig door. Voor een butsende muts als ik is er vast veel te halen.
Halverwege het artikel dat uitlegt hoe je in drie stappen naar een betere verzamelde galop kunt komen zie ik door de bomen het bos niet meer. Je moet dus eerst zorgen dat je een goede arbeidsgalop hebt, wacht even, dan moet ik even terug naar dat andere artikel wat uitlegt hoe je dat in drie stappen voor elkaar krijgt. Even zoeken.
De basis
Ik raak in de war van alle theorie die bij elkaar genomen (en ik kan niet zo goed rekenen, maar volgens mij zijn dat nu al veel meer dan drie stappen) verdacht veel wegheeft van alles dat ik in de jaren over de basis geleerd heb. Uiteraard doet ook mijn juffie dat stap voor stap, maar dan wordt het ineens een logisch pad in plaats van een spelletje Hinkstapsprong, dat voor iemand met zulke korte pootjes als ik al bij voorbaat een verloren race is. En ook dat pad kun je niet in drie stappen uitlopen.
Masterclass
Ik meld me aan voor een online masterclass, het kersje op de taart! Dan worden al die tips en trucs bij elkaar gebundeld in zakjes (van drie) Eureka’s waar je de praktijk mee in kunt. Maar ook hier raak ik het overzicht kwijt. Bij iedere vraag over een onderwerp wat uiteindelijk zal leiden tot het persoonlijke doel (voor mij is dat een kaderscore op een internationale wedstrijd, maar iets vertelt me dat ik dat nodig moet bijstellen of de loterij moet winnen) wordt er terug verwezen naar de vorige drie stappen of drie stappen opzij. Ehm… hier haak ik dus af. Dat copy-paste-en-download-jezelf-naar-de-toptraject is niet voor mij weggelegd.
Les
Ik bel mijn juf en vraag of ze deze week tijd heeft voor een les, want de wissel naar links gaat nog steeds niet helemaal lekker en de laatste keer dat ik keek, werd daarbij ook in geen enkele proef een handstand gevraagd. We spreken een tijd af en ze geeft me nog even een tip: ‘Maar je moet ook goed meetellen als je de hulp geeft, hè. Een, twee, DRIE!’
Sabine van Amerongen
Lees ook:
