Mijn dochter van elf jaar had drie weken geleden haar eerste buitenconcours dressuur klasse B. Vanwege wat vertraging in de aanvraag van de startkaart werd HC gestart. Zelf zat ik in de spoeddienst, dus ik kon haar geen morele ondersteuning geven… Moeder was wel aanwezig en deed telefonisch verslag. Aangegeven werd dat de ring niet is bereikt vanwege een enorme bok en val van de amazone. Wel reed de combinatie daarna een verkenning in de juiste ring.
Vorige week kon revanche worden genomen op hetzelfde terrein, start om 9.30 uur. Papa was in dit geval om 7.00 uur aanwezig voor enige longeerarbeid om de eerste frisheid van de Welsh x Arabier eruit te halen. Na een anderhalf uur durende ‘peptalk’ met dochterlief en vele slangenvoltes verder betrad het duo de ring. Duim bij de juiste regel en tussendoor wat zachte positieve aanmoedigingen gevend liep het allemaal best mooi. De jury gaf het bemoedigende commentaar dat het ten opzichte van de vorige keer een stuk rustiger liep, dus dat hadden we er ook nog bij!
Nu had ik natuurlijk meer kunnen doen, bijvoorbeeld de pony iets ‘aftoppen’. Ik zit wat dicht bij het vuur en had de auto vlakbij staan… Vanwege HC starten was dat nog te overwegen, het telde toch niet mee, nietwaar? Lijkt mij een mooi onderwerp voor enige discussie op het internet.
De regelgeving is hier natuurlijk erg duidelijk in en ikzelf ben ook een absoluut voorstander van natuurlijke sport, kijk maar naar de beeldvorming bij het wielrennen. Toch hoor ik nogal eens dat er lege tubes sedativa gevonden worden na afloop van een normaal basisconcours.
Eigenaren praten soms al over het gebruik hiervan uit het oogpunt van dierenwelzijn. ‘Je kunt het zo’n fris jong paard toch niet aandoen zonder enige sedatie zomaar op zo’n nieuw terrein te laten lopen?’ Dat lijkt mij de omgekeerde wereld. Hoeveel tranen het ook moet kosten: het staat of valt bij de voorbereiding op nieuwe impulsen. Dat heeft tijd nodig en kan helaas niet in één keer. Geduld en moed houden is het credo voor mijn dochter.
Drs. Gerrit Kampman, dierenarts bij Dierenkliniek Den Ham
Deze column verscheen zaterdag 19 mei 2005 in De Paardenkrant.
Wat een trieste ontwikkeling……………
een jong paard verdooft rondrijden dierenwelzijn? Te erg voor woorden.
Misschien moet ‘men’ eerst eens nadenken over de voorbereidingen thuis. Hoeveel ‘dressuur’ruiters rijden met hun ‘sport’paard nog buitenritten om zo paardlief aan nieuwe en vreemde dingen bloot te stellen en te laten wennen? Nee dat kan niet meer immers een jonkie moet liefst binnen 1 seizoen zoveel mogelijk klasses doorlopen en oei paard mocht eens een schrammetje oplopen door een enge boskabouter….
te gek voor woorden….ik ben sprakeloos, ben ik dan zo naïef??? Ik heb altijd gedacht dat je een jong paard overal rustig aan moet laten wennen, dus meenemen naar vreemd terrein, oefenwedstrijdje rijden, enz…Ik wordt hier echt beroerd van, waarom desnoods niet een paar druppels Resque van Bach? desnoods voor paard/pony en ruiter/amazone? dat kan geen kwaad en haalt het scherpe even weg….
Het is toch niet echt zo dat dergelijke sedatie van jonge paarden erg veel voorkomt? Dat vind ik moeilijk te geloven.
Volgens mij is het vrij goed te zien als een paard gesedeerd is.
Het is ook een beetje de schuld van het fokbeleid. Er is de laatste jaren zoveel bloed in de paarden gefokt dat het voor een normale ruiter al snel te moeilijk wordt. Er worden geen amateurpaarden meer gefokt. Met bijvoorbeeld Groninger of Geldersbloed.
Klein voorbeeld van mijzelf. We reden afgelopen week een trouwstoet. Er was geen paard meer die een vaandel mee kon. Ik weet ook wel dat daarvoor oefening nodig is maar toch. Er zit tegenwoordig zoveel bloed in de paarden.
volgens mij wordt er te weinig buiten gereden met de paarden, ze zien enkel een bak en zijn overal bang voor. bovendien zijn er veel ondeskundige ruiters, die zelf nog onrustiger zijn dan het paard waarop het dier direct reageert. het volstoppen met haver en brokken doet er ook geen goed aan.
Als het punt wordt bereikt dat een ruiter zijn paard sedeert omdat het bang is eraf te vallen moet het geen onervaren paard kopen, ik ben het eens over de buitenritten, echter het fokbeleid van het KWPN is paarden voor de topsport fokken en dus hoog in het bloed. Als men dit niet aan kan moet het geen KWPNpaard kopen
Ik vind niet dat je het KWPN erop kan aanspreken dat ze veel bloed fokken. Als zeer kritisch zijnde op het beleid van het KWPN zie ik dat niet. de vraag is er het KWPN verzorgd het. Daarbij zegt bloed helemaal niks. Ik heb zelf een heethoofd (in de ring) waar ook geen onervaren ruiter mee kan rijden. Deze heeft zeer weinig bloed maar de wil om te winnen. Buiten de ring een kuiken en binnen de ring soms een monster. Soort Jekkel en Hyde. Veel zit in de opleiding en training wat er in mijn ogen niet goed gaat. Daarbij een verantwoord voerbeleid kan ook zeker helpen. Ik zie eigenaren bijna drie kilo krachtvoer 6 appels en 2.5 kilo wortelen in een paard duwen. Vervolgens vragen ze zich af waarom die gaat stuiteren. Ik geef ze altijd het advies om 15 blikjes redbull te drinken en kijken hoe ze reageren.
Tja, wat moet je als kind met ouders die dit voor je kopen en gebruiken!!!
Zo heb ik meegemaakt tijdens een dressuurles, waarbij ik wat cavaletti had neergezet voor een leerling, dat ik een paniekerige reactie kreeg van een amazone die vond dat de cavaletti uit de bak moesten omdat haar paard dit eng vond ????
Dan leert je paard en jijzelf nooit wat bij.
Inderdaad, neem de tijd en heb geduld!
Dit zijn de negatieve effecten van een fokkerij waar men meent in de selectie het karakter buiten beschouwing te kunnen laten.
Of combinaties te maken waarvan men op voorhand weet dat het problemen op gaat leveren.
Daarbij speelt de sterke invloed van het Engelse Volbloed een zeer negatieve rol op het werkbare karakter van de huidige sportpaarden.
In reactie op de column, mee eens, veel geduld en oefenen. Mijn 50% arabisch en 50% engels volbloed merrie is uiteraard temperamentvol, maar met geduld en de juiste training is zij nu een geweldig rijpaard en übercool. In reactie op Karel uit Steenbergen: Engels volbloed-bloed is idd lastig, maar vergeet niet de positieve effecten van dit bloed. Zonder Engels volbloed had het KWPN nooit zulke goede paarden kunnen voorbrengen, met name in de springsport. Paardrijden en paarden trainen is vooral een kwestie van doorzettingsvermogen en geduld.